Zondag in Wells Gray Provincial Park

Vanmorgen klonk de regen op het dak van de camper. Lekker blijven liggen dan maar. Rustig opstaan en op ons gemak ontbijten. De vraag is wat zullen wij gaan doen vandaag. Of in Wells Gray blijven of misschien onze reis vervolgen richting de Rocky Mountains. Volgens The Weather Channel is het daar ook slecht weer dus hebben de keuze gemaakt om hier te blijven. In de loop van de ochtend naar Clearwater gereden voor ons dagelijkse bakkie pleur en klets met de kids. Daarna hebben we een forelllenkwekerij bezocht, die gesteund wordt door de overheid. Je kunt er altijd gratis naar binnen en volgens de opzichter mochten we overal kijken maar nergens aankomen. Buiten stonden er allemaal overdekte en grote soort tonnen. De bedekte tonnen bevatten inderdaad duizenden visjes. Er was ook een groot geel gebouw. Op het gele gedeelte van de kwekerij stonden allerlei bakken met wel tot 68.000 stuks kleine forellen, die na verloop van tijd weer worden uitgezet om de visstand op peil te houden. en buiten was nog een grote vijver waar je met de hengels die buiten stonden een visje mocht vangen. Hebben we niet gedaan. Vind ik zo zielig een visje met een haak in zijn bekje. Nee laat maar. 

Eind van de ochtend begon het lichter te worden en zagen we zelfs blauwe lucht door het wolkendek te voorschijn komen. Dan toch maar een trail gelopen. De trail ging naar de Moul waterval. Een wandeling van een kleine drie kilometer heen en weer terurg Nu moet ik zeggen dat wij niet echt geoefende wandelaars zijn en zeker nooit een trail hebben gelopen die zo op en af ging. Daar aangekomen een waanzinnige waterval. Een van de 41 gemerkte watervallen. In Wells Gray zijn er nog veel meer. Peter is heldhaftig naar beneden gelopen omdat je werd beloofd dat je achter de waterval kon lopen. Ik zag het laatste enorm afdalende stuk en ik heb de bomen op die plek bewaakt. Tja iemand moet dat doen. Bekaf kwam onze groene eco-held daarna weer boven en vertelde dat het beloofde achter de waterval kijken niet eens kon. We zijn met veel moed en een flinke hoeveelheid zweetdruppels weer boven gekomen waar onze camper ons trots weer opwachtte. Mens dat doen we nooit meer. Hierna zijn we terug gereden naar de camping om vervolgens even lekker wat te drinken. Op de camping was niemand meer te bekennen. Maar het is uiteindelijk ook hier einde weekend. 

Morgen gaan we weer verder met onze nieuwe avondturen en zijn benieuwd waar we dan weer terecht gaan komen. Tot morgen. Slapen zullen we vannacht zeker wel.