Snee in mijn hoofd 😷
Door Rondreis VS & Canada door de 'van Maurikies' -
25-08-2019 00:25
Vrijdag 23 augustus Van Dayville naar The Dalles National Forrest
Gifford Pinchot Als ik dit stukje schrijf is het zaterdagochtend,
06.30 uur. Ik zit in een stil bos. Tegenover mij staat een enorme
pinetree. Daar staan er heel veel van hier; geweldig imposante hoge
bomen, kaarsrecht met een dikke stam. De camping waar wij gisteren
aangekomen zijn bevindt zich in een National Forrest, genaamd
Gifford Pinchot. Om mij heen zijn allerlei geluiden. Van vogels,
van eekhoorns en van allerlei andere beesten. Toen ik hier net ging
zitten kreeg ik bezoek van een eekhoorn. Volgens mij zijn die
beesten zo gewend aan mensen dat ze even komen kijken of er wat te
eten valt. Het is heerlijk om hier zo in een ontwakend stil bos te
zitten. Edith en de kinderen liggen nog te slapen in de camper. Er
is hier niets! Geen stroom, geen afvoer, geen internet, geen wifi.
Ik realiseer mij dat het einde van de vakantie nu wel heel snel
dichtbij komt, jammer het is zo indrukwekkend mooi hier en
(vooral!) zou fijn om deze reis met z’n vieren te maken. Gisteren
zijn we vanuit de staat Oregon weer aangekomen in de staat
Washington. Het was best weer een rit. Het laatste stuk door Oregon
ging op en neer door de heuvels. Het was weer zo’n tweebaans weg en
dit keer kan ik niet ontkennen dat deze saai was op een gegeven
moment. De rit was dus ook door een gebied waar ‘niets’ is. Ik
schreef al eens eerder dat ik niet van een te lege benzinetank
houd, vooral niet in dit soort eenzame uitgestrekte gebieden (ook
nog zonder telefoonbereik). De dorpjes die wij passeren zijn zo
klein dat er ook geen benzinepomp is. We passeren wel een aantal
tankstations maar deze zijn gesloten of opgeheven. Uiteindelijk
komen we in een dorp, Condon. Hier kunnen we wel tanken (ik had nog
iets minder dan een kwart tank). Opgelucht! Oregon is groot en
uitgestrekt. Ik kan mij niet anders voorstellen dat de eerste
immigranten vroeger met hun huifkar zich afvroegen wanneer ze
eindelijk eens een vlak stuk land tegen zouden komen. Door een
prairie achtig gebied gaat het uren op en neer. Wanneer we
Washington naderen doemen in de verte een aantal bergketens op. In
de verte zien we de besneeuwde toppen liggen van Mount Hood, Mount
Reinier, Mount Adam en Mount St. Helens. We naderen The Dalles.
Hier startte in de negentiende eeuw de Oregon Trail. Pioniers en
handelaren laadden in The Dalles hun vrachten over op vlotten om
vervolgens de Columbia riviers af te varen. Bij The Dalles begint
de prachtige Columbia River Corge, die doorloopt tot aan Portland.
Zoals gezegd zijn we vrijdag aangekomen in een groot bos, de
camping waar we staan is redelijk klein. Geen office waar je je
moet melden bij aankomst. Je rijdt gewoon naar je campingsite (nr.
4). Op een paaltje hangt een plastic bordje met hierop je naam en
de datum wanneer je hier mag staan, meer niet! Ook deze camping
hadden we vooraf geboekte en betaald. Tijd om een beetje te
relaxen, vanavond kunnen we weer een kampvuur maken, hout
sprokkelen dus. Met Marijn verder het bos in, we volgen een oude
drooggevallen rivier bedding. Hier liggen allerlei bomen op en over
elkaar; wat is er leuker dan hierop klauteren en klimmen, we
vermaken ons prima. Waar het in het buitenland altijd een beetje
een zorg is dat je niets overkomt (in ieder geval niet met de
kinderen), ben ik altijd bezorgd dat Marijn niet te hoog klimt of
niet te ver bij mij weg gaat. In een moment van dollen en grappen
maken, spring ik van een boomstam kom weer omhoog en stoot heel
vervelend mijn hoofd aan een uitstekende tak. Gevolg: een geweldige
snee in mijn hoofd. Zit ik hier nu met een enorme pleister op mijn
kop. Had Anna haar BHV diploma toch nog nut! Verder kregen we
gisterenmiddag nog bezoek: toen de pleister eenmaal op mijn hoofd
zat kwam er een ree een kijkje nemen. Rustig grazend door het bos
kwam het beest heel dichtbij. Op haar gemak snuffelend door het bos
liep ze voorbij onze camper. Heel leuk om te zien. Zoals gezegd,
een beetje relaxen de rest van de middag. Boek lezen, in het bos
spelen (Marijn) of studeren (???). Anna had haar theorie boek
meegenomen voor het verkeersexamen. Er komt meer leven in het bos
nu, wat voor een dieren zouden deze geluiden maken? Verderop in het
bos zitten een paar Amerikanen, luidruchtig stel. Het is inmiddels
over zevenen: tijd om de rest wakker te maken, ik krijg honger,
ontbijten dus!
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.