Van aardolie naar water

https://m.youtube.com/watch?v=44wDwMQVqCc 

mooi nummer om deze dagen van veel reizen tussen Memphis en Lajitas te luisteren, luister maar even lekker mee!

bij ons vertrek op woensdag 21 maart (we zijn precies een week weg!), vanaf de camping naast Elvis weten we al dat dit een paar reisdagen worden, het is niet anders. Er ligt niet zoveel tussen hier en daar dat wij willen bekijken. Dus, aan boord en doorkachelen maar. We doen eerst wat boodschappen bij de Kroger, omdat we niet weten waar we verzeild zullen raken en wat de faciliteiten zijn. Lekkere sushi en Tom Ka Kai soep voor de lunch om te beginnen en ook wat ordinaire kruidenierswaren. Zo! Van de honger en dorst komen we in ieder geval niet om en we kunnen de massa’s fastfood links (of rechts) laten liggen. We steken de Missisippi River over en rijden langs kilometers ( we hebben inmiddels de magische 1000 mijl overschreden) delta en wetland, zo ziet moerasgebied er dus uit. Uiteraard wordt er hier onontkomelijk gejaagd op “waterfowls” , het is sowieso al heel bijzonder dat we een bord tegen zijn gekomen in Texas met “ Stop The NRA”. En dat in deze tijd van (alweer) discussies over wapens, dapper hoor. Het is nou eenmaal een volk dat van de jacht houdt, vandaar dat je ook veel “ taxidermi” langs de kant ziet, kan je gelijk je prooi laten opzetten, heb je er toch nog iets aan. Ik zie ook een groot afgezet gebied waar je mag jagen op allerhande beesten, kunnen ze niet zo makkelijk ontsnappen. We zijn van Tennessee aanbeland in Arkansas. Er wordt hier enorm veel aan de weg gewerkt, de wegen zijn dan ook prima en schoon. We komen tussen hier en de volgende paar pleisterplaatsen ook veel schoonmaakteams tegen. We checken de eerste nacht in bij Mount Pleasant Texas KOA waar we een full hook up krijgen voor $35,=, keurige camping en zeer vriendelijke ontvangst. Achter onze plek nestelt een valk en het barst er van de vogels, niet gek voor een doorgangscamping. Donderdag gaan we verder door Texas en passeren op de Interstate West 40 het Ray Hubbard reservoir, gigantisch, ik dacht dat het een meer was ( zou het familie zijn van Ron L.Hubbard van Scientology, schiet het door mijn hoofd? Waarom wordt deze man geeerd met zo’n groot reservoir, terwijl het bij ons al moeilijk is om een stadion naar een van de grootste voetbalhelden te noemen? Laat los, je bent op vakantie...). Ook vlak naast de snelweg een giga pretpark; Six Flags Dallas, als je hier in een achtbaan zit lijkt het of je tussen het verkeer beland. Doodeng! En een beetje lullig als je onze Six Flags ziet. Het wordt al warmer en warmer, merken we als we af en toe stoppen voor koffie en het strekken van de ledematen. We hebben trouwens ook nog nooit zoveel politie (highway patrol, sherrifs en state patrol troopers) gezien, er worden regelmatig aanhoudingen verricht en ze staan ook bij de grotere wegwerkzaamheden, je haalt het wel uit je hoofd om je niet aan de regels te houden. Je krijgt al 1000$ boete als je een prop papier weggooit.  De ranches die we in het begin in Texas zagen maken plaats voor droogte en windmolens (turbines) en gaandeweg worden de ja-knikkers steeds meer en lijken het echt olievelden te gaan worden. We zijn verbaasd over de aantallen en de toeleveranciers, de bedrijvigheid wordt enorm en het verkeer (vooral trucks) ook. Er zijn veel RV Parks waar mensen permanent lijken te wonen, overal staat ook dat ze mensen zoeken voor werk (Hiring now). Als je in Amerika woont en je zoekt werk, moet je hier zijn, lijkt het. Dat zegt later ook de dame op het Midland RV campground (we dachten eerst dat we een industrieterrein opreden!), sinds de olie meer waard is, is het hier enorm druk en gaan de zaken prima. Geen mooi gebied om doorheen te rijden maar toch indrukwekkend om te zien. Overigens gaat het verkeer de hele nacht door, maar we zijn blij dat we een plekje hebben en de camping is oké genoeg. Full hook up voor $35,=, wel een quarter voor de douche (maar dan mag je ook maar liefst 10 minuten de olie uit je haar wassen). En dan het laatste stuk dwars door olieland (Midland is met recht er midden in), totdat we voorbij Fort Worth komen met de karakteristieke watertoren (ik denk dat H.G. Wells hier zijn inspiratie voor “ war of the Words” vandaan had, het zijn net buitenaardse monsters) en het landschap steeds heuvelachtiger (hoewel half woestijn) wordt. Het gaat er vriendelijker uit zien, er zijn ook weer wat koetjes op het land. De yucca’s bloeien en we zien de eerste Road Runners (renkoekoek) letterlijk oversteken. MiepMiep! We tanken in Terlingua, een pittoresk dorpje, en checken even later in bij Maverick ranch en RV resort( $45,= alles erop en eraan) met uitzicht op de bergen en met een compleet (vakantie) dorp erbij. Ze hebben zelfs een town hall waarvan de burgemeester een geit is, ik weet alleen niet of die gekozen is of niet. Omdat het nog redelijk vroeg is gaan we vast de omgeving even proeven, we halen kaarten bij het Visitors center Barton Wharlock en gaan een stuk langs de Rio Grande. Het is hier prachtig en dat beloofd wat voor morgen!

Want dan gaan we het National Park Big Bend bezoeken ( er is ook een State Park), we kopen bij de entree bij Maverick Junction een Annual Pass voor $80,= (is een jaar geldig voor alle nationale parken). Eerst naar Panther Junction om de tentoonstelling van de omgeving te bekijken en de film, hier kan je ook je drinkwater flessen vullen. die heb je hard nodig want het is vandaag 34 graden ( dat is niet vreemd in een woestijn, het regent hier dan ook bijna nooit. Maar als het regent, overstroomt gelijk de hele boel). Een woestijn is echt hartstikke mooi en zeker niet dood! Er leven hier heel veel vogels een er is enorm veel diversiteit in planten en ook zoogdieren en reptielen zijn er volop. Je kan hier van de Chihuahuan Desert tot de Chisos Mountains rijden, ook met een RV zo groot als die van ons. En onderweg stap je uit bij de vele wandelpaden (trails) en loop je als je wilt. Dat wordt vandaag tot een minimum beperkt vanwege de hitte. We gaan tot aan de oversteekplaats vanwaar je Mexico in kan, Boquillas, hier kan je lopend oversteken om Mexico te bezoeken. We zien verderop bij een “ Overlook”  dat er aan de andere kant van de Rio Grande (die hier doorwaadbaar is) groepjes Mexicanen zitten. Die hebben aan de Amerikaanse kant handwerkjes neergelegd die je kan kopen (er zit ook werkelijk geld in een fles). Ik neem aan dat ze af en toe het geld komen ophalen. Wij hebben geen muur of hek gezien. De natuur hier in het park is werkelijk schitterend en we genieten met volle teugen, we zijn de hele dag zoet. We sluiten deze dag af met typisch Texaans eten; BBQ! Gewoon langs de kant van de weg bij Rustic Iron BBQ, eenvoudig maar om je vingers bij af te likken (en dat moet ook, want die plakken). Wat een super dag! Morgen vertrekken we via het State park, benieuwd wat we daar gaan zien...