Seatac, Seahawks, Seattle!

https://youtu.be/lmWJfgLOd5w

Seattle is dan wel de bakermat van de grunch,maar ook van deze wilde jongen...geniet van onze laatste muzieklink!

 Donderdag bezoeken we het museum of Flight vlakbij de Boeing fabrieken, waar je ook een tour kan doen. Dat heet dan weer de Future of Flight. Het museum is machtig interessant en geeft een goed beeld van de geschiedenis, niet alleen van Boeing maar van de hele luchtvaart. Zowel de burgerluchtvaart als de oorlogsvliegtuigen als de ruimtevaart worden belicht. Er is veel aandacht voor Apollo, een hal vol oude vliegtuigen,een ander grote ruimte met vliegtuigen uit de beide Wereldoorlogen, de oude “ red barn” waar ooit de eerste Boeings werden gemaakt. En aan de andere kant van de snelweg kan je Airforce One in of de Dreamliner, of een ruimteveer of een Concorde. Dit is een belevenis voor jong en oud, er zijn veel vrijwilligers aanwezig die er eer in stellen om jou zoveel mogelijke te vertellen en je dag onvergetelijk te maken. Voor ons een geslaagde dag en de entree van totaal $42,= voor ons beiden meer dan waard.  We leveren onze camper vrijdag 27 april in bij Road Bear in Tacoma-Seattle, uiteraard goed schoongemaakt van binnen. Buitenkant hoeft niet bij een wegbrengertje, altijd handig. Alles is dik in orde, er is geen schade, geen krasje te vinden. We geven door wat de minpunten zijn, waar ze op moeten letten voordat deze in de verhuur kan, het reservoir van het toilet lekt ( heeft Bert enigszins dichtgekit), is de generator opeens gestart (zonder dat wij hem aangezet hebben) en zit er een flinke kuil in het bed (doordat de kussens van hebt matras niet goed aansluiten). Dat is precies de bedoeling van zo’n wegbrenger, dat de kinderziektes eruit gehaald kunnen worden. Ik vraag nog wel aan deed monteur of hij goed voor haar zorgt, dat heeft ze ook voor ons gedaan. En wat heeft ze al veel gezien, je raakt vanzelf gehecht aan je vervoermiddel (voor mij is het een echte stoere meid). Wel bijbetalen voor de teveel gereden miles, maar daar hadden we op gerekend. We hebben het maximale aantal miles gekocht maar dat was niet genoeg, we hebben 6.500 gereden! We worden door een taxibusje opgehaald, de koffers zitten stampvol (er is het e.e.a. gekocht) en zijn veel te zwaar. We hebben al besloten een extra koffer te kopen (Samsonite is hartstikke goedkoop bij Ross), dat is goedkoper dan te zware koffers inleveren (weten we uit eerdere ervaring). Wij en de bagage worden netjes afgeleverd bij het Crown Plaza Hotel Tacoma-Seattle, zonder kosten, deze service hoort bij de huurafspraak. We zijn erg vroeg (pas 11.00 uur) maar de kamer is beschikbaar. Mooi zo, spullen naar boven, een beetje lucht tussen de kleren (tegen de kreuk) en sommige dingen uitpakken en de stad in. Het voordeel van dit hotel is dat we vlak bij de Lightrail zitten, station is nog geen 5 minuten lopen. Je kan voor $6,= de hele dag reizen, kaartjes gewoon te koop op ieder station. We beginnen uiteraard bij Pike Place, de grote overdekte public market. Bekend van de “vissengooiers”, is wel een shownummer maar toch leuk. Bloemen te koop in prachtige boeketten of los (wel duur een tulp voor $1,50), glimmend fruit, prachtige vis en schaal en schelpdieren, bijna alles is te proeven (hobby van me). Ook veel cadeautjes en toeristische dingetjes uiteraard, maar daarnaast bakkers, restaurantjes, kortom je kan hier wel even rondlopen. Aan de overkant de allereerste Starbucks met een giga rij en veel andere winkeltjes maar ook een kaasmakerij en een pianist op de hoek! Wij halen een piroski bij Piroski,hahaha, wat een vondst die naam. Zijn een soort saucijzenbroodjes met allerlei heerlijke vullingen,zoet of hartig, warm of koud. Aanrader voor wie ooit in Seattle komt. Gewoon uit je knuistje opeten, kan je ook aan de waterkant mee gaan zitten, aan de achterkant van Pike Place. We lopen een end soort de stad en gaan s’avonds eten bij Dragon Fish, helemaal aan de andere kant van de stad, bij het Paramount Theater, waar alle grote bands ooit hebben gespeeld. Een lesje in muziekhistorie dus. Via Westlake Center bij de grote warenhuizen, Nordstrom en iets verderop Macy’s, pakken we de lightrail terug naar het hotel. We genieten van een heerlijke kamer met een supergroot bed (niet dat die in de camper nou zo klein was, maar dit is toch iets luxer), worden morgens verkwikt wakker voor een heerlijk ontbijt. Wat wel erg leuk is, er is een enorm groot gezelschap met mensen (vooral vrouwen) uit Alabama, Georgia en Louisiana, die op cruise gaan naar Alaska. Ze hebben enorm veel plezier en dat werkt aanstekelijk. Sommigen hebben blijkbaar nog nooit een koffer op wieltjes bestuurd, Bert helpt even uitleggen dat het andersom moet en helpt enkele dames uit de lift komen. Consternatie en gillen