Las Vegas – Death Valley NP

Zaterdag 9 mei                 Las Vegas – Death Valley NP

Een bekend Amerikaans spreekwoord luidt: ‘What happens in Vegas stay in Vegas’. Over onze verdere uitspattingen in Las Vegas zal ik dus niet verder uitwijden. Vanmorgen met toch wel wat fris weer (lange broeken weer) vertrokken uit Las Vegas. Zelfs even de kachel aan om de kilheid te verdrijven. Vlot zijn we de stad uit op weg naar de scenic byway ‘Old Spanish Trail’. Als je het gevoel wil hebben alleen op de wereld te zijn dan moet je die weg rijden, 1,5 uur rijden - 2 tegenliggers. Aangekomen in het plaatsje Tecopa, 21 inwoners. Daarna het park in, de Badwater Road. We zien het eerste wilde dier, een schildpad die netjes bij de kantlijn van de weg wacht tot wij voorbij gereden zijn. Even verderop zien we een klimgeit. Death Valley heeft namelijk ook bergen tot wel 1500 m hoog (denk ik) en we komen ook nog twee coyotes (Amerikaanse jakhals) tegen. Ria is er niet enthousiast over als ik de auto uit ga voor een fotootje maar ja, dat is bedrijfsrisico. Ik heb het er trouwens goed afgebracht. Bij Badwater Basin stoppen we. Eerst gaat de korte broek aan want de temperatuur is hier behoorlijk opgelopen. Badwater Basin is het laagste punt op het westelijk halfrond, namelijk 85,50 m onder zeeniveau. Het is een enorme zoutvlakte die na een regenbui een groot ondiep meer vormt. We rijden daarna eerst door naar de Furnace Creek Campground om twee plekken te bemachtigen voor onze RV’s. We zijn mooi op tijd want de camping loopt alweer aardig vol. Na een siësta, dat hoort bij deze temperatuur, gaan we eind van de middag op pad om de Artist’s Drive te rijden langs heel mooi gekleurde bergen. We bekijken ook de Golden Canyon en als laatste Zabriskie Point, dit is een adembenemend mooi uitzichtpunt op een bijna onaards woestijnlandschap, Badlands genaamd. De weinige buien die in Death Valley vallen zijn zeer heftig, het water kan in de Badlands niet wegzakken in de bodem en wordt dus in korte tijd afgevoerd waardoor diepe geulen ontstaan in het zachte gesteente. Jullie moeten de foto’s maar eens komen bekijken. Met de al wat lager staande zon geeft dit mooie schaduweffecten. Na het eten hebben we topoverleg; de Tioga Road is namelijk al twee dagen afgesloten ivm sneeuwval van 20 inches (= 50 cm). Morgen moeten we als we het park uitrijden de keus maken hoe we rijden naar Yosemite. We zullen morgen het laatste nieuw beluisteren van de NPS maar we gaan er vanuit dat we zuidelijk om moeten rijden om Sequoia NP heen. We zullen zien. Van nicht Vanessa trouwens gehoord dat Tim vandaag geopereerd is aan zijn galblaas. Zijn nieren werken nog niet volledig dus hij kan nog niet naar huis. We zitten nog steeds buiten met deze heerlijke temperatuur maar het wordt toch echt bedtijd.

Groeten, Wilma, Wouter, Ria en Gerard.