Old Faithful

Op zondagmorgen zijn we op tijd naar de douches gegaan. Je krijgt in dit park 1 douche per dag. Dat wordt genoteerd op een kaartje. Je moet er vroeg bij zijn, want er zijn er maar 8 en een deel is out of order. We konden gelukkig zo doorlopen en om half acht waren we al weer bij de camper.

Na het eten zijn we richting Old Faithful gegaan. Op weg er naar toe, rijdend langs het meer, zagen we opeens rook. Toch niet weer een bosbrand? Het bleek echter West Thumb Geyser Basin te zijn. Toch wel heel bijzonder, dat je langs de kratertjes loopt, waar constant vulkanische activiteit is. Het borrelt, het dampt en het stinkt naar buskruit, zoals het om even over twaalf oudejaarsnacht ook stinkt.

Daarna doorgereden naar Faithful. Onderweg stonden e opeens een vijftal politieauto's langs de kant. Door de struiken en bomen heen zag je een auto liggen. Hoe die daar gekomen is, is de vraag. Er was geen boom of struik platgewalst.

Bij Old Faithful wilden we eerst naar de clinic. Vera dacht dat ze blaasontsteking had, maar er waren drie noodgevallen, waaronder van het ongeluk waar we langs waren gekomen. Dus eerst maar eens naar de grote Geyser.. Al veel mensen zaten op bankjes te wachten tot de uitbarsting zou komen. Het was nog ongeveer een half uur wachten, maar we zaten eerste rang, dus dat was niet zo'n probleem. Wat een spektakel. Het water spoot meters hoog de lucht in en dat duurde al met al zeker vijf minuten. Daarna zijn we veel meer van die geysers gaan bekijken. In heet Yellowstone zijn er duizenden. Er is er geen eentje gelijk. 

Vera dacht dat een en ander over was, dus de clinic hebben we niet meer bezocht. We zij gaan rijden en bij Nrz Perce Creek hebben we camper neergezet en zijn we aan de rivier gaan lunchen. We troffen daar een man, die in zijn eentje ging wandelen. Wel met een grote bus bearspray mee. Dat is echt wel nodig als je op pad gaat. Het schijnt in 95 procent van de gevallen effectief te zijn. 

Via de Gibbon Falls, prachtige waterval, zijn we naar Canyon Village gereden. Dat Village moet je met een korrel zout nemen. Het stelt niets meer voor dan een camping, een winkel, hotel en een restaurant. Niet uitnodigend om even te stoppen.

Rijdend richting Fishing Bridge, kwamen we bij een afslag met North Rim. Daar zijn we ingereden en hebben de camper geparkeerd op de enige plek die nog vrij was. Alle plaatsen voor campers waren bijna bezet door gewone auto's. Ook hier was een prachtige waterval. We hebben een eindje gelopen en toen zagen we in de diepte een plek waar je net boven de waterval kon staan. Vera zag dat niet zitten, maar ik ben nog wel even afgedaald. Wat een steile afdaling en dat moest later ook weer in stijgende lijn worden afgelegd. Maar wie A zegt, moet ook B zeggen. Wel spectaculair om zo vlak boven de waterval in de Yellowstone River te staan. We merken wel, dat we er al aan zijn gewend om op deze hoogte wat te doen.

Uiteindelijk zaten we weer in canyon Village en moesten we nog een stukje doen van de route die we al gedaan hadden.

Een paar km verder, stond alles stil. Weer een ongeluk? Nee, bizons naast de weg. En iedereen moet een for nemen of meer. Wel mooi dat je van zo nabij een bizon kan fotograferen. Je mag ze alleen niet benaderden. Als ze aanvallen, en dat doen ze een enkele keer, ben je altijd te laat als je dichter bij staat dan een meter of 25. Ook zagen we een elk en een soort eland.

In Lake Village hebben we in de vreetschuur ons avondeten maar genomen. Het was net of je in het leger langs de trog moest lopen. Chicken en een 10 oz. rib stonden vandaag op het menu.

Daarna terug naar de camping. Aangezien het deze dag prachtig weer was, was het 's avonds ook lang niet zo koud. Toch moet je niet tot 10 uur buiten blijven zitten zonder warme kleding.