Dag 25: San Francisco

Woensdag 14 mei 2014.

Heerlijk geslapen en om 09:00 uur een ontbijt in de koffiebar van het appartement. De croissants waren van zeer goede kwaliteit en niet minder dan in Frankrijk. 

Met de bus naar Fishermans Wharf. Veel gelachen met de 'Chinezen' in de bus. Een 'Chinees' vroeg of wij Duitsers waren. We klonken in ieder geval Duits, vond hij.
Wij vroegen of hij van oorsprong Chinees was... Hij zag er namelijk wel zo uit...vonden wij. Hij was van Vietnamese afkomst, evenals de rest van de mensen in de bus. Iedereen moest lachen. Julie lijken allemaal op Duitsers! En jullie lijken op Chinezen! De sfeer was zeer gemoedelijk en er werd veel gelachen. We kregen heel veel tips wat we wel/niet moesten doen in SF; de wijk Castro konden we beter mijden als hetero's. We zeiden nog dat wij er geen moeite mee hadden maar dat werd niet gedeeld door de 'Chinezen' in de bus. Ach zolang je geen Dollar opraapt..... Die grap is hier ook bekend alleen is het hier "50ct".  

Een vrouw stapte in die duidelijk de weg kwijt was. Ze liet haar t-shirt zakken en zat met ontbloot bovenlijf in de bus. Dit werd niet gewaardeerd en ze stapte uit. Een man in rolstoel reed opzettelijk tegen de bus. Maar het was zo overduidelijk in scene gezet dat niemand dit serieus nam. Man werd opgeraapt door omstanders en in zijn rolstoel terug gezet. De bus reed gewoon door. Bij het verlaten van de bus veel vriendelijke groeten van de 'Chinezen' in de bus. Bye, Bye!

Vervolgens de tram, die was uit 1947 maar die reed nog prima. Een tram zonder 'Chinezen' maar vol toeristen. Zo zien we er zelf dus ook uit! Uitgestapt bij Fishermans Wharf Pier 39 en de zeeleeuwen gezien. Alcatraz, de Golden Gate Bridge en SF-Oakland Bridge waren ook goed te zien vanuit dit punt. Gewandeld langs de pieren/haven naar de binnenstad. Alles bij elkaar zo'n 5 uur slenteren (inclusief lunch en winkelen). 

Heel veel zwervers (zowel mannen als vrouwen) in deze stad. Het zijn duidelijk mensen met een probleem. Vaak psychish maar ook lichamelijk. Ze willen allemaal geld om te kunnen leven. Een andere manier om aan geld te komen is er blijkbaar niet. Er zijn te weinig voorzieningen voor deze mensen. Heel triest want het is overduidelijk dat het geen keuze is om op deze manier te moeten (over)leven. 

Terug in het appartement ontspannen en rond 19:30 sushi  hier in de wijk gegeten.
Vervolgens gewandeld naar de Oceaan. Op de top van een heuvel was de verlichting van de stad en de auto's mooi te zien. Nog even tv gekeken waar Joran van der Sloot nieuws was omdat hij gaat trouwen in de gevangenis. Toen was de voorlaatste dag van deze vakantie in de USA voorbij. Tijd vliegt.