Route 66

Woensdag 7 juni

Even uitgeslapen tot 8 uur Arizona tijd.
Vandaag gaan we richting Needles, terug naar California. Dit ligt net over de grens. Eerst nog even naar Williams om het postkantoor te bezoeken.
Volgens ons originele routeschema zouden we naar Sedona rijden en daarna naar Josua Tree. Na de afstanden te hebben bekeken (Sedona naar Josua Tree 540 km!) besloten maar te wijzigen. Het lange rijden gaat je niet in de kouwe kleren zitten en we hebben tenslotte vakantie!

Een maal terug op Highway 40 (inmiddels een echte Interstate) met twee rijbanen iedere kant op doorgereden richting Kingman. Hierna zouden we afbuigen naar Needles.
OP de Highway 40 werden we gewaarschuwd dat het Rough Road zou zijn over vele kilometers. De eerste kilometers hebben we meegemaakt. We zullen nooit meer klagen over de snelwegen in Nederland. Wat was dat abominabel slecht. De inhoud van alle kastjes in de camper hebben een nieuwe indeling. Dat wordt zoeken vanavond.

Na ongeveer 40 mijl konden we een afslag nemen die de oude Route 66 was. Uiteraard hebben we dit gedaan. De Route 66 is op zich een gewone Highway (zoiets als de N224 bij Veenendaal) maar was van betere kwaliteit dan Highway 40. Door glooiend landschap gingen we richting Seligman. We hadden al gelezen dat er daar veel nostalgie te bekijken zou zijn. Na circa 55 mijl kwamen we in dat plaatsje aan en we waren direct gepakt!
De camper geparkeerd in een achteraf straat en bij het uitstappen werden we al toegezwaaid door een cowboy. Hij was zijn paarden aan het uitladen en iedere toerist mocht daar op zitten en een klein rondje rijden. We zijn de eerste klanten van die dag. Gezeten op een paard kreeg ik een geweer in mijn handen gedrukt en moest daar stoer mee doen. We hebben een klein rondje gelopen en de goede man maakte foto’s van ons.
Daarna hebben we het dorpje eens bekeken en hebben veel foto’s van de omgeving. Er zijn veel souvenirshops en de originaliteit is ver te zoeken, maar zoals een Duitse toerist verwoordde: het is zo nep dat het echt leuk is.

We hebben veel foto’s gemaakt en genoten van de sfeer. Ook de muziek die in iedere store werd gedraaid was uit de 50- en 60er jaren. Heerlijk deze nostalgie. Jeugdsentiment!

Daarna kamen we door Peach Springs aan de Route 66 maar dat was vergane glorie. Niets was er leuk en we zijn snel doorgegaan. Daarna op de weg nog een Tradingpost onderweg, Hackberry, wat ook weer erg authentiek was. Een mevrouw zat er te zingen en begeleidde zichzelf met een orgel. Echte jaren 50 sfeer, ook de liedjes waren melancholiek. Heerlijke sfeer!! Heel veel oude auto’s, benzinepompen en posters uit die jaren. En ook een souvenirshop!

De volgende stop zou moeten zijn Kingman, waar volgens de berichten ook een jaren 50 sfeer zou hangen. Helaas, het bleek een uit zijn voegen gegroeide stad met veel industrie. Wat aan de vroegere jaren deed denken waren de uithangborden met Route 66 erop maar dan in een modern jasje. Snel maar doorgereden dus. Op weg naar Needles. Nog 70 mijl.

We hebben in totaal 130 mijl van de Route 66 gereden!

De hele dag hadden we al last van een harde wind waardoor het rijden met zo’n windvanger als wij hebben rijden niet prettig was. Het eerste stuk kwam de wind vanaf de linkerkant, waardoor je constant met het stuur moest corrigeren. Zo’n camper is al niet een kei in stuurvast zijn, dus de gehele dag opperste concentratie. Na Kingman bogen we af naar het zuiden en kwam de wind vanaf de rechterkant. Ik rij met een maximale snelheid van 55 mijl, dan is dat beest best in bedwang te houden. De vrachtwagens rijden hier met een snelheid van circa 65 mijl (ruim boven de 100 km/uur) en als die langs kwamen kreeg je hier ook steeds een windstoot van. Vermoeiend!

Bij de “grensovergang” met California” stond op een bord dat het 107 graden Fahrenheit was. Dat is dus boven de 40 graden Celsius! Gelukkig merkten we in de camper niet veel van die temperatuur met de airco aan, maar toen we uitstapten om boodschappen te doen kregen we de klap.

Eenmaal op de camping aangekomen smaakte het biertje opperbest. Marianne nam een paar te gulzige slokken en was direct teut. Effe lachen dus, maar in het zwembad werd ze weer helder. Dat was een heerlijke koele ontspanning.
Na het eten geschoren en een douche genomen en we duiken de camper weer in met de airco aan. Het wordt een warm nachtje!

O ja, de tijd is ook weer gewijzigd, een uur later!! Weer wennen.