Halfway

Vandaag zijn we vroeg uit Amarillo vertrokken. Vandaag de langste etappe. Eigenlijk een lange weg van Amarillo naar Albuquerque. Tik dit maar eens in op je routeplanner en de snelste verbinding en dan zie je hoe recht de streep is.

Maar wel fantastisch mooi onderweg met veel verschillende landschappen. Maar als eerste moesten we onze handtekening achterlaten op de cadillacs. Volgens mij komen ze door de vele verflagen niet meer door de keuring heen. Ook PSV (dankzij Loes) is daar vereeuwigd. Hoewel daar wordt alles overschreven met de volgende spuitbus.

We zijn in Adrian de helft van de route gepasseerd. 1139 miles voor ons en 1139 miles achter ons. Een soort point of no return dus. Ook hebben we Texas verlaten en zijn we New Mexico binnengereden. Staatsgrens, maar ook uurgrens overschreden. Vandaag dus een dag van 25 uur, maar ik heb het gevoel dat we die ook weer moeten inleveren ;-).

In Santa Rosa (New Mexico) gegeten bij Josephs Bar & Grill, een route 66 klassieker.

Langs de meest mooie landschappen naar Albuquerque. Je ziet veel prikkeldraad staan, maar zo moeten de prairies eruit hebben gezien. Gras, struiken, af en toe een boom en zover het oog kan reiken. Na het passeren van een bergrug zit je ineens in Albuquerque. Een stad met veel mexicaanse en spaanse invloeden. Mooi hoor, met een prachtig centrum.

O ja, hier is het internet beter, dus van 3 dagen foto's toegevoegd. Veel lees en kijk plezier. Tot morgen met onze belevenissen in Santa Fe.