Dinsdag 7/3

Vandaag staat San Antonio op het programma. 

In de jaren 170@ waren het hier woelige tijden de plaatselijke ‘native’ bewoners hadden steeds minder voedsel en werden aangevallen door noordelijke bendes. Vanuit het zuiden, ‘new Spain’, werden de natives blootgesteld aan een nieuwe manier van leven. Vanuit het zuidelijke new Spain kwamen ook missionarissen naar de native bevolking. Hun doel: de natives opvoeden. 

Hen Spaans leren, landbouw introduceren, zich leren wapenen tegen de noordelijke bendes, het democratische systeem zoals dat al van toepassing was in Spanje aanleren en natuurlijk ook religie verkondigen. 

Wat oorspronkelijk bedoeld was om in 10 jaar de Native bevolking om te scholen duurde iets meer dan 100 jaar. De restanten van de missies werden in begin jaren 1900 cultuur erfgoed. National monument zoals ze hier zeggen. 

Een 100 jaar later ben ik hier dus op bezoek. 

Nu begrijp ik waarom zoveel kampeerders ook fietsen kopen. Hoewel de volledige route slecht een 20km is, moet ik telkens van missie naar missie trekken met de rv. 

Met de fiets was dit natuurlijk een leukere bezigheid. Alhoewel, overal staan er bordjes dat je niets mag achterlaten in de voertuigen. Een niet zo betrouwbare buurt zegt een ranger me. 

Dan toch blij dat ik de rv overal kan meenemen. 

De 3de missie die ik bezoek was diegene die het meest interessante. Die was van 1930 tot nu heropgebouwd. Een ranger was een tour aan het doen, dus snel even meegenomen. 

De native people konden kiezen. Ofwel blijf je buiten, ofwel kom je binnen het fort en krijg je 3x daags eten, werk je voor de missie (landbouw en verdediging) en neem je de religie over…

Gezien de barre en gevaarlijke omstandigheden waarin de native people leefden was de keuze alvast voor vele snel gemaakt. 

Of dit een goeie keuze was, dat weet ik niet. Met 10 tot 15 personen sliepen en leefden ze in kleine “trasee” zoals die heten. Mij leek het meer op cellen zonder tralies. 

Als de klok van de kerk ‘S morgens luidde moesten ze naar de kerk. Na de kerk moesten ze gaan werken op de akkerlanden buiten de missie. Graan en mais werd er geteeld. 

De 14 tot 16 jarige jongens moesten 20 tot 30 mijl verder de kuddes schapen, geiten en koeien onderhouden. 

Vandaar de naam: Cow-boys vertelde de ranger. 

De reden dat die zo ver van de missies werden gehouden is simpel. Je wilt niet dat het vee de akkerlanden leeg eet..

De jongsten van de familie hadden de taak de toiletpot te ledigen tijdens de dag. De vrouwen leerden spinnen en weven. 

De mannen kregen dan weer verdedigingsopleiding van de 3 militairen die aanwezig waren op missie. 

Om de akkerlanden te voorzien van water in dit droge en dorre landschap werden aquaducten aangelegd. Deze worden tot op de dag van vandaag gebruikt. 

Revolutionaire uitvinding stond op één van de vele infoborden. 

Helemaal niet zo denk ik als je naar de geschiedenis in Europa kijkt. Soms zijn die Amerikanen echt naïef… ofwel willen ze je doen geloven dat zij dit uitgevonden hebben. 

Op elke missie leven nog steeds 1 of meerdere priesters binnen de ommuringen van de forten. 

De missies waren geslaagd als de native people slaagden in hun doelstellingen. Zelfs regeren binnen de muren van het fort  en dit volgens de Spaanse manier van leven. 

Na de rondleiding probeer ik nog met mijn rv in het centrum te raken. Mijn camper is ongeveer 12ft hoog. Binnen San Antonio geraken is niet simpel. Helaas kan ik nergens een spot vinden om deze veilig weg te zetten. Lage bruggen en nogal louche buurten in de toerisme streek doen me dan maar verder westwaarts trekken. 

Tegen 18u kom ik aan bij een parkeer terrein aan Bass pro shop. Net zo eentje als in Memphis. Ik besluit opnieuw een bezoekje te brengen aan de winkel. Even nagevraagd of ik hier mocht overnachten en het werd toegestaan. Ideaal!

Nog wat koken in de camper en de route voorbereiden voor morgen. Richting White Sands monument.