Een weekendje Vancouver
Door J. Schaefer - 29-09-2015 06:59Maandag 27sept.
Dit laatste staartje van onze reis gaat over een weekendje
Vancouver. Na de aanzet op vrijdag zijn we er zaterdag's na het
wegtrekken van de bewolking en de verschijning van het zonnetje op
uitgetrokken om te gaan fietsen in het Stanley Park.
Omdat ons hotel toch nog een eindje van het park is, zijn we er met
een taxi naar toegetreden. We werden keurig in de straat afgezet
waar alle fietsen verhuurders bij elkaar zitten.
Niet veel later was Hans voorzien van een keurig grijs exemplaar en
mocht ik het op een hippe rode proberen. Nu nog een helm en wat
instructies over de weg en een kaartje en we waren
vertrokken.
Een gezellige drukte met veel locals die ook van deze nazomerse
zaterdag genoten in dit prachtige park. Fietsers, skeelers,
wandelaars en joggers waren welgemoed op weg. Fietsers en skeelers
tegen de wijzers van de klok in. Je rijdt langs het water en het
begin geeft een prachtig panorama over Vancouver en zijn skyline en
de Marina, waar heel wat mooie zeilboten te bewonderen zijn. Ook op
het water zie je ze bezig. Na een tijdje rijden komen we bij de
plek met de totem palen. Indrukwekkende getuigen van de
verschillende stammen der eerste bewoners of Indianen, maar dat
woord mag hier niet meer genoemd worden. Men spreekt hier nu van de
First Nations. Deze totempalen beelden elk apart de geschiedenis en
de bijzonderheden over hun stam uit, deze figuren kunnen
dieren of mensen zijn of geesten van voorouders. Zo'n paal is een
stille legende over dat aparte volk.
Verder gaat het dan en we komen dan een " modern zusje" tegen van
de kleine zeemeermin uit Kopenhagen: de "girl in wetsuit", ook zij
zit op een rots.
Dan gaan we onder de Lions bridge door die door bierbrouwer
Guinness werd gebouwd in de jaren 1920, zodat hij gemakkelijk zijn
privé-gronden in Vancouver North kon bereiken. voordien moest hij
telkens overvaren. Nu is de brug nog altijd de verbinding met het
Noorden en de Sea to Sky Highway.
We voelen nu de frisse zeewind en de witte koppen staan op de
golven en dan die zon daarop........ We fietsen langs strandjes en
veel aangespoelde boomstammen en stammetjes, links van ons gaat het
steil omhoog en is het bos zeer dicht.
Een hotdog van formaat geeft ons nieuwe krachten. We genieten van
deze mooie omgeving zo dicht bij de stad.
Nadat we de fietsen hebben ingeleverd besluiten we om langs
the waterfront promenade richting het hotel te gaan. Ook hier
flaneren de mensen, met of zonder hond of kind. We drinken een
cappuccino op een leuk dakterras met uitzicht op de roeiers op het
water en de Mississippi rondvaartboot.
Een eind verder besluit Hans langs de kortst mogelijk weg
naar het hotel te gaan. Ik loop nog verder langs de "Olympische
vlam" en bekijk het Convention Center, met een reuze grasdak en
zoveel bijenkorven dat 60.000 bijen er gemakkelijk onder dak
kunnen. Canadezen hechten veel waarde aan gezonde en biologische
voeding. Nu ja ook in Brussel staan er op de senaat bijenkorven,
zeker om honing te smeren. Ik loop de Canadian Trail bij dat
imposante gebouw dat als een zeilschip het water doorklieft.
We gaan 'savonds eten in het restaurant naast het hotel. Het zit er
om 18 uur bomvol, blijkt er een ijshockey wedstrijd te zijn die
avond in het
Roger's Stadium en dan eten de supporters eerst graag iets
vooraf.
Zondag doen we het rustig aan en gaan daarom toch nog eens met de
Ferry over , het is gezellig druk bij de Lonsdale market en er
worden dansdemonstraties gegeven, waaraan iedereen mag meedoen.
Terwijl Hans buiten blijft rondkijken, Laat ik me masseren volgens
de Shiatsu methode met drukpunten. Een weldaad voor mijn rug. Ja
Marianne ik heb gezegd voorzichtig te zijn met mijn werveltjes.
We gaan weer terug met de pont, we zijn moe en gaan op ons gemakje
terug naar het hotel.
De laatste dag nemen we een kaartje voor de hop on hop off bus en
krijgen zo een leuk overzicht over de stad, we stappen regelmatig
uit, eten een hapje in Chinatown, na San Francisco en New York de
derde grootste van dit werelddeel. Krijgen een ander zicht van
Stanley Park, Robson Strasse en al die prachtige gebouwen.
Enerzijds die uit de jaren twintig van de vorige eeuw, met
art decor motieven en anderzijds de super moderne architectuur
met veel glas, gebogen lijnen en dan ook veel groen en groendaken,
kleine kruiden- en moestuintjes die door de buurt worden beheerd.
De prachtige openbare bibliotheek, het Granville Island, met zijn
kunstenaars en galerijen en in elke wijk kan er overal lekker
gegeten worden. We zitten nog een tijdje bij English Beach in het
zonnetje en lachen om de grappige beelden die er op een hoopje
staan. Er is te veel om op te noemen, deze manier van flaneren door
de stad bevalt ons wel. Als afsluiter eten we in het hotel
Hans super lekkere ravioli met wilde champignons en ik een mega
burger, want dat leek mij de beste afsluiter van dit continent.
Eenvoudig of gezond eten kun je het niet noemen, maar deze
was wel heel lekker.
Nog een keertje slapen en dan vroeg op, want we moeten al om half
acht op het vliegveld zijn.
We kunnen terug kijken op een geweldige vakantie in een prachtig
land met een uitzonderlijke natuur. Het is een jong land maar ze
zijn er trots op en proberen er goed voor te zorgen en ook voor
elkaar te zorgen op een tolerante manier. Een positieve benadering
van de naaste, aangenaam in het verkeer en de omgang, ze
houden rekening met de zwakke weggebruikers en de voorzieningen
voor mindervaliden zijn groot.
Maar de wet is de wet en daar houd je je aan. Dit zijn maar eerste
impressies natuurlijk. We hebben niet in Canada geleefd, maar er
vakantie gehouden en ons er goed gevoeld.