16 maart Springfield naar Oklahoma City

Vanmorgen werden we wakker van het getik op de camper. Inderdaad regen. Niet continue maar af en toe een buitje. Later in de morgen maakte de regen plaats voor uitbundig zonneschijn en hogere temperaturen. Het is hier heerlijk. Alle in en outs zijn onder controle. Het rijden met zo'n groot gevaarte is best grappig. Onze eerste stop voor vandaag was in Commerce.

Daar stond een verbouwd benzinestation wat nu dient doed als een diner. Nou ja dinertje.

The Diary wordt gerund door een oude vrouw.  De inrichting was waanzinnig. Je gaat met een stap over de drempel zestig jaar terug in de tijd. We hebben daar een ijsje gekocht want dat schijnt hier een must do te zijn. 
We spraken ook een oude man die daar was opgegroeid en die vertelde ons ook ongevraagd dat hij ook een stukje route 66 had gedaan. Enkele 10 tallen miles. Tja daar komen wij dan met de hele route.

Verderop in Foyil is een Totem Pole Park. Het is grappig dat sommige mensen van die rare bezigheden er op na houden. Een park met alleen maar totem palen. Zelfts de hoogste totempaal in de wereld schijnt daar te staan. We merken wel dat we vroeg in het seizoen zitten want in dit park waren wij de enige mensen. Wel lekker rustig.

Rijden vandaag naar Tulsa en daarna door naar Oklahoma City voor de overnachting en rijden morgen Texas in. Met als einddoel Amarillo. Nog een weetje over de camper, toen wij de camper meekregen stond er 25 mijl op de teller. (= 49 km) Dat is is op vrijdagavond opgelopen naar 1100 mile (= 1700 km). Komt nog veel meer bij. Het eten is een beetje in de soep gelopen. Andere oven, andere temperaturen. En niet gelijkmatig verhit. Jammer, maar we zitten nu aan de chips. Ook wel eens lekker. En snoepen hebben we nog niet gedaan. Eenderzijds uit angst dat dit ook niet erg lekker zoet zal zijn maar in de vakantie snoepen we eigenlijk niet. 

Werelds grootste totempaal.