The Everglades is zo saai nog niet!

8 aug. Everglades

Vandaag op weg naar De Everglades. We moesten best een eind weer toeren. Zo’n 400 km.
Op zich was het niet heel erg druk op de weg, dus we konden lekker doorrijden (uiteraard niet harder dan 70 miles ;-)). Bij de Everglades aangekomen, eerst maar eens naar het Visitor Centre. We hadden al gehoord dat de Loop road erg gaaf was om te doen, zeker om alligators te spotten. Dat beaamde de mevrouw van het Visitors Centre. Dus dat was de eerste planning voor vandaag, een loop van ongeveer 26 miles, over een soort gravelroad. Dus dat nam ongeveer 3 uren in beslag.
Het was zeker de moeite waard! Wat hebben we mooie alligators gezien. Echt fantastisch. Je moest wel goed kijken, omdat ze niet echt goed te zien zijn. Ze zijn echt in schudkleuren.... We zien hier alleen maar alligators en geen krokodillen. Daar zit schijnbaar toch echt verschil is. Vooral in de vorm van de kop. Dat hadden we van te voren even opgezocht. Ze hadden het nl. over Alligators en Crocodiles. Crocodiles leven in Zuid Amerika schijnt...
De loop was mooi, veel roofvogels gezien, een schildpad en dus veel alligators. De alligators worden niet echt moe, want ze doen eigenlijk niet zoveel, alleen wat liggen in het water of op de kant. Ook de natuur is hier schitterend. Gaaf om door zo’n enorm moeras te rijden.
Op de terugreis richting ons hotel, zijn we gestopt bij een parkeerplaatsje. Daar waren de restrooms, ook wel handig na zo’n lange tocht. Tevens een stukje houten looppad. We stonden te kijken, met nog een Franse familie. Er lag een alligator vlak onder het pad, bijna niet te zien. Komt er opeens een alligator aanzwemmen en wat heeft hij in zijn bek. Een heel hert. Jeetje zeg, wat een maf gezicht. Een zwemmende alligator met een hert in zijn bek. Niet te geloven. We denken dat hij het hert van de kant van de weg heeft gehaald, er lag nl. een dood hert aan de kant van de weg. Hij zwom een heel stuk door en ging toen een poging doen om op de kant te komen. Lukte niet echt. Omdat het wel een eindje verderop was, zijn we hem op een gegeven moment kwijt geraakt. Er was inmiddels ook een slang (kleintje) aan komen kruipen, die we ook even op de foto moesten hebben. We hoorden nog wel van alles aan de overkant, maar we denken dat hij weer in het water is verder gezwommen met zijn hert in zijn bek. Hij heeft waarschijnlijk een goed diner. Wij vroegen ons wel af hoe hij dit hele beest op ging eten. Waarschijnlijk stukje voor stukje.......
Na dit avontuur, naar het hotel gereden. Een erg mooi hotel. De beste tot nu toe.
Er zit een leuk restaurant naast ons hotel. Verder is er helemaal niets te beleven in Everglades city, maar dan ook helemaal niets. Nou ja op een museum na. Flink uitgestorven dorp, vooral ’s avonds. Waarschijnlijk is het seizoen hier ook alweer voorbij. Het is ook het regenseizoen hier,  deze duurt 7 maanden (april tot oktober) volgens Wikipedia  maar in 3 maanden juni, juli, augustus schijnt de meeste regen te vallen. Gelukkig nog niets van gemerkt.
We hebben maar iets gegeten bij de buurman. Een heerlijke enorme pizza met z’n vieren. Goed eten. Gelukkig maar, want het is de enige in de omtrek. Er is nog een Subway 10 km. verderop, die we al uitgetest hebben tussen de middag. Waar je ook bent in Amerika, een Subway altijd in de buurt ;-)
Morgen een tocht met de Airboat, die moet je natuurlijk gemaakt hebben, door het moeras.

9 augustus In the Everglades valt toch wel genoeg te beleven.....