van het lachen, wij ook. Als dat maar goed gaat, daar in het koude Alaska. We beginnen vandaag bij Pioneer Square, het oudste deel van de stad met het Pioneer Building als oudste gebouw. Is voor onze begrippen niet zo erg oud, 1905, maar dat heb je wel vaker in The States. Hier vlakbij is ook het Occidenteal Square met totempalen en een kunstwerk dat alle, tijdens hun werk omgekomen brandweermannen eert en in het bijzonder aan de grote brand in 1889 herinnert. Ook vlakbij is de Waterfall Garden (overdekt), dat ook bijzonder geschikt is voor het nuttigen van een lunch (er staan tafeltjes en stoeltjes). Bakken met tulpen uiteraard, ze zijn er hier gek op en vragen ook regelmatig of we al bij de tulpen hebben gekeken (zowel in Oregon als Washington). Maar ja, we hebben er thuis ook zat hè. We gaan nog naar het Waterfront, waar ook het Seattle Aquarium is, om te kijken naar de vertrekkende schepen, de Alaskan Way. Hier komen we dan toch daklozen in tenten tegen onder de brug, maar lang niet zoveel als in Portland, gelukkig. Waterfront is erg toeristisch, veel vistentjes en winkeltjes op de pieren en zelfs een reuzenrad. Wij lopen de hoge trap op naar Pike Place terug en steken dwars door de markt weer terug (stijgen, stijgen, stijgen,goed voor je kuiten) om via Westlake Center terug te gaan met onze nieuwe aanwinst; de koffer. Volgende dag is gereserveerd voor het MOPOP, Museum of Pop culture (vroeger EMP, experience music project). Gaaf gebouw met koperen platen die prachtig kleuren en waar je prachtig inrijdt met de monorail. Deze monorail moet je ook niet overslaan, hoewel maar 2 haltes (vertrek vanaf alweer Westlake, de 3e etage), rij je mooi hoog boven de straten en heb je pracht uitzicht. Ooit aangelegd voor wereldtentoonstelling van 1962, doet het nog prima dienst. Voor $5,= heb je een retourtje en een hoop lol. Het MOPOP is wel erg duur, scheelt altijd als je een pensionado bij je hebt...wij zijn $69,= met z’n 2tjes kwijt. Daar is wel de extra tentoonstelling van Marvel bij. Je kan hier makkelijk een dagje doorbrengen, er is enorm veel te zien en doen. Je mag ook gewoon naar buiten en weer terug als je dat wilt, we op dezelfde dag uiteraard. De tentoonstelling over de helden van Marcel comics is geweldig,behalve de geschiedenis van de comics is er ook veel aandacht voor de huidige films en de kostuums. Van Spider-Man tot Black Panther, van de Hulk tot Captain American, genieten! We gaan naar; Space the Final Frontier, jaja, Star Trek! Ook hier aandacht voor alle seizoenen van de serie en de films, maar de allereerste captain Kirk, William Shatner blijft toch mijn favoriet hoor. Leuk als je de Captains Bridge nu ziet, hoe knullig dat er uitziet. Zeker afgezet tegen de andere afdelingen hier waar nog veel meer sciencefiction en fantasy te zien is, maar ook horror. Veel filmprops en fragmenten te zien, veel uitleg van auteurs en acteurs en regisseurs. Heel bijzonder om je helden (ik las altijd al veel SF en hou er nog steeds van) te zien en te horen. We gaan naar nog een heldenverering, die van Jimi Hendrix, een kleine maar heel fijne ruimte geheel aan hem gewijd. Ook Nirvana wordt uiteraard uitgelicht, ik hoef niet uit te leggen van hoeveel belang deze band was voor de grunch. Je kan hier ook in studioruimte plaatsnemen (alleen of met meer) om zelf muziek te maken met 1 van de gitaren of drumkits. Aangezien Bert ooit drummer was (en dat verleer je dus echt nooit) gaat hij lekker een stukje rammen! In de SkyChruch worden muzikale filmpjes vertoond op een enorm scherm. Wij genieten nog even van de onvergetelijke David Bowie, “ Life on Mars” op zo’n groot scherm met zo’n stamp geluid...heerlijk. Als we het MOPOP verlaten hebben we lichtelijk trek gekregen (heel wat trappen binnen) en gaar we naar Chinatown voor een heerlijke lunch bij Dough Zone maar je kan ook in het enorme Aziatische marktcomplex van de Uwajimaya terecht voor een lekker hapje. Of je gewoon vergapen aan de waren hier...super veel voedsel en make-up en snuisterijen en cadeautjes en levende vis en boeken en nog veeeeel meer. Wat een heerlijke stad is Seattle toch, we lopen hier graag en kijken mensen, alles kan en alles mag. Misschien is hier nog wel de tolerantie te vinden die wij zijn kwijtgeraakt? En zoals al eerder gezegd, wij vinden de meeste Amerikanen beleefd en prettig nieuwsgierig, dat levert vaak leuke gesprekken op. Morgen vliegen we terug, maar hebben nog een deel van de dag om iets te doen. We zijn er nog niet uit of dat de Public Library van Rem Koolhaas wordt of het University  District. Mochten we nog wat leuke foto’s schieten van 1 van beide opties, dan delen we die nog! DIT WAS EEN SUPER VAKANTIE en we zijn blij dat jullie ons hebben gevolgd. Als iemand ooit ook zoiets wil doen? Je weet ons te vinden!