21 april - Water en stof.
Door Klaas & Nanda Knobbe -
22-04-2016 05:20
Mooi weer, zonneschijn en we gaan naar het Slide Rock State Park.
Niet zo ver weg. Door een gedeelte waar fruitbomen staan lopen we.
Hier en daar staat nog wat vergane glorie, een huis van een
home-stader (iemand die gewoon grond claimde), met een schuur
waarin de appels opgeslagen werden. Nog twee mooie oude trekkertjes
erbij, een mooi plaatje. Bij de rivier aangekomen lopen we
stroomopwaarts.
Het zijn hier gladde rotsen
en het ziet eruit als een wildwaterbaan. Een aantal gleuven in de
rotsen waar precies een mens in past zorgt voor het nodige plezier.
Het water is nu nog ijskoud, toch is er een stoere vent die wel
durft en die gaat naar beneden. Prachtig gezicht, maar o, wat heeft
ie het koud. Maken we een praatje, blijkt het en jong stel uit
Nederland te zijn! Verder gaan we naar de Oak Creek, hier lopen we
de westfork route. Prachtig langs de rivier, hier staan ook
loofnomen en die komen net in blad; een vrolijk gezicht.
Sommige gedeeltes ook door de rivier of met stapstenen of een
boomstam als hulpje. Leuk om te doen. Gedeeltes door het bos zijn
er ook. Een reuze dikke boom is omgevallen. Opruimen? Nee hoor,
gewoon een stukje er tussen uit zagen zodat het pad vrij blijft.
Eindpunt is een plaats waar de rotsen bij elkaar komen en dan kun
je niet verder stroomopwaarts lopen.
Geen idee hoe ver is dat
maar dat vinden we wel uit. Hm...duurde langer dan verwacht, maar
het was zeker de moeite waard. Op de terugweg hebben we maar flink
aangestapt want we moeten vanmiddag nog een gewone auto ophalen.
Deze staat op het vliegveld van Flagstaff. K. heeft geweldig
huiswerk gedaan want dit vliegveld ligt op onze route. We pikken de
auto op en vinden het helemaal niet erg dat ie wat groter
uitgevallen dan gewenst (en betaald!) is. Tjonge wat een grote
auto, achterin kunnen 6 personen zitten en dan is er nog een
kofferbak.
Met een grote grijns rijdt K. voorop en ik kom met de camper
er achter aan. Bij de camping zetten we de camper neer en gaan
verder met de grote SUV. Richting Grand Falls in het gebied van de
Navajo indianen. Alleen bereikbaar via een dirt-road en dus niet
geschikt voor de camper. Dit is een manier van rijden waar we wel
aan zouden kunnen wennen, deze auto zoeft..... We zijn er dus snel
maar al wel weer in een totaal andere wereld. Heuvels met weinig
begroeiing, wat er staat is verdord en wit. Dan de afslag naar de
dirt-road. We staan nog even op de kaart te kijken of een
schoolbusje stopt voor ons en vraagt of ze kunnen helpen. We leggen
uit waar we naar toe willen, antwoord: dat komt mooi uit, rij maar
achter ons aan wij moeten er ook naar toe. Nou en toen kwam er een
rit......echt alleen maar stof, sommige gedeelten heel slecht met
diepe kuilen dus ik was weer blij dat K. reed.
Weinig regen is er gevallen
en de smeltende sneeuw uit Colorado was al verder gestroomd. In
maart/april schijnt er modderig water langs te stromen, een
waterval van 185 m. breed; hij wordt ook wel de Chocoladefalls
genoemd.
Nu dus geen waterval te
zien, wel een bijzondere omgeving met allemaal gestolde lava als
bovenlaag. Terug maar weer en het is goed om weer om de camping te
zijn. Met de camper totaal 50 miles gereden.
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Reacties
Ietje 23-04-2016 03:48 {{button-37633}}
Wij hadden prachtig weer en vanavond hadden we een PPMP avond. Pyama, Pizza, Movie Party. Dolle pret.
Tinus enAnnie 23-04-2016 15:57 {{button-37650}}
Die chocolade hoef ik niet!
Wel weer heel bijzonder als je je bedenkt hoe weer en natuur zich roeren...