Vanochtend eerst lekker weer ontbeten, ons eigen gemaakte ontbijtje.... heerlijk.
Hierna naar Captain Jack airboats. We gingen met z’n vieren op één zo’n airboat. We hadden een erg leuke kapitein. Oudere man, die zeker goed kon varen. We kregen gehoorbescherming en die had je ook wel nodig. Wat een herrie zeg.
We begonnen bij een alligator. Die lag iets verderop en dat wist onze kapitein natuurlijk. Dit was niet zo’n grote. We voeren na het kijken van deze alligator naar de andere kant om ons rondje te gaan doen, of eigenlijk ons tochtje, het was niet echt een rondje volgens mij.
We gingen tussen Mangroven bomen door. Erg mooi. Het waren een soort tunnels  waar je door heen voer. Onderweg ging hij nog een aantal keren heel erg hard, echt gaaf zeg zo’n airboat. Hij draaide af en toe een bocht onverwachts, een paar flinke boeggolven over de voorkant... We hebben nog twee alligators gezien. Daar was een erg grote bij. Er lagen meerdere airboats en daar zwom hij even rustig tussendoor. Hij was zeker 3 meter. De natuur is wel erg mooi zeg, hier in de Everglades. Mooie stukjes hebben we gezien. Helaas geen Manatee (zeekoe). Die waren naar de zee, omdat het wat mistig was gaf hij aan, jammer. Maar het was een erg leuke tocht...
Hierna mochten we nog gratis, hoorde bij Captains Jack airboats, een sanctuary en een alligator show bezoeken. Ze hadden naast alligators (die waren opgevangen omdat ze ziek waren en zelf gekweekt) ook een Florida Panter en twee Syberische tijgers. Wel een beetje zielig, beetje klein en simpele hokken. Oh er waren ook nog lynchen en wasberen. Niet de beste hokken waar ze in zaten.
Toen was er een man die een alligatorshow hield. Eigenlijk was het geen show. Er lag een alligator in een soort zwembad en daar stond hij bij in en vertelde er van alles van. Hij vond zichzelf erg grappig, maar zijn humor was erg flauw. Het was een beetje zielig de alligator in dat bakje water.
Hierna mochten we met een gator (baby alligator) op de foto. De baby alligator was 3 jaar oud, maar nog niet zo heel groot. Het was wel een beetje zielig eigenlijk. Het beestje kreeg een bandje om zijn bek voor de zekerheid. Hij hield hem wel vast zonder bandje en het beest deed niets, maar voor de zekerheid voor ons toch maar een bandje. We mochten hem vasthouden ermee op de foto. Dan wij ook maar, ook al was het wat zielig, wanneer kun je nu met een gator op de foto....
Eerst gewoon vasthouden en toen legde hij hem ook nog in je nek en mocht je er mee knuffelen. Een bijzondere ervaring, dat wel. Het beest was eigenlijk heel erg zacht.
Na deze ervaring, maar even wat rijden om af te koelen in de airco. We hebben nog even een tochtje over een gravelpad gedaan. Mooie natuur, een paar alligators gezien in het water en wat herten onderweg.
Hierna naar Big Cypress Bend Boardwalk. Een plankenpad  (1 mile heen en terug) waar je tussen de natte natuur loopt. Voordat we op het pad waren, stonden er wat borden met dieren die je kon zien eventueel. Hier stonden ook een Florida panter op en een black bear. Dat zal wel niet dachten wij. Voordat we het pad op gingen liepen we langs een slootje, waar een alligator vlak aan de kant lag. Best dichtbij vonden wij. Gelukkig was hij erg lazy en deed hij niet zoveel. Het was een mooie stukje natuur. Naast Cypress bomen nog heel veel andere bomen... het was uiteraard één moeras, vandaar het pad er over heen.
Aan het eind gekomen, zagen we nog een alligator en een schildpad in het water. We besloten maar weer om terug te gaan. We kwamen een Italiaanse vrouw tegen die erg bang keek en snel liep. We snapten het niet helemaal. Even later kwamen we ook (bleek later) haar man tegen. Die zag er ook erg verhit uit. Hij zei dat er een beer op het pad liep. Wij dachten dat hij een grapje maakte, maar hij liet ons een foto zien. Oh god, dat was wat. We gingen op het pad verderop kijken en daar liep inderdaad een Black Bear, jeetje best groot en hij kwam onze kant op. De dames Langen liepen snel weer terug naar het einde. Rudy bleef eerst foto’s staan maken. De beer bleef wel staan. Toen Rudy ook onze kant op kwam, kwam de beer achter hem. Op een gegeven moment heeft Rudy een flesje met water zijn kant op gerold. Dat vond hij wel interessant en verbrijzelde het en ging weer verder met zijn tocht op het pad achter ons aan. Gelukkig was hij niet heel erg agressief maar wel groot genoeg. Het was nog wel een jonkie. Uiteindelijk zou het pad ophouden en wat moesten we dan doen? Aan onze kant stonden ook nog een Belgische man en vrouw en een Italiaanse man en vrouw. De Belgische man klapte in zijn handen en brulde wat. Daar schrok de beer van en hij dook onder het hek door en ging bij de boom zitten. Zo zag hij er wel schattig uit ;-) Rudy en de andere mensen bleven nog even staan om wat foto’s te maken. Wij liepen verder het pad af. Gioia was nog nooit zo snel geweest, die vond het wel goed en was op weg naar de auto. Toen Rudy en de andere mensen weer gingen lopen, bleef de beer niet in het bos, maar hij kwam het pad weer op en liep weer achter hun aan. Als hij te dichtbij kwam maakten ze weer flink lawaai en ging hij weer wat terug. Best wel een beetje eng, maar gelukkig waren we nu op weg naar het begin. Uiteindelijk aan het eind van het pad, vond de beer het welletjes en ging hij zijn eigen weg de bush in. Het was wel even een avontuur zeg, als je zo oog en oog met een beer staat en als hij je ook nog volgt. We denken dat hij regelmatig voedsel van toeristen krijgt op dit pad en hij dit dus weet en nog meer komt halen. Toen we naar de auto gingen, kwamen we twee Chinezen tegen, die hadden de beer op het pad zien staan en waren snel weer richting auto gegaan. Gelukkig was deze beer niet agressief en wij denken nog vrij jong, anders had het wel eens anders af kunnen lopen...........
Hierna wilden we een broodje bij de subway halen, maar deze was helaas al dicht, zondagavond zeker...  Dan maar naar het enige restaurant wat open was in het dorp, onze buurman. Dus hier maar weer lekker gegeten en ons avontuur nog eens samen herhaald, maar dan in woorden..... Achteraf kunnen we er stoer over praten, maar ter plekke was het best wel angstig. Maar gelukkig het is goed afgelopen en we hebben er nu een mooi verhaal aan over gehouden...

Morgen vroeg uit bed en onze laatste trip met onze huurauto maken, naar Miami Beach.

Liefs maar weer en een alligator of een berenknuffel van ons vanuit de Everglades.  

Foto's komen morgen, 's avonds doet de wifi het niet goed. Dat wordt morgen in Miami beach. Ook de berenfoto's....