De Grand Canyon is Grand!

Hallo fans in Canada, Nederland en Zwitserland,

We sturen jullie vandaag onze ervaringen van de afgelopen 2 dagen in de Grand Canyon. Vandaag hebben we de Brice Canyon gedaan en morgen gaan we naar Zion. Het is bizonder wat we allemaal mogen zien. We willen jullie onze ervaringen daarom ook niet onthouden. Lees maar snel verder!

Hartelijke groet van het nomadenclubje JaJaLeMa

Maandag 16 september: Reisverslag Grand Canyon.

Met strak blauwe hemel rijden we de camping om 7.45 uur af. Op naar het vliegveld van Tusayan. We hebben een helikoptervlucht geboekt. We  moeten ons om 10.15 uur melden bij Grand Canyon Helicopter Tours. We hoeven maar ca 150 km te rijden en volgens Trutta doen we er 90 minuten over. We rijden over de Interstate HW 40 en HW 64. We zien voornamelijk een saaie hoogvlakte, die op gemiddeld 2000 mtr ligt. Voor het eerst tijdens onze reis zien we een windmolenpark. We zijn heel benieuwd wat we vandaag weer allemaal gaan beleven!

De Grand Canyon is volgens de Amerikanen, de grootste en spectaculairste kloof  van Amerika, zo niet van onze aarde. Hij is 446 kilometer lang, de breedte varieert van  16 tot 29 kilometer en het dieptste punt is 1829 mtr! De geërodeerde gesteentelagen geven aan dat de geologische geschiedenis van het Noord Amerikaanse continent kleurrijk en interessant is. Volgens andere info, één van de 7 natuurwonderen in de wereld.
JaJa bezoeken voor de 2^de keer in de Grand Canyon.
10 Jaar geleden deden ze dit met de meiden. Ook toen maakten ze een helikopter vlucht.

Om 9.30 uur parkeren we Apollo op de parking van de Airport van Tusayan.
Heeft ’t ie weer even rust. We nuttigen een verlaat ontbijt. En checken in om 10.00 uur. Per persoon worden paspoortgegevens genoteerd en gewicht geregistreerd. Dat is belangrijk met het oog op de verdeling van  totale gewicht in de helikopter. We krijgen na registratie een infofilmpje met de inn’s en outs van de veiligheid  van het vliegen in een  helikopter.

Om 10.45 uur worden onze namen genoemd en krijgen we allen een zitplaatsnummer. Op naar de helikoptervlucht! Er wordt een foto gemaakt van ons nomadenclubje----------commercie!

Behalve Leo, die naast de piloot mag plaats nemen, mag de rest van het nomadenclubje achterin met 2 anderen. Het blijken ook Nederlanders te zijn. Onder super weersomstandigheden stijgen we op, met aan weerszijde een raam open!  Het duurt 6 minuten voor we echt boven de Canyon hangen. Het is ongelofelijk wat we zien. Volgens info wordt de Colorado rivier ieder jaar 16 centimeter dieper. Terug rekenend zegt het iets over de tijd dat de Colorado zich een weg ging banen door de hoogvlakte! We zien een ongelofelijk weids en kleurig landschap. De verschillende aardlaagkleuren, het frisse groen. Beneden in de kloof de Colorado, die nu, door de regenval van de afgelopen dagen rode aarde verplaatst. Onbegrijpelijk!

Weer terug op aarde, komen we langs de fotoshop en kopen natuurlijk als echte toeristen het plaatje wat van ons geschoten is voor we de heli ingingen.  Ook doen we als echte toeristen de giftshop aan en kopen weer het e.e.a. We rijden met prachtig weer en een temperatuur van rond de 25 graden naar de campground bij Tusayan. Daar boekt Jan voor de komende nacht een plekje. Met een gerust hart rijden we richting het Grand Canyons National Park. We vinden een parkeerplaats en gaan met de blauwe shuttlebus naar Market Plaza en starten onze wandeltocht naar het begin van de rode shuttle bus route. We wandelen met een lekker temperatuurtje zo’n 25 graden en zien van uit verschillende perspectieven de grootsheid van de Canyon. De Bright Angel Trail lopen we niet, wegens tijdgebrek.

