De kop is er af

Na een heftige reis van 24 uur zonder behoorlijke slaap kwamen we om half negen (dus om een uur 's middags utrecht-tijd) aan in Seatlle seatac-airport. We werden vroeg wakker, vielen weer in slaap en konden uiteindelijk om een uur of een naar Seattle vertrekken, met de lightrail, die ooit voor de olympische spelen was aangelegd.
Het was vaderdag, en erg druk op de markt in het centrum. Margot vond de eerste Starbucks, en we zaten op een terras in de oude haven. Terug in het hotel vielen we opnieuw in een peilloze slaap.

Maandag haalden we de camper op in everest. Met een taxi..ik lette onderweg goed op het verkeer, want ik zou de zelfde weg terug afleggen.. " Keep your lane" betekende dus dat je rechts kon worden ingehaald door een vrachtwagen die wel 120 reed....en dan moest ik de spiegels nog inregelen, want de camper heeft geen achterruit of camera...

De instructiefilm had ik in Nederland al gezien, maar in het echt was het toch wel erg ingewikkeld allemaal...je moet bepaalde onderdelen in een bepaalde volgorde wel of niet aan of juist aanzetten om een bepaalde handeling wel of niet te kunnen doen... Dat is ingewikkelder dan in onze eigen camper, daar zijn we al helemaal aan gewend. Dit is een gecompliceerd apparaat met 101 functies...

Starten vereist een aantal voorbereidingen en tanken ook. Een automaat heeft als voordeel dat de linker voet niets hoeft te doen... dat is lastig want die is dat wel gewend. En de handrem blijkt met de linker voet ingesteld en met de hand losgemaakt te worden... best verwarrend in het begin. Ik kwam niet weg, tot een medewerker me uitlegde dat de linkervoet helemaal NIKS moest doen... toen ik startte en de rechtervoet op het gaspedaal zette, ging de linker voer automatisch naar zijn plaats en probeerde de koppeling te bedienen... en dus kwam de auto niet van zijn plaats. Na enig proberen kwam de auto toch in beweging... ik ben benieuwd hoe lang het duurt voordat de linker voet doorheeft dat er niks te doen valt... Ik grijp ook steeds naar de versnellings-pook. Rijden gaat dus wel , draaien is nog een gedoe vanwege de grote draaicirkel en de achterkant die uitzwenkt. Moet allemaal nog indalen.

We rijden naar Kent, waar we twee nachten een camping hebben geregeld, Even op adem komen en wennen aan Amerika. (veel gedoe over Obama die het N... woord heeft gebruikt en over de vlag van de zuidelijken die hun historische (slaven) staat nog blijven eren... alle programma's hebben het er over.

Onderweg rij ik de afslag voorbij... voor we het doorhebben rijden we op een onbekende weg en besluiten de weg te vragen. " Sir... i am a honorable person but i strongly advise you not to stop at a random place and ask this question at a random person... they might take advantage of you, in your ' expensive' vehicle. You better only stop at a official place like a gasstation or, as you did now, at a fire-station" Dat was even een lesje Amerikana!

Vandaag lekker uitgeslapen en de camper ingericht. We hebben al wat extra spullen gekocht (twee stoeltjes, vier borden en wat schalen , een tweetal plastic dozen en een goede koekepan, een deken en een snijplank. Maar dat is niet helemaal voldoende en dus nog een keer naar de k-mart (naast de Walmart ook van die namen die in alle films een keer langskomen en nu gaan leven. Zoals Velcro, een naam die ik al tijden met me meedraag en opeens van pas komt`: het is de originele merknaam van het eerste klitteband... ) Vanmiddag is de auto volgetankt (40 gallon, een halve tank) en nu maar kijken hoe ver we daarmee komen. Hetzelfde geldt voor water en gas... twee maanden is lang en alles zal zeker een keer moeten worden aangevuld. Er zijn zelfs een generator en een zonnepaneel voor stroom aan boord, dus zonder energie zullen we niet snel zitten. Morgen gaan we met de bus en lightrail terug naar Denver.. naar het EM museum en de veelbesproken Space Needle. Weer twee wensen afgestreept.(Frank Gehry museum en gitaar van Jimmy Hendrix) En een toetje: de Puget wordt besproken in Moby Dick, want Melville heeft dit walvis-gebied daarin beschreven. Dus ook een literaire verwijzing is nu bekend. Donderdag gaan we waarschijnlijk door naar een van de stuwdammen in de buurt. http://www.chelanpud.org/visitor-center.html En dan door naar de BIson-range. De reis gaat dan echt beginnen! Ik maak iedere dag een foto met mijn telefoon, dan kan ik precies zien waaar we geweest zijn. Die gaan dan door naar de cloud... en kunnen hier worden bekeken: http://www.icloud.com/sharedalbum/#B035oqs3qsj7Hs