Voorruit of achteruitkijkspiegel, alles is even mooi en groots!

https://m.youtube.com/watch?v=8Fxk2JrZgvA

AAHHHH, wat je hier allemaal niet voor prachtigs ziet, zomaar onderweg...

als we op 18 april vertrekken vanaf deze hartstikke leuke plek, houden we de omgeving scherp in de gaten. We weten waar we heen gaan, maar je wordt steeds door het prachtige landschap verrast, elke bocht, heuvel, brug geeft weer andere ansichten waar we van genieten. En onze dochter is jarig! Dat geeft een extra roze tintje aan de dag, hoewel ver weg, zijn onze gedachten natuurlijk ook thuis en vinden dat we wel iets lekkers mogen nemen om het te vieren. We stoppen daarom bij Luna Rasa in Aberdeen, heel leuk koffietentje, waar we bijzonder gastvrij worden onthaald. De eerste bestelling hoeft maar deels betaald te worden (is daar traditie) en we hebben een zeer prettig gesprek. De eigenaars gaan stoppen met de zaak omdat het TE goed gaat, dat is een nieuwe beweegreden voor ons. Maar wel begrijpelijk, ze willen meer tijd voor hun gezin. Gaan eerst naar het buitenland ( Europa) op lange vakantie, dus dat geeft voldoende gespreksstof. Leuke mensen, maar de tent is dus dicht vanaf mei! We rijden langs sloughs en oesterbergen en nemen de 109, de hidden coast byway. Dat verborgen slaat waarschijnlijk op de doorkijkjes tussen de bomen door op de kustlijn, MOOI. We komen een kudde Roosevelt Elks tegen, gewoon langs de kant van de weg op een lekker stukje grasland. We willen het liefst op een campground overnachten op Olympic Parc bij Lake Quinault, maar bijna alle State Parks zijn nog dicht en het enige RV parc dat open is, heeft het toiletgebruik gesloten en is aardig aan de prijs, dan toch maar liever niet. Het is trouwens in de bossen nog wel erg fris en nat. Onderweg is er op veel plaatsen “ beach access” , ook met een camper. Dus lunchen we pal op het strand geparkeerd de onwijs lekkere sushi van Fred Meyer. Je hebt hier echt hele goede supermarkten met super lekkere verswaren, waar wij regelmatig gebruik van maken. Aanrader! Verderop in het veelzijdige Olympic aan de kust vinden we een prachtige plek op het Kalaloch state park (spreek uit Clay-lock) met zeezicht en voor $22,= (wel zonder voorzieningen). We gaan genieten van een mooie zonsondergang en zien nog een paar walvissen voorbij zwemmen, wel een beetje ver, maar toch...aahhh (alweer). De volgende dag brengt ons door het overweldigende HOH Rain forest, ook hier een beetje een herhaling van gisteren, er is veel dicht. De rangers quarters en visitor centers, net als de campgrounds, hier wreekt zich een beetje dat het zo vroeg in het seizoen is. We zitten vrij ver noordelijk en daar hadden we eigenlijk niet aan gedacht (wel aan het begin van onze reis). We rijden door naar Forks, aardig plaatsje dat vooral bekend is omdat de filmserie Twilight er is opgenomen, maar ook heel mooi gelegen. Hier is het Visitors center wel open en we worden er dan ook zeer vriendelijk geholpen met kaarten en advies. We gaan hier lunchen bij een Mexicaans restaurant in een voormalig benzine-pomp- station. Overal waar je Mexicaans eet, ben je niet alleen blij met het lekkere eten en de prettige bediening, maar ook met de rekening. Dus weer; doen! We laten dit stadje achter ons om om het schitterende Crescent Lake  (ook geen kampeergelegenheid op dit moment) te rijden (hele slechte weg) en een wandeling te maken naar Mary Mere Falls, prachtige hike door de bossen en langs de rivier, de berg op naar de waterval, die met de regens van de laatste tijd voldoende spektakel kan laten zien. We vinden deze dag een plek op een KOA in Port Angeles (zijn meestal wel open), ze hebben alleen luxe sites open. Wel een beetje aan de dure kant ($70,=) maar er is niet veel keus. Ik vraag me wel af, waar de grote prijsverschillen bij de KOA’S in zitten, zo’n mooie camping is dit nou ook weer niet. Zal wel aan de locatie liggen, zo vlakbij de parken en uitzicht op de bergen? We krijgen Zwitserse buren die al 10 maanden op pad zijn (gezinnetje van 3) met een opvallend beschilderde camper, www.sfontour.com (log maar even in). Ze brengen een positieve boodschap...als we donderdag weg gaan en vragen of de reservering voor de veerboot mag worden uitgeprint, krijgen we een negatieve reactie. Nou zeg! Dat valt tegen in dit land van klant is koning! Maar we gaan toch al weg, dus is niet meer nodig waarschijnlijk. Dat wordt geen aardige recensie van ons. Vrijdag 20 april gaan we Port Townsend bezoeken, voor we hiervandaan de volgende dag zullen vertrekken per veerboot. Leuke stad (ooit voorbestemd om het New York van het westen te worden, niet echt gelukt) met een beschermde Old Town en  veel