Dag 8 - Going East (Walton Lake)

Na een eerste week waarin we maar liefst drie steden van naam hebben bezocht wordt het tijd om de stadse drukte achter ons te laten en de wijde wereld van het achterland te gaan ontdekken. We gaan doorsteken naar Yellowstone en dat doen we in drie etappes, dus de komende dagen staan we elke nacht op een andere camping.

De route van vandaag brengt ons naar Walton Lake Campground, iets ten oosten van Prineville. Het is een tocht van een uurtje of vier, in drie stukken gehakt omdat we eerst de Multnomah Falls meepakken en daarna ook nog onze vriend Walmart aandoen voor de broodnodige aanvulling van de voorraad. De Multnomah Falls zijn naar verwachting erg druk dus we vertrekken bijtijds van de goed bevallen Fairview Campground. Het is maar een minuutje of twintig rijden, maar omdat er vorig jaar een fikse bosbrand heeft gewoed langs de Columbia River Gorge is men druk bezig met herstelwerkzaamheden. We vergissen ons dan ook in een afslag en moeten prompt twintig minuten omrijden. We zien hetzelfde stukje snelweg drie keer: heen, terug en weer heen. Uiteindelijk arriveren we op het parkeerterrein en lopen daar tegen de voorziene problemen aan: het is nogal een uitdaging om twee 31-voeters te kunnen stallen. Er is een aparte bus- en camperparking, maar daar staan enkele idioten geparkeerd met normale auto's. Afslepen moeten ze ze! Dave en ik vloeken wat via de portofoons en besluiten om maar wat rondjes te gaan rijden, terwijl we de rest van het gezelschap op pad hebben gestuurd naar de waterval. Gelukkig kunnen we de RV's na de eerste ronde al kwijt en we sluiten bij het gezelschap aan.

De karakteristieke waterval met halverwege een oversteek in de vorm van een voetgangersbrug wordt vastgelegd voor het nageslacht en we rijden vervolgens door richting Hood River. De Walmart is niet bijzonder groot, maar toch slagen we erin om al het noodzakelijke spul in te slaan. We zien zowaar andere Nederlanders in een camper, dat hebben we na Vancouver niet meer meegemaakt. We verlaten de Interstate en trekken de komende uren door de binnenlanden van Oregon. Het landschap wordt uitgestrekter, de vegetatie schaarser (akkerbouw slaat hier de klok) en aan de rechterkant van ons blikveld doemt de een na de andere (slapende) vulkaan op. Eerst natuurlijk Mount Hood, vervolgens Mount Jefferson, dan de South Sister en als laatste Mount Bachelor. Met name de eerste biedt een surrealistische aanblik: het is een enorme puist in een verder niet echt reliëfrijk landschap. Er kan het hele jaar door op worden geskied, terwijl in het dal de mussen van het dak vallen met temperaturen die normaliter oplopen tot dik boven de 30 graden.

Het is een schitterende route, onderbroken door een picknick op een rest area dat nog het meest doet denken aan een pleisterplaats op de Franse péage. Maar dan zonder de pislucht van de Europese vrachtwagenchauffeurs. Via Prineville komen we rond half vijf 's middags aan in het National Forest Ochoco. We hebben 2 plekken gereserveerd op Walton Lake, een overheidscamping aan het gelijknamige meer. En wát voor plekken! We staan onder prachtige ponderosa bomen met uitzicht op het sereen aandoende meer. We zijn voor het eerst deze vakantie volledig self supporting, aangezien er geen full hook-up is (geen stroom, water en riool). Geen probleem voor onze campers, aangezien die dat prima aankunnen. De kids moeten echter eerst even door de zure er-is-geen-wifi appel heenbijten, maar ze slaan zich er verbazingwekkend goed doorheen. De tientallen kleine eekhoorntjes van het formaat Knabbel en Babbel (Alvin & The Chipmunks mag ook) zorgen daarbij voor afleiding.

We maken een wandeling rondom het meer. Stefans beesten-spot-talent blijkt van ongeëvenaard niveau: hij wijst ons op een poeltje met duizenden baby-kikkers en een zwemmende otter. Of een bever, dat zou ook kunnen. Er wordt raad gevraagd aan een visser langs de kant en die bevestigt dat het om een otter gaat. Jip doet ook een Freek Vonkje en ziet een waterslang. Dave en ik gaan vervolgens nog op zoek naar hout voor in de firepit. Er blijkt een host op de camping te vertoeven en als hij niet aanwezig is, dan kun je 6 dollar in een plastic ton deponeren en kun je je bundeltje hout gewoon meenemen. Niet veel later hebben we gegeten en zorgt het aangeschafte hout voor een knapperend - en verwarmend - vuurtje. Walton Lake: een verborgen pareltje, ver van de bewoonde wereld!