Wat een route!

Hi allemaal,

Voordat ik mijn reisverhaaltje ga schrijven, even een extra hallo voor Maxime, ons nichtje, die vanaf nu ook mee gaat lezen. Lief en leuk Maxime, ik hoop dat je het leuk gaat vinden. X

Als ik dit schrijf zijn we inmiddels in Whistler gearriveerd. Maar even eerst over de weg er naar toe. We wisten al dat we onze grootste afstand zouden rijden, 425 km gisteren. Tot nu toe hebben we niet meer dan ongeveer zo’n 180 km per dag gereden, soms zelfs veel minder. Deze weg ging ook door het hoogste punt dat we tijdens deze reis zouden maken. We gingen bijna 3250 mtr omhoog. Dus wil ik dit verhaal ook beginnn met de allergrootste complimenten aan Jan, wauw wat reed hij veilig en goed. Ik neem mijn petje af, wat zeg ik, ik maak een diepe buiging en zeg dankjewel lieverd XXX

Stel nou dat hij ziek was geworden, echt jongens, dan was onze reis gestopt, we waren lekker in Clearwater gebleven, Hahaha, ik was Jan goed gaan verzorgen, maar nooit, echt nooit van mijn leven was ik over deze route gereden. Steeds weer waren er waarschuwingen, of je moest je remmen controleren, of je mocht een bocht maar nemen met 20 km/ per uur, er waren escape-lanes voor verbrande remmen....ik ga niet meer schrijven over mijn billen, maar ik denk dat mijn sport instructeur in Gouda verbaasd zal zijn en denkt dat ik mijn oefeningen tijdens de vakantie echt heb gedaan :)

Over de route van 425 km. hebben we dan ook 8 uur gedaan, niet voor te stellen toch! Stel Maastricht-Harlingen, zeker met Jan aan het stuur gaat dat toch veel sneller! Sorry Jan ;)grapje!

Gelukkig ben ik meer en beter gewend aan de hoogtes en piep ik dus niet meer onderweg. 

Want naast deze inleiding, was de route weer adembenemend. De ah’s, oh’s en kijk daar eens, vlogen weer door onze rijdende “hut”. Dat is inmiddels ons koosnaampje voor onze RV. Als we ergens moe zijn of gewoon “naar huis” willen, zeggen we, kom, zullen we lekker naar de hut gaan!

Het geluk was alweer met ons, want opnieuw liet wildlife zich zien, weer een grizzly langs de weg en opeens een mooi nog vrij jong hert! Het blijft een wonder. En ons filmpje van mama beer met 3 babies wil iedereen graag zien.

We zijn net vanaf onze camping naar Whistler gegaan en gaan hier de omgeving verkennen.

Morgen gaan we met de Ferry naar Vancouver Island, weer een dag vol spannende momenten. Natuurlijk mag Jan de “hut” op de Ferry rijden, hahaha, ik heb daar een filmpje over gezien, ik ben benieuwd!

Hopelijk blijft het geluk met ons en gaan we Whales zien onderweg, mijn grote droom, dacht ik! Iedere beer die we tot nu toe hebben gezien, ontroerd me en geeft me kippevel, de walvissen staan al heel lang bovenaan mijn wensenlijstje, dus duim maar voor me!,

Liefs van ons en kus,

Jan en Dorret