Knus in de camper

Vrijdag - 26 juli 2019

De eerste keer snurken van papa is een feit! Papa heeft in ieder geval wel goed geslapen. Gelukkig gaan we vandaag een stuk rijden (naar Tofino) en kunnen we even onze krachten besparen.   

‘ s Ochtends zijn we nog even Victoria in geweest om een laatste blik te werpen in deze prachtige stad. Ook konden we nog even in leuke winkeltjes kijken waar we gisteren helaas geen tijd meer voor hadden. Gisteren had ik een mooie zonnebril gezien die ik niet uit m’n hoofd kon zetten. Stiekem was het een excuus om nog even van Victoria te mogen genieten voordat we naar Tofino zouden gaan. Uiteindelijk heb ik een echte gepolariseerde zonnebril gekocht. Dus kom maar op met het walvis spotten in Tofino, het varen en watersporten in Sylvan Lake en het rijden in de camper met een laagstaande avondzon.              

Na onze shop ochtend gingen we op weg naar Tofino. Een vijf uur durende rit met slinger weggetjes langs bergen, bossen, beekjes, meren en de oceaan. Onderweg werden we vergezeld door de vele grote Canadese trucks en vrachtwagens. Tussendoor zijn we even een half uurtje gestopt om wat te eten bij een meer. Even genieten van het prachtige uitzicht, maar ook van een hotstone “massage” die ik van Stijn kreeg. Het was net zo comfortabel als dat het eruitzag.   

Vlakbij Tofino zijn we nog gestopt bij Cathedral Grove waar we even wat frisse lucht hebben opgesnoven en waar Stijn en ik even onze energie kwijt konden. Elke vakantie heb heb of breek ik wel iets en dat had daar zo kunnen gebeuren. 

Hoe dichter we bij Tofino kwamen hoe meer donkere wolken en uiteindelijk ook regendruppels ons tegemoet kwamen. Gelukkig zaten we lekker droog en brachten we de zon zelf naar ons toe met lekkere disco hitjes (hoor: sunny, yesterday my life was filled with rain...). Dansend gingen we (of eigenlijk alleen ik) de camper door. De filmpjes bespaar ik jullie.

Op de camping aangekomen bleken we midden ik de wildernis te staan. Er werd ons zeer aangeraden om geen voedsel of andere spullen buiten te laten staan. Ook werd ons gevraagd of we pepperspray hadden in geval van nood. De boodschap was duidelijk. Het regende met pijpenstelen uit de lucht. Maar eerlijk gezegd had het wel iets. Knus in de camper, tikkende regen en een heerlijke geur van regen en naaldbomen. We hopen dat het morgen wel iets mooier weer gaat worden, want dan gaan we walvissen spotten. We hadden voor een open speedboot gekozen in plaats van de dichte boot, omdat we dan dichter bij de walvissen konden komen en dat is natuurlijk voor avonturiers een hele gave ervaring. Fingers crossed dus! 

‘ s Avonds zijn we een beetje gaan rond touren en kwamen we bij een fantastisch plekje uit. Regenjas aan en gaan met die banaan. Een uitzicht over de oceaan met een vuurtoren en rotsen. Geluiden die leken op het geluid van walvissen in combinatie met de regen, de wind, de zee en het mistige gordijn maakte het geheel erg  mysterieus.