We stappen op de rode bus route. Bij Powel Point stappen we uit. Kijken gelijk in de viewer van een vrijwilliger en zien in een gat in de rostwand het nest van een condor…………met een jong op het nest. Volgens info zal dit jong in november uit vliegen. We zien ook 2 Condors zweven. Het zijn vast de ouders van het jong. In de rotswand hebben we intussen verschillende gaten ontdekt. Ook nestplaatsen van Condors? We lopen van Powelll Point naar Hopi Point. Het blijft fantastisch. We stappen weer op de shuttlebus en rijden naar Pima Point. Ook daar kijken we onze ogen uit. Met de bus rijden we terug en stappen over op de blauwe bus. Stappen uit bij  parking D. Zien geen herkenningspunten en ook Apollo is in de verste verte niet te zien. We stappen weer op de bus en stappen uit bij Grand Visitors Center. Tijdens  de wandeltocht naar Apollo zien we verschillende mouledeers genieten van een hapje heerlijk groen.

Ha, daar vinden we Apollo weer! Instappen en door naar de camping. Om 18.45 uur rijden we de camping op. Het is intussen aardig afgekoeld. Binnen eten. Vroeg naar bed en morgen vroeg op. Door naar Page, via Desert View!

Dinsdag 17 september.

Tijdens het ontbijt, buiten, worden we verrast met een druk gravende mol. Eerst een meter of 5 bij onze ontbijttafel vandaan. Daarna zit hij/zij ongeveer achter ons. Laat zich af en toe helemaal bewonderen, omdat de hoog opgeworpen wal gevlakt moet worden en dat doet hij/zij door zich op de aarde te laten vallen. Om 9.30 uur gaat het postkantoor in Tusayan open en kunnen we eindelijk internationale postzegels kopen. Dat is in de parken erg moeilijk. Ze verkopen alleen maar postzegels voor de USA. We rijden om 10.00 uur het park weer in, met licht bewolkt weer en een heerlijke temperatuur: tussen de 20 en 25 graden. We hebben het gisteren, zeker met de heli vlucht, heel erg getroffen met het weer. Er zit nu meer vocht in de lucht, hierdoor een minder intense kleur blauw. Nu rijden we met onze eigen Apollo, richting de Desert Vieuw  Watchtower, deze loopt over de HW 64. Volgens de info moet je hier een mooi zicht hebben op de oost rand van de Canyon. Voor het zover is, maken we eerst een stop bij het Grand Vieuw Point. Weer hebben we een machtig uitzicht. Diepte en afstand is niet met foto, misschien met 3-D, of film vast te leggen. Zo onbeschrijfelijk mooi!

Bij de wachttoren op de Desert Vieuw , kijken we voor de laatste keer in de Canyon. We zien de Colorado rivier nu heel goed meanderen. We zien zelfs een paar kleine horseshoes(hoefijzers). Tijdens de wandeling horen we een ranger aan een groepje mensen met wie hij op stap is vertellen, dat het de afgelopen 3 weken geen mooi weer is geweest en dat de wolken in de Canyon hingen. We voelen ons dubbele bofkonten!  Na de koffie vervolgen we om 12.30 uur onze reis.We rijden de HW 64 af, dan de HW 89 op net onder Cameron en rijden door naar Page en Lake Powell. Een een tonige hoogvlakte glijdt aan ons voorbij. Met af e toe een paar armoedige huisjes en bouwvalletjes die vroeger souvenirshops waren van de Indiaanse bevolking. 

Bij Bitter Spring is de weg afgesloten. We rijden terug naar Gap om via een andere weg naar Page. Apollo krijgt vandaag weer z´n broodnodige benzine infuus. Er zijn weer heel wat kilometertjes gereden. Door naar de Glen Canyon Dam en het bijbehorende centrum, waar we weer de nodige info opdoen.

Dan terug naar de Horseshoeband. Om hier te komen, moeten we een kleine wandeling maken. Ook al  is het al 17.00 uur, het is nog behoorlijk warm. Onze wandeling wordt beloond met een  prachtig uitzicht op de hoefijzer bocht in de Colorado rivier.

Via de Walmart rijden we naar de camping aan Lake Powell bij Wahweap. De camping ligt in het National Park Glen Canyon. En daarom rijden we weer via de ingang-uitgang van het park naar binnen met een hartelijk welkom en de bekende folders, qua lay out. We krijgen een plek met uitzicht op Lake Powell. Het is een zoele avond en nog minstens 25 graden. We eten buiten!