The City of Angels

LA, wat een drama om hier met je camper te rijden. Eigenlijk is het überhaupt een drama om er te rijden, want het is altijd druk en één grote chaos. LA begon in de file en we moesten ook nog eens helemaal van zuid naar noord, naar Malibu Beach. Eenmaal in LA zijn we gelijk naar het Griffith Park gegaan waar je de beroemde HOLLYWOOD letters op de Hills ziet staan. Ook staat hier een soort Observatory met enorme telescopen waarmee je ’s avonds het heelal kunt bekijken. Een korte wandeling bracht ons bovenop de heuvel en gaf ons een uitzicht over Los Angeles. Helaas was het een beetje bewolkt en konden we niet alles goed zien, daarnaast hangt er ook redelijk wat smog boven de stad. Maar de skyline van L.A. is uiteraard immens en gaaf om te zien.

Na het Griffith Park zijn we doorgereden naar het alom bekende Beverly Hills. Jemig, wat staan hier een grote huizen zeg! Ook dit lijkt weer precies op alles uit de films, lange straten met hoge palmbomen. Hier hebben we als de nieuwsgierige toerist rondgereden en ons verbaasd over de huizen die er staan. Een tour door Beverly Hills hebben we niet gedaan. Leuk om te weten waar al die beroemdheden wonen maar die willen ook rust en privacy en vooral geen Camper van Cruise America voor de deur. We vonden het al leuk om even de bekende straten te hebben gezien.

Via de Pacific Coast Highway (een prachtige route direct langs de kust van de Stille Oceaan) kwamen we aan bij ons RV park. Het RV park ligt op een heuvel aan het strand waardoor je een machtig uitzicht over de oceaan hebt. Eenmaal geïnstalleerd zijn we op zoek gegaan naar een eettentje. Die was makkelijk gevonden aangezien er onder aan de weg een visrestaurant zit dat verse vis bereid. Voor de locals, toeristen en eigenlijk iedereen die er komt is het een bekend restaurant, Malibu Seafood. Dat was ook goed te zien, toen wij er in de middag langs reden (niet wetende hoe en wat) stond er al een lange rij buiten. Nu, 18:45 uur, was de rij niet minder lang geworden en hebben we alsnog een uur in deze rij moeten staan. Je moet er wat voor over hebben om goed te eten. Cindy bestelde Zalm en Radjindher nam de Heilbotfilet. Omdat de drukte aanzienlijk was kozen wij er voor om het eten mee te nemen naar de camper (4 min. lopen). Flesje wijn opengetrokken en heerlijk gegeten, het was het wachten meer dan waard.

De volgende dag besloten we om een Baseballgame van de L.A. Dodgers tegen de San Diego Padres te bekijken. Erg gaaf om deze sfeer in USA te proeven en te zien hoe het er hier aan toe gaat. De wedstrijd begon om 13:00 uur, midden op de dag en dus ontzettend warm. En wat hadden wij, ja hoor, stoeltjes in de zon J. Dus toch maar even gekeken of we hoger konden zitten in de schaduw, dat lukte gelukkig. Vooraf aan iedere wedstrijd wordt het volkslied gezongen. Mooi om te zien dat iedere Amerikaan (incl. beveiliging) met de hand op de borst het volkslied (national anthem) mee zingt. Zelfs tijdens de wedstrijd zijn de fans hard aan het zingen en aan het aanmoedigen. De kinderen en baby’s lopen in LA Dodgers kleding en worden van jongs af aan al meegenomen naar het stadion. Er hangt een hele vriendelijke en familiaire sfeer in het stadion. De wedstrijd zelf was niet zo heel spannend, pas in de allerlaatste inning (toen sommige mensen het stadion al verlieten) werd het spannend. L.A stond met 3-1 voor en het zou in die inning nog tot 3-4 kunnen komen. Uiteindelijk is het 3-1 gebleven en hebben we toch een kleine bijdrage gehad aan deze overwinning J. Al met al een hele leuke ervaring.

Na de baseball wedstrijd zijn we naar de Walk of Fame gegaan. De straat in LA/Hollywood met alle sterren in de stoep. We zijn er heel wat tegen gekomen, maar probeer er maar eens specifiek één te vinden. Dat is natuurlijk bijna onmogelijk. De hele walk is erg lang en overal, maar dan ook overal, lopen mensen, toeristen, straatartiesten. En langs de Walk of Fame heb je vooral heel erg veel souvenirs winkels. Wat ook grappig was is dat er langs de straat, naast de gewone lantaarnpalen, ook allemaal palen staan met van die studiolampen. Je krijgt bijna het idee dat je op een filmset loopt.

De laatste dag in L.A zijn we naar het strand geweest. Hier hebben we zelfs toen we aan kwamen lopen twee dolfijnen vlak bij het strand zien zwemmen, zo mooi! Het strand waar we heen zijn gegaan werd ons getipt door de Amerikaanse buren op het RV park. Ontzettend aardige mensen waar we gezellig mee hebben gepraat. Het strand was een beetje afgelegen en dus lekker rustig. Heerlijk een dag kunnen ontspannen!

In L.A hebben we voor het eerst eens gebruik gemaakt van Uber, de taxi’s. wat een uitkomst is dat in een stad als L.A. Het kost werkelijk waar geen cent (figuurlijk) en ze brengen je precies van A naar B. Geen lange wachttijden, met 10 minuten wordt je al ergens opgehaald. En in de taxi ontmoet je ook nog eens leuke mensen en hoor je nog eens wat. Zo deelde wij de taxi met een vrouw die in de tv-industrie werkt. Zij vertelde ons wie er zoal in L.A rondliepen op dit moment en waar je moet gaan eten om Justin Timberlake tegen te komen. Ze heeft ons ook nog even het beachhouse van Leonardo Di Caprio gewezen! Uiteraard op een bewaakt terrein. En voor de echte Beliebers… Wij zijn ook langs het huis van Justin Bieber gereden, met uiteraard een ontzettend dikke auto voor de deur!