Op weg naar Chicago

Alles liep op rolletjes vanmorgen. Onze kamer was prima en we hadden genoeg ruimte en tijd om met alle bagage over te steken naar de vertrekhal. Na het afgeven van de bagage konden we vlot door de douane en daarna hadden we wel een ontbijtje verdiend! Tijd genoeg natuurlijk, dat is meestal zo: als je op tijd bent gaat alles van en leien dakje. Bij de controle van de handbagage kreeg Hans weer VIP behandeling, veel aandacht voor elke schroef en moer. Uiteindelijk mocht hij toch door, op mij werd helemaal niet gelet, sip hoor. Eenmaal bij de gate werd ik dan toch beloond met een aantal anderen om een extra Security check te krijgen. Ze zagen wel in dat we beiden gelijkwaardig behandeld moesten worden. De vlucht verliep rustig bijna 10 uur is wel lang, maar Hans heeft ons verrast met een upgrade naar meer beenruimte, zalig, daar kwam nog bij dat we met ons beiden over 3stoelen konden beschikken.
Nog even en we mogen op zoek gaan naar John en Janet die ons komen afhalen, wel heerlijk, want O'Hare is een stad op zich.

Het weerzien was bijzonder hartelijk, de vele jaren dat we elkaar niet in levende lijve gezien hadden smolten weg in de zomerse temperaturen die hier in Chicago heersen 35°C! Dus zijn we rechtstreeks naar hun huis gereden in Rochford en hebben de jaren bijgepraat, geïllustreerd met foto's etc.  Janet had lekker gekookt, maar de jetlag van 9uur tijdsverschil deed zijn werk en al gauw moesten we om de beurt  afhaken en lagen we dus vroeg in bed.