What a day

Vanmorgen stonden we op met een strak blauwe lucht, een aantal luchtballonnen in de wolkenloze hemel en een lekkere temperatuur. Onderweg naar wat tot nu toe de mooiste dagetappe is geworden.

We zouden naar Petrified Forest gaan. Onze beleving was een bos, waarin een hoop versteende bomen zouden staan. Hoe anders zou het zijn, maar later meer.

Eerst kwamen we bij een oude brug over de Rio Puerco. Prachtig. Daarna een prachtig stukje weg tussen Mesita en Laguna. Prachtige rotsformaties.

Daarna over de highway naar Continental Divide. Niets bijzonders qua natuur, maar het punt vanwaar af de rivieren niet meer richting Atlantische Oceaan stromen, maar richting Stille Oceaan. Toch bijzonder.

Er volgde een lange weg door eindeloze prairies met prachtige rotsformaties, Ongelooflijk mooi en ik denk dat we allemaal regelmatig een 'wow' of een 'woe' lieten horen. Maar de grootste verwennerij moest nog komen. Painted Desert en Petrified Forest. Eigenlijk een weg van 28 mijl door een National Park.

Het begint met een prachtige roodkleurige rotsformatie. Omdat er inmiddels een aantal wolken waren verschenen, zag je de schaduwen over dat land trekken, waardoor elke keer opnieuw mooie nieuwe vergezichten ontstonden. Een eind verder kwamen we bij de ruine van een pueblo (waar 200 ruimtes rondom een soort binnenplaats stonden). Nog wat later was er Blue Mesa, waar de rotsen in lagen blauw, grijs en rood waren. Hier vonden we de eerste versteende bomen. 250 miljoen jaar geleden omgevallen. In de binnenzee die hier toen was naar de kant gedreven en omdat er later vulkaanas bijkwam versteenden de bomen. Die kwamen later weer uit het slib naar boven en liggen er nu. In de mooiste kleuren en gewoon op de grond liggende bomen van steen. Prachtige indrukwekkende kleuren in die "boomstammen".

In Holbrook bijgekomen van die indrukwekkende ervaringen. What a day!!!!!