Het andere uiterste....

Vandaag vanuit de prachtige natuur van de Grand Canyon naar de gekte van Las Vegas. Wat een contrast!! Onderweg In Williams koffie gedronken bij de Red Garter Bakery. Leuk dorp van waaruit de Grand Canyon express vertrekt. Dat gebeurde juist terwijl wij daar waren, een imposante trein die luid toeterend onder begeleiding van een paar echte cowboy's te paard de reis naar de Grand Canyon begint. De reis duurt 2 uur met name omdat de trein onderweg ook nog een keer overvallen wordt.

Onderweg in Kingman gelunched bij, je raadt het nooit, een Mexicaan. Bij het vertrek liet Leonie haar bril op tafel liggen. Op weg naar de auto kwam een alleraardigste Amerikaanse triker al hollend de bril nabrengen. Natuurlijk moesten hij en Wil meteen even de details over trikes bespreken.

Via Kingman dan op weg naar Las Vegas. De woestijn is steeds nadrukkelijker aanwezig, Je ziet de hitte gewoon opstijgen, kleine wervelwinden van zand die je op ziet stijgen vanuit het landschap. Grote vlaktes waar ook nog mensen wonen waarvan je je afvraagt wat die mensen daar doen en waar ze van leven. Een geweldig mooie route, met name de laatste 20 mijl zijn geweldig. Je passeert de Hooverdam en hebt onderweg mooie uitzichten op de bergketens rondom Las Vegas. Daarna de afdaling na Vegas waar in de verte de hotels en de lichtreclames opduiken. Hotel Paris waar wij verblijven ligt midden op de "strip" van Las Vegas. Vanuit onze hotelkamer hebben we zicht op alle neons en lichtreclames.

De eerste dollar zit al in de automaat, Martien kon het niet laten...:), maar mooi na 5 minuten al $ 0,24 winst!