Banff-Jasper 31 juli (dag 16)

Het is 6 uur wanneer het wekkertje gaat. Opstaan, aankleden, koffie zetten en snel ontbijtje maken voor iedereen. We willen vroeg weg om op tijd bij Moraine Lake en Lake Louise te zijn. Ik wilde graag zonder ontbijt vertrekken maar dat was iets te onmenselijk vonden mijn reisgenoten. Om 10 voor 7 zijn we onderweg en een uurtje later komen we bij Moraine Lake, helaas….de parkeerplaats is al vol. Dan naar Lake Louise en daar kunnen we nog wel terecht hoewel het al wel erg druk is. Het is vechten om bij de rand van het meer een foto te kunnen maken, maar het is het wel waard. Het meer ligt er sereen en statig bij. Het witblauwe water rimpelt niet en weerspiegelt helder de massieve bergen met de eeuwige sneeuw aan de overkant.  Achter ons staat het hotel een gigantisch bouwwerk, zo zonde. Het is niet echt lelijk, maar mooi is het ook niet. Een mooie grote houten Lodge past beter in het landschap.  Blijkt dat het in het verleden ook een houten Lodge is geweest maar is afgebrand. Een stenen gebouw zal dan wel wat praktischer zijn. Lake Louise voelde voor mij altijd zacht aan en zo is het in het echt ook. De naam is echt wel toepasselijk. Om van de hordes Chinezen af te komen gaan we wandelen. Niet langs het meer maar omhoog. Ik heb een plattegrondje mee gekregen en we gaan naar de Little Beehive. Dat betekent 3,5 km lopen. Ik vermoed bergop maar houd het een beetje stil. Laat iedereen het kaartje zien en ze willen mee. Het is inderdaad bergop en niet zo kinderachtig ook. We lopen over gravelpaadjes en soms flinke stenen steil omhoog. Iedereen in het eigen tempo. Af en toe wachten we op elkaar en dan gaan we weer door. Onze inspanningen worden beloond want na ruim 2,5 km komen we bij Mirror Lake. Een prachtig klein meertje, ook al met zo’n rustige uitstraling. Nu nog 800 meter en dan zijn we bij de Little Beehive, een theehuisje gelegen aan Lake Agnes. Net onder de boomgrens. Het laatste stuk is echt nog even afzien maar we redden het. Het theehuisje zit vol en rondom het meer is het weer flink druk. Dat vind ik echt wel jammer, maar ja mooie plaatsen in de wereld heb je nooit alleen. We vinden een bankje om even op adem te komen om daarna weer aan de afdaling te beginnen. Ook dit doen we in eigen tempo want de meiden huppelen bijna naar beneden maar voor ons ouderen is het toch echt wel een beetje opletten geblazen. Onderweg passeren we mensen in alle talen die op weg naar boven zijn. We leren dat het hotel is gebouwd voor de welgestelde mens. Samen met een aantal trails. Ook het theehuis stamt uit deze tijd. De rijke medemens had nu de mogelijkheid de trail te lopen of per paard naar boven te gaan. Dat rijkeluispad hebben wij nu ook gelopen. Voelt goed.

Even na 11 uur zijn we weer terug bij de camper. Broodje en wat drinken en daarna op weg naar Jasper. De meiden vallen al heel snel in slaap. Het landschap wordt steeds mooier en mooier. De bergen torenen heel majestueus boven ons uit en kijken een beetje minzaam op ons neer. Bovenop zijn ze voorzien van een mooi wit laagje glazuur, eeuwige sneeuw. Ze zien er erg onbuigzaam uit en maken onomwonden duidelijk dat er met hen niet te spotten valt. Ik zie veel meer gletsjers dan ik in Europa ooit heb gezien.  Ik pak het fototoestel en juist wanneer ik even aan het oefenen ben roept Vin “ BEER! Rechts van ons zien we een  zwarte beer snuffelen langs de weg. Hij ziet er gewoon lief uit. Voor mij is het de eerste beer die ik echt zie. Ik ben alleen wel te laat met het maken van een foto, dus het moment is niet vast gelegd. Bente heeft dan ook veel moeite om het te geloven wanneer we haar dit vertellen nadat ze wakker is geworden. 

Op een gegeven moment is de weg enorm beroerd. Links zien we een brede rivierbedding met verschillende stromen en we realiseren ons dat de weg niet zo lang geleden ook onder water heeft gestaan met smeltwater van de bergen.

Rond een uur of twee komen we aan bij de Columbian Icefield Parkway. Twee enorme gletsjers komen samen in een kom. Je hebt hier de mogelijkheid om met een speciaal voertuig de gletsjer op te rijden. Dat doen we niet. Ter hoogte van het restaurant/visitorcentre slaan we linksaf naar een overflow parkeerplaats. Daar staan we goed en zo lopen we een leuk avontuurlijk pad waarbij we stroompjes moeten oversteken totdat we een goed beeld van de gletsjer hebben. Na de inspannende ochtend is dit een heel leuke ontspanning. 

Nu door naar de camping. Wabasso heet de camping waar we vandaag logeren. Onder Jasper. De eerste afslag die we nemen  leidt tot niets. De weg is afgesloten en we moeten omrijden Een camping midden in het bos, helaas tussen heel veel ten dode opgeschreven dennenbomen maar toch is het heel leuk. Geen service maar we hebben een erg grote plek en de afstand tot de buren is groot.  Firepit en fikkie stoken! Line is in haar element en brengt al het geleerde van haar Amerikaanse vrienden in de praktijk. Mannelijk porren!Hamburgers en salade, simpel en lekker. Als toetje heb ik voor iedereen een appeltje in folie met pecannoten en amandelen, honing, cranberry’s en gedroogde blauwe bessen. Lekker met zure room.

Ik heb me vandaag verwonderd over de schoonheid van het landschap. Hoe veel moois bestaat er nog? Ik kan niet zeggen wat ik nu het mooiste vind. Alles is zo indrukwekkend mooi, maar zo verschillend. Ik kom er aan het einde van de reis nog wel op terug.