Dag 28: Vliegen naar New York

Prima geslapen weliswaar met oordoppen want de vliegtuigen landen nog net niet op het hotel.  Het ontbijt bestond uit 1,5 banaan de man en een blikje cola. De koffers ingepakt en niet geheel onverwacht waren ze natuurlijk te zwaar. Shampoo en dergelijke artikelen moesten eraan geloven. De speciaal gekochte pan en de fles Bailey’s mochten niet weg. De shuttle bracht ons netjes naar het vliegveld en bij de incheck vond de man achter de balie onze koffers ook iets te zwaar. Er ging een labeltje aan met: Heavy, en daar bleef het bij. We waren ruim op tijd dus hebben we rondgekeken in een aantal winkeltjes op de luchthaven van San Francisco. Deze zijn op de vingers van een hand te tellen. Na nog wat gegeten te hebben na ons karige ontbijt zijn we alvast bij de boording-balie gaan zitten en hebben we daar 2 afleveringen van Breaking bed zitten kijken. Naast een stopcontact dus konden we in het vliegtuig ook nog kijken. Naast ons werd een dame door personeel van de luchthaven in een rolstoel netjes afgeleverd. Moeizaam werd ze vanuit de rolstoel in een gewone stoel geholpen. De hulp was nog niet weg of de dame stond op en ging wandelen en kwam met 2 koffie voor haar en manlief  terug. Later na een uurtje toen de balie bezet was ging haar man vragen voor een rolstoel omdat mevrouw de 50mtr naar het vliegtuig echt niet kon lopen. Ja hoor mevrouw werd voorzichtig in een rolstoel geplaatst en trok daar zelfs gezichten bij of dat ze erge pijn had. Hoofdschuddend keek ik haar man aan en vroeg wat er gebeurd was omdat ze net nog prima kon lopen. Hij wist het ook niet.  De vlucht met Delta airlines verliep voorspoedig en na 5,5 uur vliegen stonden we aan de andere kant van Amerika, New York. Omdat het een binnenlandse vlucht was moesten we niet meer bij aankomst door de douane wat veel tijd scheelde. Eenmaal bij de uitgang werden we zowat aangevallen door mensen die ons voor de meest uiteenlopende bedragen naar ons hotel wilden brengen. Uiteraard kozen wij voor de goedkoopste. Voor die prijs moesten er ook andere mensen mee, maakte ons niet uit. Er kwam een Amerikaan en een Engelsman bij en het werd een hele gezellige rit waarin we veel gelachen hebben. Ons hotel ligt op Time Square, wat een wereld. Zoveel mensen en aan elke gevel hangen verlichte reclame borden ( Bill boards) die zo groot zijn dat je geen gevels meer ziet. Als Rozenburgse boertjes kijk je hier je ogen uit. Je zou hier uren kunnen zitten en dan alleen maar om je heen kijken naar al die verlichting en verschillende mensen. De kleur van de auto’s is hier hoofdzakelijk geel, omdat 9 van de 10 voertuigen een taxi is. We hebben nog wat rond gelopen en om 01:00hr s’nachts in winkels geweest. Er zijn hier winkels die zijn 24/7 open, die sluiten dus nooit. We vonden het mooi, naar bed want morgen wordt ook een lange dag.