Ter land, ter zee en in de lucht
Door Familie Borst - 08-09-2019 15:24vrijdag 09 augustus 2019, Grand Canyon Village, Verenigde Staten
De temperatuur hier bij de Grand Canyon is vele malen beter dan
in Las Vegas. Afgelopen nacht koelde het lekker af (ca 19 graden in
de camper) en zodoende hebben we heerlijk geslapen. Vandaag staat
er een spectaculaire excursie op het menu: een helikopterrondvlucht
over de Grand Canyon.
Tijdens het ontbijt buiten genieten we van de herten die over de
campground scharrelen. We vermoeden dat de herten hun dagelijkse
inspectieronde doen in de hoop een graantje mee te pikken van het
mensenvoer.
Op zo’n 20 minuten rijden van de campground ligt het ‘Grand Canyon
National Park Airport’ waar ‘Papillon Grand Canyon Helicopter
Tours’ is gevestigd. We melden ons ruim op tijd en kunnen snel
doorstromen naar de safety briefing (lees: een filmpje met de
veiligheidsinstructies bekijken) en zijn al snel aan de beurt om in
te stappen. Vroeger dan we gereserveerd hadden, maar kennelijk
plannen ze de mensen die zich melden direct in voor een vlucht.
Als onderdeel van lopende-bandwerk krijgen we ieder een briefje met
het stoelnummer (op gewicht worden alle passagiers ingedeeld op een
specifieke stoel), worden we naar de helikopter geleid, moeten we
poseren voor een foto (die je achteraf voor veel geld mag kopen),
krijgen we een ‘personal floating device’ (opblaasbaar zwemvest)
als een heuptasje omgehangen (we zullen tenslotte de Colorado River
kruisen….??….), worden één voor één op ons plek gezet en worden we
vastgesnoerd in de veiligheidsriem en krijgen een koptelefoon op
het hoofd geplempt. Voor we het weten gaat de propeller sneller
draaien en komen we los van de grond. Met de piloot zitten we in
totaal met 7 personen aan boord.
Over bebost gebied vliegen we richting de South Rim. Als we de
kloof naderen, wordt de spanning opgevoerd door de muziek die door
de koptelefoons klinkt. Goed getimed komt ‘Also sprach Zarathustra’
tot het hoogtepunt als we langzaam over de rand vliegen (‘In de
lucht!’).
Wat een geweldige ervaring om over de Canyon te vliegen! Dit hadden
we niet willen missen. Spectaculair! Rustig vliegend, net boven het
niveau van de rand, hebben we fantastisch uitzicht op de ‘wanden’
van de Canyon. Alle verschillende aardlagen zijn goed te zien. Diep
onder ons zien we de Colorado River stromen. Heel indrukwekkend!
Over de koptelefoon krijgen we eerst een Spaanstalige uitleg over
de Grand Canyon te horen voor de andere twee Spaanstalige
passagiers. Daarna volgt het verhaal nog een keer in het
Nederlands. We vliegen naar de overkant (North Rim) en weer terug.
De vlucht duurt een klein half uurtje. Lang genoeg om foto’s te
maken, te filmen en ook rustig te genieten van het vliegen en van
de ‘awesome views’.
Na deze “supervette en übercoole” ervaring rijden we terug en
stoppen in het dorpje onderweg. Hier werken we een McDonalds-lunch
weg en maken gebruik van de 4G die hier beschikbaar is (op de
campground hebben we namelijk geen bereik). In de camper plaatsen
we de reisverslagen van de afgelopen twee dagen online.
Terug op de campground valt het plan om lekker buiten te gaan
zitten letterlijk in het water. Het begint te regenen en niet zo
zuinig ook. Oorverdovend in zo’n camper. Langs de camper zien we
het water als rivieren langs stromen; alsof we op een boot zitten
(‘Ter zee!’).
Aan het begin van de avond is het droog en de lucht ziet er niet
heel dreigend uit. Ons plan om de Grand Canyon bij zonsondergang te
zien, zetten we door. De shuttle bus brengt ons naar Yaki Point. De
verwachte drukte valt ons erg mee. Waarschijnlijk heeft de regen
een hoop mensen weerhouden om naar de Rim te gaan. Prima wat ons
betreft, dan hebben wij de ruimte. Het weer is prima. Het is wat
bewolkt, maar dat maakt de zonsondergang alleen maar mooier. De
laagstaande zon schijnt schitterend in de Canyon en de lucht kleurt
prachtig bij het ondergaan van de zon. Een fraaie afsluiting van de
dag (‘Ter land!’)
Met de shuttle bus rijden we weer richting campground. Als we net
binnen zijn in de camper, klettert de regen weer op het dak. Deze
keer vallen we in de categorie “lucky bastards”!