San francisco - obispo-los angeles

San Luis Obispo ligt niet direct aan de kust maar de camping in Avilla was slechts tien minuten rijden naar het strand.

We waren daar 7 jaar geleden ook , inmiddels was er ook een pier gebouwd en een waterfront huizen en wat horeca. Vanwege de zon zit iedereen hier voornamelijk binnen , dus dat hebben we ook maar gedaan. Ook dat is een deja vu: hier zit bijna niemand buiten in de zon, meestal toch maar in een overdekt terras of gewoon binnen.

Onze buurman op de camping kwam aanzetten met een zelfgemaakte taco met een lokale vis...heerlijk. Hij was erg behulpzaam en hielp de slide-out uit te proberen. De foto's daarvan zijn al druk bekeken , we gaan nog een filmpje maken als we ergens wat langer staan. We houden het voorlopig maar op de ' gewone'  versie, dat is voor ons ook al groot. Maar alles went...wie weet. 

Na drie dagen was het tijd voor het legen van de vaste wc:  Er  gaat met een enorme slang met een drietal bajonet-sluitingen in een nauwe kast. Door gebruik te maken van plastic handschoenen krijg je geen vieze handen...maar die handschoenen zijn erg glad en daarom miste ik het onderste grendeltje....Wat er dan gebeurt, wil je niet weten!

Gelukkig zit de deksel er direct weer op. Buurman moest wel lachen en hielp met de juiste bevestiging.  De auto is behoorlijk nieuw en dit onderdeel was blijkbaar nog niet gebruikt.

Inmiddels weet ik wel hoe het moet… het is een hele routine met aansluiten, controleren, schuif open (eerst afvalwater, dat stinkt niet zo als het misgaat), legen, waterslang los en daarmee doorspoelen, water weer aansluiten, wc half vullen en chemische tablet oplossen, kraan doorspoelen (alle leidingen zijn warm, dus wachten tot het water koud wordt..)

Op weg naar Los Angeles…

We hadden een RV-park gereserveerd, dat 40 mijl buiten het centrum ligt.  Ik had gedacht dat op te lossen door middel van openbaar vervoer (busstation ‘ vlakbij’ ) maar daar moest de beheerder van de site wat om lachen… toen we hadden uitgezocht hoe het kon, bleek het 1,5 uur naar het dichtstbijzijnde metro-station te zijn en 2,5 uur naar Santa-monica. 

Santa Monica zouden we dus maar met de eigen auto doen, maar hartje stad was iets anders. De beheerder  stelde voor om een Uber te bestellen.  Margot installeerde de Uber-app met haar inmiddels Amerikaanse telefoonnummer. En zo ontdekten we de moderne manier van reizen: voor ongeveer 30 dollar in een half uur naar het centrum van los Angeles. En voor eenzelfde bedrag naar de Hollywood Sign… gezien de drukke wegen is dat beter dan zelf rijden met de camper…

Zondagochtend dus vroeg wakker en op weg naar Santa Monica.  Op de parkeerplaats een goede plek gezocht en dan wandelen we op weg naar de Santa Monica-pier. Zoals op de foto’s zoeven er fietsers en rollerskaters langs ons heen, maar niet zoveel als we hadden gedacht. Het lijkt een beetje op Scheveningen. De pier staat vol met koffie- pizza- souveniertenten en er hangt een vrolijke sfeer.  

Op weg terug langs het stand naar Venice-beach… “Willen jullie niet met de fietstaxi? Het is wel een half uur lopen!” , dat aanbod sloegen we maar af, we willen immers juist hier rondlopen! Onderweg is veel te zien: veel strandvolleybal, acrobaten, koorddansers etc. Ieder stukje strand heeft wel iets anders.  We kijken onze ogen uit naar alle mensen die hier lopen te paraderen, steeds weer iemand op een gekke fiets, met een enorme geluidsbox op de bagagedrager of een geitje op de arm. Het aantal mensen met tattoos is groot, evenals de tattoos zelf: armen en benen vol met de meest uiteenlopende motieven, die soms niks met elkaar te maken hebben. We vallen hier dus helemaal niet op. Je kunt je aura laten readen of een mindfullness-behandeling krijgen. En allerlei hasj-derivaten en andere artikelen kopen, dat is hier legaal!  En veel jaren 70-80-90 artiesten op schilderijen en t-shirts… Ik kon Frank Zappa niet laten hangen natuurlijk.

Natuurlijk deden we ook nog het Hollywood Sign, de walk of fame met de sterren (Margot stond in de voeten van Jane Fonda en ik stond bij Jack Nicholson) en het beroemde Oscar theater, waar Margot deed of ze op de rode loper liep!! 

Inmiddels zijn we richting Noorden gereden, en staan nu in de vlakte bij de Sierra Nevada en het Sequioa park. Volgende keer over de reuzen van 2100 jaar oud.