victoriaanse huizen. Je kan je RV achterlaten op het Haines P + R (gratis) om daarna met de bus ($1,50) de stad in te gaan. Er is een Safeway, dus de mogelijkheid om nog boodschappen te doen voor je op 1 van de eilanden bent, is ook aanwezig. Wij gaan naar het Maritime Center, waar houten schepen worden gebouwd. Je mag de werkplaats bezoeken en genieten van de geur van hout en de ambachtslieden dit hier waterdichte kunststukken afleveren. We wandelen door de stad, er is genoeg te zien. O ja, natuurlijk niet vergeten te lunchen bij 1 van de vele restaurantjes; clam chowder vandaag? We rijden hierna naar Dungeness Split, een soort uitstulping in zee, vanwaar je mooi uitzicht hebt op de schepen en Canada aan de overkant. Hiervandaan kan je prima een wandeling maken op 1 van de vele trails die het statepark biedt. We overnachten in het Sequim beach State Park (aan de Peninsula) voor $30,= (zonder voorzieningen), waar we alweer aan het water staan, een baai deze keer. Potverdorie, wat een rijkdom aan natuur hier! Zaterdag vertrekken we met de veerboot van Port Townsend naar Whidbey Island en vanaf daar schepen we bij Anacortes in naar Orcas Island. In totaal ben je dan wel zo’n $170,= kwijt (reserveren!) maar daar krijg je ook wel een cruise voor terug (altijd retour). We hebben schitterend weer tijdens de overtocht en vergapen ons aan de vele eilanden die we passeren en de mooie huizen op de oevers. Dat is duidelijk niet voor de minvermogenden weggelegd, om daar te wonen. Of het moet al eeuwen in de familie zijn, uiteraard. We hebben gereserveerd op Westbeach Resort voor $40,= per nacht (dat worden er 3), het is een ontzettend leuke plek met heel erg gastvrije medewerkers. We boeken een whale watching trip voor de volgende dag bij Outer Island, waar we, ook alweer zo klantvriendelijk, gewoon worden opgehaald en teruggebracht van en naar het Resort. Er is een een biologe aan boord en een snelle kapitein, de groep is klein dus er is ook nog ruimte zat aan boord. We zien walvissen, bald eagles (zee-arenden) zeeleeuwen (Steller sea lions), zeehonden (harbor seals) en massa’s zeevogels, w.o. een soort papegaaiduikers. Prachtig weer, de zee is kalm en boot is onwijs snel. We zien Vancouver in de verte en varen, deels, in Canadese wateren, wat een mooie trip en wat een prettig bedrijf, onze complimenten voor Outer Island. We gebruiken de maandag om het eiland wat te verkennen. Vooral de “ stad”  Eastsound is erg leuk, we halen sandwiches bij de Village Market,nemen die mee voor een luch in Moran Park en drinken een hele goede espresso bij café D’Arte. Helaas mogen we met de RV Mount Constitution niet op en gaan dan naar Olga om de broodjes aan het water op te eten. Olga is een heel klein pitttoresk dorpje, waar werkelijk niets te beleven valt behalve genieten van de rust. Dat komt goed uit, we hebben ook geen zin in avontuurlijk gedoe vandaag, de atmosfeer op het eiland daalt vanzelf op je neer. Rustig aan, dan breekt het lijntje niet. We bezoeken het Rosario Resort, waar een prachtige Spa te bewonderen valt en een tentoonstelling over de voormalige burgemeester van Seattle en scheepsbouwer Robert Moran, die dit landhuis in 1909 heeft laten bouwen. Een bezoek meer dan waard en niet alleen vanwege de ligging. We vertrekken dinsdagochtend vroeg met de veerboot terug naar het vaste land, maar dat heeft nogal wat voeten in aarde, want de propeller van de boot is stuk. Het vertrek wordt met een uur of 3 uitgesteld omdat er een andere boot moet worden ingezet. Tot zover de geneugten van het leven op een eiland. Wel weer een hele mooie cruise naar Anacortes vanwaar we alweer een state park aandoen, dit keer in Skagit County, het Bay View State Park ($30, full hook up). Aan een estuarium, zoals die hier aan de kust zoveel voorkomen en beschermd omdat het een broedkamer (of liever aquarium) is voor o.a. zalmen. We lopen naar Breazeale, het Padilla Bay Interpretive Center, om meer over de habitat te weten te komen. Helaas moet jet wel langs de weg lopen omdat de kust aan het tij onderhevig is en rotsachtig bovendien. Geen probleem, alle auto’s wijken enorm voor je uit en remmen ook behoorlijk af, erg netjes dus. Het Breazeale is aardig, niet groot of spectaculair, maar geeft voldoende inzicht, de medewerkers zijn vriendelijk en geven graag uitleg. Bovendien is het gratis, dus wat let je. En nu is het alweer woensdag de 25e april, zijn we aangekomen in Everett, op het Lakeside RV Park ($44,= full hook up) gaan we de was doen en zorgen dat we klaar zijn om onze geliefde dwerg vrijdag in te leveren. Maar morgen nog even wat leuks doen. Wat? Dat horen jullie in onze laatste blog vanuit Seattle!