Prince George to Jasper

Op zondagmorgen om ongeveer 7 uur in de ochtend was een grote zwarte beer rond onze camper aan het struinen op de oprit van Jan en Marina. Jan zag hem uit het raam, wij hebben er niets van gemerkt een hebben rustig doorgeslapen. Wat hebben we een gezellige en leuke tijd in Prince George gehad met Jan en Marina. Anneke had het ook duidelijk naar zin door het weerzien met Jan. Maar dinsdagochtend was het tijd om te vertrekken naar Jasper National Park, waar we op het totaal vernieuwde Whistler Campground een plek hadden gereserveerd. De reis verliep voorspoedig en de Robson Vallei vanaf McBride was prachtig. Op het park lopen de Elk gewoon rond tussen de campers. We hebben elektriciteit en er is een dump-station. De washrooms zijn werkelijk prachtig inclusief douches. Er zijn veel bomen gekapt om nieuwe groei te stimuleren en daarom ziet het er wel wat kaal uit. Maar de plaatsen bieden voldoende privacy voor iedereen. Het is bewolkt maar gelukkig geen regen vroeg op om tijdig met onze wandeling door de Vally van de 5 meren te beginnen, veel stijgingen en dalingen maar het was een prachtige trail. Een schitterende app is Alltrails.  Rond het middaguur waren we terug op de parkeerplaats en hadden er zo een vijf kilometer opzitten. De parkeerplaats stond nu helemaal vol en dt hadden we onderweg al gemerkt. Ik denk dat de capaciteit van Jasper nu op 70% zit. als het hier volle bak is kan je beter vroeg opstaan en aan de trails beginnen zodat je uit de drukte blijft, De supermarkt prijzen in Jasper zijn belachelijk hoog een stukje kaas van 3 ons kost hier net zoveel als bij ons een kilo.

Tijdens onze avondwandeling 4 Elk op de camping zien grazen, mooie foto's kunnen maken maar toch wel voorzichtig geweest met deze grote beesten. Morgen weer vroeg op om Maligne Lake te gaan. Het weer in Jasper was grauw en grijs maar zodra we de Maligne Canyon inreden ging het zonnetje stralen. Een prachtige route van 40 kilometer de Rockies in. Bij Medicine Lake zijn we gestopt, een prachtig uitzicht en een adelaarsnest, maar helaas geen vogel op het nest. Aan het eind van Medicine Lake dook plotseling uit het niets een Eland op. Gelukkig reed er een ranger achter ons die direct zijn zwaailichten aanzette , zodoende konden wij stoppen en een prachtige foto van het beest maken. Het eind van de weg ligt op 1600 meter hoogte en het uitzicht op de bergen was prachtig. Met water, energierepen, muggenspray, berenspray, camera, verrekijker en meerdere laagjes kleding gingen we op pad. Oh ja we hebben ook belletjes aan onze wandelstokken op verzoek van Anneke. Het was mooi vroeg al waren er al diverse mensen op pad. De wandeling was naar een meertje wat Moose Lake heet en had zijn naam gekregen door de frequente bezoeken van elanden. Helaas na een pittige klim met sneeuw langs de kant bereikten we heet meer, maar geen elanden te zien. Wel een stel vlamingen die van een gids hadden gehoord dat die belletjes niet werkten, maar goed een ieder is verantwoordelijk voor zijn eigen veiligheid. Een jonge vrouw met een hond had duidelijk behoefte aan een praatje en liep het laatste stuk met ons op. Tegen het middaguur Wafels met blueberry's gegeten in een lokaal restaurantje. Vanwege de absurd hoge prijs de boottocht op Maligne Lake overgeslagen. Op de brug zagen we een adelaar neerstrijken op een boomtop en hij bleef daar ook even zitten, ik denk speciaal voor de fotoshoot. Het begon te regenen toen we aan de terugtocht begonnen en een zwarte beer liep een eindje met ons op langs de weg. Bij Medicine Lake was het adelaarsnest nu wel bezet. Al met al onder goede weer condities weer een enerverende dag. We realiseren ons ook dat dit onze laatste week in Canada is, wat gaat die tijd toch snel. Goed in Jasper maar even wat souvenirs kopen en dan naar de camping: vuurtje stoken, borrelen en het avond eten zalm met spinacie bereiden. Morgen nog 1 dag in de omgeving van Jasper en dan opweg naar Banff.

Het was weer lekker fris vannacht ongeveer 5 graden toen we opstonden om 06:40 uur moest echt de kachel even aan. Maar de lucht was strak blauw. We waren van plan om de Trail bij Maligne Canyon te gaan doen, een dramatisch diep ravijn. Maar het was zulk mooi weer dat we eerst naar het startpunt van de Whistler Skytram zijn gegaan om te bekijken of we vandaag nog mee konden omhoog naar Mount Whistler. We moesten tot 10:45 uur wachten maar het lukte nog om een ticket te bemachtigen. Het was helder en prachtig weer boven op met sneeuw ter plekke. We konden Mount Robson 75km verderop zien en dat was volgens ingewijden maar zelden het geval. Diep beneden ons reed langzaam een vrachttrein door de Rockies. Na voldoende foto's te hebben genomen en na de Cappucino met lemon taart(gedeeld met Anneke) zijn we weer naar beneden gegaan en op weg naar de Maligne rivier om een hike langs het ravijn te doen met veel klimmen en stijgen.Er is een prachtige app Alltrails, ideaal om te gebruiken kan zowel online als offline. Op een picnic plaats naast de Athabasca rivier hebben we van een verlate lunch genoten. Zoals de eerdere dagen betrekt de lucht en gaat het hard waaien. Werkelijk gele wolken met stuifmeel komen vanaf de bergen naar beneden. Op de camping aangekomen waren de Elk er weer maar dit keer een moeder met een kleintje. Leek net op Bambi met die witte stipjes.

Morgen gaan we via de Icefields Parkway naar onze laatste geplande stop Kicking Horse Campground in Yoho National Park ongeveer 237 kilometer rijden maar onderweg zullen we op vele plaatsen stoppen.