Tioga & Mono Lake 5e dag , 6 juni vervolg

Tioga road deze is net open gegaan op 21 mei na de het slechte weer en sneeuwval gelukkig waardoor onder geplande route door kan gaan.

Yosimitie achter ons gelaten het was leuk om het te zijn geweest gelukkig geen brand ontstaan door het gezellige vuurtje wat Joop aanstak de vlammen waren iets te hoog naar mijn zin je zag de spetters over de vuurbak springen dus voortaan staat er een grote fles van 5 liter water naast een vuurtje. We hadden nog een lege fles en stonden in de pure natuur wel aan een riviertje maar zonder emmertje toch niet zo fijn. Maar voldaan gaan we vandaag weer op pad en beginnen al snel aan de beroemde tioga road route en inderdaad fantastisch om te zien we zitten enorm te genieten en vallen van de ene verbazing in de andere wat een mooie route waarschijnlijk komen we dit niet meer tegen. Mooie vergezichten bosrijk en bijzondere stenen en erge mooie rotspartijen alom erg mooi om te rijden deze mag wel lang duren van ons is ongeveer dat 60 km dus moeten we ervan genieten. We willen een wandeling maken die in de boekjes staan namelijk de soda Spring. Deze moet eindigen in een opspuitende pool met mineralen. We zien spelende eekhoorntjes tegen die helemaal niet bang wegspringen je kunt ze zowat aaien. Waarschijnlijk worden ze lief behandeld en zien de mens niet als een vijand. We komen bij het fontein aan en alleen omdat er een houten hek rondom rode aarde zien staan waar water vanuit de grond stroomt is dit het? Ja inderdaad maar er staat geschreven dat men dit vroeger moet hebben gedronken en ook de dieren ervan dronken maar vandaag de dag doen ze er niets mee het is toch een raadsel waarom dit uit de grond komt. Ik proef aan het water wat niet vies is maar daar houden we het maar bij. Want als het zo gezond zou zijn geweest moeten de mensen hier toch ook erg oud zijn geworden maar dat lees je nergens. Dus maar geen flesje vullen. Het was niet een grote wandeling maar leuk om tussendoor te doen. Nu naar de camping we staan naast een jonger stel met een zoontje van bijna vijf jaar oud ze zijn al maanden onderweg vanwege het werk als kolonel zat de vader in Florida en liet zijn gezin overkomen en nemen nu een sabatical. Ze zijn blij weer eens Nederlands te spreken. We gaan nog even naar het dorpje op zoek naar een lekker wijnglas en bierglas buiten indianen rommel vinden we er niets en ook het brood is weer dat zachte gedoe. En rijden naar de Tufa’s dat zijn zandpilaren die in de rivier ontstaan zijn en naar boven groeiden en zo boven het water uitkwamen. Vreemde pilaren ze zien en poreus uit met gaatjes en voelen als een soort kunststof. Het water is wat slijmeriger. Vreemd fenomeen maar zo heeft elk land zijn bijzonderheden wat het juist heel bijzonder maakt.

Terug op de camping weer een praatje met de buurman en we nodigen ze uit voor een biertje wijntje en snackje en na enige tijd moeten we toch wat gaan eten en we besluiten samen te eten dus de dames de keuken in en het werd een heerlijke Italiaanse maaltijd. Hun zoontje maakt een mooie tekening die hij zelf op de ijskast mag plakken. Bloementje op tafel zie je hier namelijk niet zo. Gelukkig hebben we nu wijnglazen en kaarsjes om te branden.