Fundy National Park

In de ochtend lopen we naar Alma, het dorpje dat tegen het National Park ligt. We reserveren bij een restaurantje, aangezien er maar een paar restaurants zijn en we niet weer met honger willen rondlopen op zoek naar een plekje zoals in Lunenburg. Daarna lopen we naar het strand; de jongens hebben gezien dat het rond 1 uur vloed is en willen voor die tijd twee forten bouwen en zien welke het langst blijft staan. Op het moment dat we bij het strand komen staat de zee al zo hoog dat er alleen nog maar wat rotsen zijn. Gelukkig ligt er een zwembad naast met duikplank, en terwijl de jongens en Gerjan daarheen gaan blijf ik achter aan zee en lees ongestoord een hele tijd in mijn boek. Na een tijdje lopen we weer terg richting de camper en willen de jongens na de lunch een uurtje chillen (oftewel op bed liggen en gamen). Heb ik even tijd om mijn boek (nummer vier zowaar!) uit te lezen en van de afgelopen vier dagen even wat te typen. Daarna gaan we een wandeling maken naar de Upper Salmon River. Het is een redelijk rotsachtig pad met wat steile stukken, en we komen uit bij een prachtige plek aan de rivier. De jongens willen uiteraard naar de overkant, en komen zowaar droog aan door over de keien te lopen en tot hun knieen door het water te lopen.

Ze klooien een tijd met keien en stenen en als het vijf uur is moeten we terug omdat we al om zes uur bij het restaurant moeten zijn wat ook nog een stukje de andere kant oplopen is. Vanwege de stroming in de rivier redden ze het beide niet om droog terug te komen, ze zitten allebei een keer in het water van de rivier. We kleden even om bij de camper en gaan naar het restaurant. Briljante naam; Tipsy Tails.  Reserveren bleek het beste idee van de dag, want de rij was lang en de tafels beperkt. We zaten onder de overkapping op het terras, met uitzicht op de haven, en het eten was goed. Er waren zowaar drie vegetarische opties op de kaart in plaats van de gebruikelijke 1 waar ik inmiddels al aan begin te wennen. Na het eten en een kort rondje door het dorpje zijn we uiteraard nog even aangeschoven bij het kampvuur voor het gebruikelijke toetje.