Dag 25 - Lake Tahoe, Napa

En toen was het alweer woensdag. De tijd vliegt hier werkelijk voorbij, ook ’s nachts. Na een, iets te korte nacht, werden we om 8.10 gewerkt door het irritante deuntje van Alfred z’n telefoon. We kleedden ons aan, gooiden alles weer in de auto en checkten uit. Helaas had het hotel geen koffie in de lobby, jammer weer. Stiekem vonden we het jammer om South Lake Tahoe achter ons te laten. Het is echt een geinig plaats(je) en er valt veel te beleven.

Een paar kilometer bij ons hotel vandaan besloten we, in dit geval Roy, de auto even te wassen. Die had namelijk half onder een dennenboom gestaan en daar was allemaal van dat plakspul vanaf gekomen. De hele voorruit was ermee bezaaid. Na, inmiddels, een paar duizend kilometer waren de ramen sowieso al één grote begraafplaats voor vliegen geworden. Roy gooide 8 kwartjes in de automaat en stelde de juiste stand van het apparaat in. Blijkbaar werkte de schuimborstel niet, want er gebeurde niks. De andere stand werkte wel, want al snel kwam er water uit het spuitpistool. Ook hier waren weer verschillende standen voor: warm, koud, glans, wax, etc. Het hele apparaat was waarschijnlijk aan vervanging toe, want er kwam alleen koud water uit. Niet alleen uit het spuitpistool maar ook uit de slang. Als snel was zowel de auto, als Roy helemaal nat. Alfred zat lekker toe te kijken vanuit de auto.
Na 3 heftige minuten was het geld op en stopte het apparaat ermee. Bij het wegrijden bleek dat het maar matigjes had gewerkt. Het zicht was er gelukkig niet slechter op geworden.

De navigatie hadden we ingesteld en we konden op weg. Een kleine 3 uur later zouden we aankomen in Napa (Valley). Onderweg nuttigden we weer een yoghurtje als ontbijt. Rond half 12 stopten we, ergens voorbij Sacramento, bij een Walmart. Hier sloegen we weer 40 flesjes water in en wat andere kleine dingen. Aangezien we nog niet fatsoenlijk hadden ontbeten, besloten we bij de Wendy’s een brunch te nemen. Onze kleine burger viel niet helemaal fijn; we hadden beter een salade kunnen kopen bij de Walmart…

Na dit debacle reden we verder naar Napa, waar we een uur later arriveerden. Onze kamer was nog niet klaar (hadden we ook niet verwacht), maar hier kwamen we toch langs op weg naar de wijnstreek. Bij de receptie vroegen we aan de medewerkster of zij tips had voor wijngaarden. Ze gaf ons twee flyers mee. Eentje van V. Sattui en eentje van Castello di Amorosa. We besloten om naar de eerste wijngaard te gaan. De flyer hiervan was namelijk meteen een voucher: een wijnproeverij 1+1 gratis! Na ons wat verdiept te hebben in de proefarrangementen bleek dit een goede deal te zijn.

Vanaf het hotel was het een half uurtje rijden naar de vele wijngaarden. Een mooie route. Links en rechts van de weg waren ze ruimschoots aanwezig. Na een klein half uurtje reden we de grote oprijlaan op. Een prachtig gebouw doemde op. Zoals we al verwacht hadden, was dit een zeer commercieel gebeuren. Nadat we een plekje hadden gevonden liepen we naar de vrouw bij de entree. We lieten haar het kaartje zien en kregen een voucher, nadat we voor één persoon 48 dollar hadden betaald. Later zagen we dat sommige prijzen, bij wijnproeverijen in de buurt, zelfs opliepen tot 80 dollar per persoon (voor anderhalf uur, 5 of 6 wijntjes proeven). Via internet hadden we al gezien dat we het beste zeer kleine familie wijnhuizen konden bezoeken, maar die bleken een stuk verder weg te liggen.

Enfin, met de voucher liepen we, via een grote fontein, naar binnen waar we in een grote winkel annex bar kwamen. De man achter de bar keek naar onze voucher en wees ons een plekje toe. Blijkbaar hadden we hem niet helemaal goed begrepen want we moesten één plekje opschuiven. Het kwam er niet heel vriendelijk uit. We kregen een soort menukaart en mochten per persoon 5 wijnen uitzoeken die we graag wilden proeven. Allebei kozen we steeds een andere wijn en proefden van elkaar. Dit bleek nog een grote uitdaging aangezien er maar ongeveer één slok werd ingeschonken. Het was een zeer leuke ervaring, maar we vonden het bedrag wat aan de hoge kant. Normaal gesproken (zonder kortingsbon) helemaal! De vriendelijke man vroeg of we nog ergens een fles van wilden kopen. De goedkoopste fles van $35, dus we hebben vriendelijk bedankt. Daarnaast vonden we de wijnen niet heel bijzonder. Nogmaals, de ervaring was wel heel erg leuk 😊

Na de proeverij zochten we nog wat andere wijngaarden op, maar de meesten vroegen grof geld voor het proeven. Daarom besloten we om terug te rijden naar Napa en in het centrum een wijntje te drinken. Het viel ons op dat in het centrum veel barretjes en restaurantjes dicht waren, ook al was het al vier uur. Wellicht heeft corona hier ook toegeslagen. Desalniettemin vonden we een gezellige bar waar je vooral verschillende soorten whiskey’s kon bestellen. Hier zijn wij allebei niet van, dus we bestelden een wijntje en een biertje. Dit dronken we lekker buiten op het terras op. Terwijl we terugliepen naar de auto, kwamen we langs een beeld van een grammofoon luidspreker (of hoe het ook mag heten). Het blijkt dat de uitvinder hiervan, in Napa is geboren. Hebben we tenminste weer iets geleerd vandaag😉.

Inmiddels was het zes uur en hadden we trek in eten. We kozen voor de Panda Express, want wilden ORANGE CHICKEN! Dit gerecht is echt het lekkerst bij deze keten. Toch wilden we ook eens wat andere dingen proberen. We namen ook garnalen en biefstukpuntjes en een ander kipgerecht erbij. Dit was echt smullen geblazen. Terwijl wij aan het eten waren, viel ons oog op een man, die buiten steeds de deur opendeed voor klanten. De man was overduidelijk een zwerver en probeerde volgens ons wat geld te verdienen. Dit bleek ook het geval, want na verloop van tijd kwam de man binnen en legde al zijn geld op tafel. Hij ging uitgebreid zijn geld tellen om vervolgens in de rij te staan. Toen wij naar zijn enkel keken, zagen we een enkelband. Het blijft naar om dit soort gevallen te zien. Panda Express bleek trouwens tegenover ons hotel te liggen. Dit hadden niet gezien, aangezien we vanaf het centrum van de andere kant waren komen aanrijden. Na het instellen van google maps bleek deze 400 meter aan te geven.

Na het eten checkten we in bij het hotel en sprongen we meteen in het bubbelbad. Of nouja, meteen… Eerst gingen we met een schepnet bladeren en plastic uit het water halen. Daarna sprongen we er wel in😊 Toch voelden we ons een beetje smerig in het bubbelbad en gingen we na een kwartier eruit. Snel sprongen we onder de douche om het vieze water van ons af te spoelen. De kamer en douche zijn trouwens prima.
Daarna gingen we bezig met de blog, keken tv en gingen we slapen. Morgen gaan we naar de heerlijke stad San Fran!

Hotel: Best Western Plus Inn at the vines (Napa)
Gereden: 322 km
Gelopen:  6,2 km