Het lijkt wel vakantie

Vernal (UT), 21 juli 2016

We gaan op weg naar een volgend hoogtepunt, THE Grand Teton en Yellowstone. Om daar te komen moeten we ongeveer 800 km overbruggen, grotendeels  over tweebaanswegen en via een aantal bergpassen. Dat betekent dat we er twee dagen over gaan doen. We maken een tussenstop in Vernal, 'een leuk toeristisch plaatsje met een Wild West-sfeer'.

De weg is rustig, en met name in de bergen vaak slecht. Het landschap verandert van rode aarde en rotsen in gele aarde en rotsen. De uitzichten zijn eindeloos, bebouwing ontbreekt. Eerst vinden we de rust en uitgestrektheid fascinerend. Al snel wordt het erg saai. We vermaken ons met mijn playlists, met tablets, met kletsen en met kibbelen. 

Rond twee uur stappen we uit in Vernal. We zien een klein stadje dat gebouwd is aan beide zijden van de doorgaande weg. We zien alle bekende fast-food-ketens en we horen enorm veel verkeerslawaai. Het enige waarmee dit plaatsje zich van andere onderscheidt, zijn de hanging baskets aan de lantaarnpalen en de aanwezigheid van een aantal kleine winkeltjes en unieke kleinschalige (vaak Mexicaanse) restaurantjes.

Bij het langs de weg heen en weer lopen, komen we twee 'attracties' tegen. Er is een dino-museum waar resten en sporen van dino's die hier gevonden zijn te bekijken zijn. Ook is er een veteranen-monument. Bij dit monument staat voor elke oorlog waar de VS aan heeft deelgenomen een grote steen waarop het doel van de deelname van de VS in die oorlog staat. Ook een plaquette met daarop een beeltenis van een moeder met daarbij de tekst: 'I regret to inform you'.  De stenen worden geflankeerd door  Amerikaanse vlaggen die halfstok hangen. Alle vlaggen hangen de laatste week halfstok vanwege alle gebeurtenissen in de VS en in Nice. Het monument krijgt hierdoor een extra intense lading.

Na het bekijken van dit monument en na het bediscussiëren van de rol van de VS in al deze oorlogen, zoeken we ons hotel op. 

In het hotel voelen we ons direct thuis. De kamer is ingericht zoals eigenlijk elke hotelkamer waar we tot nog toe hebben geslapen. Twee tweepersoonsbedden met ertussen een ladekastje. In de bovenste la van dit kastje ligt de Holy Bible.

Aan de andere kant van de kamer staan een tv, een koelkast, een magnetron en een airco. Naast de entreedeur is een badkamer met een douche boven het bad. En afhankelijk van de prijsklasse zijn er meer of minder zeepjes, bodylotions, etc. Als we heel veel geluk hebben is er een balkon of terras bij de kamer. Dit keer is dat niet het geval.

Bij binnenkomst in de kamer wordt door de kinderen direct gecheckt of de Bijbel op de goede plek ligt, waar de stopcontacten zijn en wat de WiFi-code is.

Omdat we alle bezienswaardigheden al hebben gezien, hebben we voor de rest van de middag geen plannen meer. Martijn gaat lekker zwemmen en naar de spa, Thomas gaat met zijn tablet op bed liggen, ik check Facebook en Pieter checkt de resultaten van de Tour de France. 

Het lijkt wel vakantie zo'n reisdag.