Jasper en Wells Grey

Woensdag 3 juli: Na enorme regenbuien 's nachts beloofd het vandaag toch nog mooi weer te worden. We  gaan vandaag het laatste stuk van The Icefields Parkway en de omgeving van Jasper bekijken. Het wordt inderdaad een mooie dag met ook heel veel wildlife.

We gaan de Sunwapta Falls bekijken en pakken in een uurtje ook de Lower Falls mee. Op zulke meer uitdagende paden is het altijd lekker stil. Weer een heel andere ervaring zijn de Athabasca Falls.  Ik zeur wel eens dat groots aangekondigde watervallen van die lullige zeikstraaltjes blijken te zijn, nou dat is deze vakantie in de meeste gevallen niet aan de orde.  Met donderend geraas storten enorme hoeveelheden water naar beneden. En ondanks dat we er inmiddels heel wat gezien hebben, blijft het indrukwekkend!

Het laatste stuk naar Jasper rijden we over de oude Parkway via een mooi  smal slingerweggetje. Hier zien we ook onze eerste zwarte beer van vandaag.

We lunchen op een zonnig terrasje in Jasper en 's middags rijden we naar het Maligne Lake.  Dit zou het aller mooiste uitstapje vanuit Jasper moeten zijn. Inmiddels zijn we wat verwent geraakt, waardoor dit gebied niet bij ons in de top 10 komt te staan. Wat wel heel leuk is, is dat mama beer met 3 baby beertjes als een stel eenden voor ons de weg over steken. Ook onderweg bij het  Medicine Lake was een zwarte beer rustig aan de wandel langs het meer, ging even een baantje zwemmen en wandelde weer rustig verder zonder zich iets van ons aan te trekken. Wij konden op veilige afstand van boven foto's maken. Ander ding is dat het meer elk jaar in de herfst leeg loopt via onderaardse kalksteengrotten, waar de indianen vroeger niet van snapten hoe dit meer ineens kon verdwijnen. Na 16 km komt dit water pas weer aan de oppervlakte door het kalkgesteente bij de Maligne Canyon. De kolkende rivier heeft hier een kloof van vijftig meter diep uitgesleten. Dit proces gaat nog steeds door en slijt een halve cm per jaar uit. Onderaan de rivier komen we beer nummer 4 van vandaag tegen. Zij gaat gewoon op 50 meter afstand van picknicken mensen op haar gemakje liggen. Ook hebben we behoorlijk wat berggeiten gezien.

We hebben een camping wat meer lijkt op een parkeerplaats dus we besluiten om de berg achter Jasper op te rijden naar Pyramid Lake om lekker bij de ondergaande zon met uitzicht op het meer samen te diner. Kaarslicht ontbrak er nog net aan!  We banjeren 's avonds nog wat in het dorp wat heel gezellig is en waar Koos nog een super lekker chocolade toetje kan verorberen.  In het donker komen we pas aan op onze parkeerplaats voor de nacht waarbij koos nog hard moet remmen omdat een grote elk het nodig vond om vlak voor ons nog de weg over te steken      .                                                                                                                                                                                                            Donderdag 4 juli: Na ongeveer een week heel mooi weer van rond de 30 graden gaat het weer hier nu omslaan naar koeler en regenachtig weer. Komt goed uit dat we weer een stuk moeten rijden naar onze volgende bestemming.

We rijden ruim 300 km door de mooie groen beboste bergen van de Monachee Mountains naar Clearwater wat de toegangspoort is voor Wells Grey Provincial Park. Veel minder bekend en een stuk minder toeristisch maar niet minder indrukwekkend. Dit park straat vooral bekend om zijn 20 watervallen en wildlife uiteraard maar dat laat zich minder makkelijk plannen.

De eerste waterval de we bekijken zijn de Spahat Falls. Gevormd door een drie stappenplan:1- vulkaan uitbarstingen, 2- gletsjer, 3- water. Vraag me niet hoe het precies zit maar met deze ingrediënten en heel veel geduld krijg je deze 73 meter hoge Fall.

Voor de tweede waterval, de Moul Falls moeten we ons eerst in het zweet werken om 2,5 km af te dalen.   Zeer de moeite waard en weer compleet anders. Dit zo'n Tarzan waterval waar je je achter kunt verstoppen als je het niet erg vindt zeiknat te worden!

We kunnen er nog geen genoeg van krijgen dus door naar de Dawson Falls. Dit is een mini variant van de Niagara Falls maar nog steeds 91 meter breed en 18 meter hoog en ook weer bijzonder mooi!

Waterval vier van vandaag moet het helemaal worden.
Helmcken Falls 137 meter hoog en waanzinnig mooi. Ongetwijfeld komt hij niet tot zijn recht op de foto maar wij waren er even stil van (en dat wil wat zeggen)!
Nadat we weer in de auto zitten ziet koos een beer aan de kant van de weg zitten. De go pro stond stand by dus deze beer is vast gelegd terwijl hij de weg overstak.

We kamperen op een bushcamping om de hoek bij de laatste watervallen 42 km het park in. Op de meeste plaatsen zijn we alleen en ook nu zijn de buren niet te zien. Wat een contrast met onze parkeerplaats van gisteren!
Gisteren zaten er elks op de camping en hier komt dagelijks een beer langs. De go pro staat al voor hem klaar!