25 juni, Pembertone en Whistler

Gisteravond verwees een vriendelijke Campground guard ons voor postkantoor en tanken naar Pemberton. Daar dus eerst naar toe. Anke vond een bakerij in het stationsgebouw en Henk een liquorstore er tegenover.  Pemberton heeft een vriendelijke provinciale uitstraling. 

Heel anders dan onze toeristische bestemming, Whistler, in 2010 gastheer voor de alpine sporten van de Olympische Winterspelen van Vancouver. Grote parkeerterreinen, enorme hotels en andere onderkomens. Dit weekeinde vinden de provinciale kampioenschappen mountainbiken en downhill plaats (voor Britsh Columbia). Wij willen met de gondelbaan naar boven. Delen de beschikbare gondels met bikers die met fiets naar boven gaan en dan met grote snelheid downhill over smalle paden het dal in razen. 

We wilden ook de Peak to Peak baan beleven maar die bleek gesloten wegens een of ander fundraising event voor sponsors. Dan maar met de stoeltjeslift naar de top van Mount Whistler voor het uitzicht. 
Regenbroeken en jacks aan tegen de koude wind. Mooi tochtje naar boven over besneeuwde pistes.Boven even rondgekeken maar al vrij snel weer met de chairlift naar beneden.   VAn de stoeltjes naar de cabine was het nog een aardig eindje klimmen.
Met de gondel weer helemaal omlaag de gekte van het toerisme in. Wat een drukte en lawaai.
Op ons parkeerterrein bleek gelukkig dat we geen bon hadden voor onbetaald parkeren. 
Terug naar Nairn Falls, eten koken en vrij snel naar bed.  Het was weer een geslaagde dag.