Is it worth it ???????

Donderdag 26 juli was zo’n dag. Het was zo warm dat alles wat we deden op een weegschaal werd gelegd. Was het de moeite waard om te ontbijten, om koffie te zetten, om weer naar de Wallmarket (ik weet nu inmiddels dat het Wallmarkt is, maar ik blijf voet bij stuk houden…..) te gaan, om naar Horseshoe Bend te gaan, om een bootje te huren en om naar Monument Valley Park te gaan. Veel te veel vragen voor een veel te warme dag. De antwoorden ontbraken dan ook en we deden het maar gewoon.

Het ontbijt smaakte zoals gewoonlijk weer super. Dit keer zelfs een gebakken eitje met spek erbij. De vitamine pillen hebben we steeds harder nodig, dus die ontbreken geen enkele ochtend. Voor de meiden proberen we elke dag een meloen klaar te maken zodat die ook de nodige vitamine C binnen krijgen. Dat lukt aardig en het is zeker de moeite waard. Het shoppen in de Wallmarket zo nu toch een routine klus moeten zijn. Niet als pappa en Julia boodschappen gaan doen. Je kunt dan een boek uitlezen, het hele programma voor de volgende twee weken bekijken en zelfs een extra douch nemen. Niet echt de moeite waard dus, maar elke avond als het avondeten wordt geserveerd denken we daar toch weer anders over.

Het Horseshoe Bend punt was met de voet te bereiken. Er waren veel chinezen die volledig ingepakt waren met mondkapje en parasols en drie liter water. Er kon maar iets gebeuren onderweg. Nu stond er wel aangegeven dat het extreem heet was en dat een ieder minimaal 1 flesje water bij zich moest hebben. Wij dachten daar een beetje nonchalant over maar eenmaal over de heuvel werd alles duidelijk. We belandden in een soort woestijn met rood zand en heel veel mensen en nog meer zon. Wat een trail en wat een hitte, maar het uitzicht was uiteindelijk al die moeite waard. Een heel bijzonder moment met hele mooie plaatjes. Over de terugrit hebben we het maar niet want dan moeten we weer gelijk om extra drinken.

Het idee om een bootje te gaan huren was briljant. Dit idee bleek achteraf heel Page te hebben zodat we na een half uur lopen en een half uur in de rij te hebben gestaan de mededeling kregen dat er no boot available was. Jemig, als ze dat nu direct zegt of ergens ophangt. Nee hoor, eerst lekker lopen en wachten en dan triomfantelijk nee verkopen. Dit was zeker niet de moeite waard en we werden er eigenlijk bloed chagarijnig van.

Gelukkig is er altijd nog een plan B. Direct doorrijden naar Monument Valley Park en daar de bijzondere Buttes bewonderen. Dit zijn door erosie gevormde uitstulpingen die hoog boven de aarde aanwezig zijn. Zodra je in de buurt komt van Monument Valley komen de eerste kleine exemplaren al tevoorschijn. Een heel spectaculair schouwspel. Mamma reed de camper dit stuk omdat pappa al de cola over zich heen had gekregen achter het stuur door een bepaalde druk die zich had gecreeerd in de camper. Totally wed en very angry. Totaal niet de moeite waard zou je zeggen.

Alles was weer vergeten bij de aanblik van de drie buttes. Dit werd extra bijzonder omdat er een enorme onweerswolk zich ontwikkelde bij de drie rotsen. De bliksem zagen we in de grond boren en Isis werd hoe langer hoe stiller. Het werd letterlijk zwart aan onze rechterkant. Was het nog wel de moeite om in het Park te gaan. We waren er nu toch en dit spektakel wilden we ook vastleggen op de camera. Na twee foto’s brak de hemel open en lag isis in het onderluik. Wat een regen, onweer en lichtflitsen. Het water stroomde naar beneden en overal om ons heen was bliksem. We stonden op rubber zei pappa dus ons kon niks gebeuren. Nou, ik hoop dat dit alles de moeite waard was…..

Na een half uur werd dit duidelijk. De hemel brak weer open, de wegen werden droog, de mensen kwamen uit de campers en wij deden gewoon lekker mee. We hebben heel veel foto’s gemaakt die jullie pas op een later tijdstip kunnen zien. De wifi is hier overal zeer schaars en foto’s downloaden is al helemaal onmogelijk. Dus nog even geduld, maar hopelijk lukt het een beetje om bij het verhaal zelf een beeld te scheppen. In Nederland is het natuurlijk ook zo warm hebben we begrepen. Dat is nu ook al weken aan de gang en het houdt maar niet op volgens de weerberichten. Hopelijk gaat het goed met de oma’s en de opa want we maken ons ook hier wel zorgen hoor. Zeker als we zo weinig reacties krijgen op onze reisverslagen maar het is natuurlijk ook te warm om te schrijven denken we dan maar. We missen jullie wel hoor en natuurlijk ook de van Kruistumpjes want wat zouden we een mooie avonden hebben aan het strand met deze temperaturen. Wie weet wil Bart ook de sup effe lenen naast onze caravan??? Wij gaan zo eten en dan weer onze camper in want morgen natuurlijk weer vroeg op. Hier betekent dat nog een uur vroeger daar het zomertijd is in Utah. I hope it’s worth it……