Dag 16: Canyonlands - Arches

Vandaag reed Annick de volledige rit van Capitol Reef naar Canyonlands. Ze voelde zich op een bepaald ogenblik, naar eigen zeggen, echt wel "zen" tijdens die desolate rit. Het leek eigenlijk ook wel zo dat niet echt veel toeristen deze kant van de parken bezoekt. Iets minder leuk werd het toen plotseling het lampje "Change Engine Oil Soon" begon te branden (zie verder morgen).

Het was eigenlijk de bedoeling dat we vandaag gewoon het Nationaal Park "Arches" zouden bezoeken, maar je kent ons... we vonden het wel interessant om dan toch ook maar ineens de 2 nabijgelegen parken "Canyonlands" en "Dead Horsepoint" eerst te bezoeken omdat het nog vrij vroeg was. 

In Canyonlands deden we een aantal korte wandelingen: Mesa Arch (ook hier weer een mooie boog) en Whale Rock (waar het net was of je over de rug van een walvis liep). Tussendoor bekeken we ook nog de weidse uitzichten vanaf Grand View Point. Een kleine domper op de pret was er toen bleek dat de wandelschoenen van Luca spoorloos waren. Allicht staan die nog steeds "uit te rieken" buiten onze kamer in het hotel in Bryce Canyon....

Het voorgaande was allemaal mooi, maar het fantastiche zicht op de bocht van de Colorado-rivier in "Dead Horsepoint" was veruit het mooiste uitzichtpunt van deze dag (zie foto).

Daarna gingen we eerst inchecken in ons hotel in Moab: "Aarchway Inn". Na een lekkere pasta bij "Jay's Pasta" in het stadje gingen we weer terug naar het hotel en daar vonden de kinderen alweer het zwembad leuker dan de tocht naar "Arches National Park" zelf, dus trokken Annick en ik er weer maar alleen op uit, hoewel we zelf ook al best moe waren. 

Ook in dit natuurpark was het weer erg mooi allemaal, zoals de views in het eerste stuk van het park en de "Balanced Rock" en "Windows"-sectie, maar jammer genoeg waren we hier zelf een beetje aan het eind van ons latijn na de tweede wandeling voor een zicht op de "Delicate Arch". Ook hier moesten we weer vaststellen dat onze planning eigenlijk een beetje te druk is. We gaan hier binnen enkele jaren opnieuw naartoe om dan telkens een paar dagen op dezelfde plaats te blijven. Gelukkig blijft het hier allemaal wel een beetje bewolkt, zodat de hitte ons toch niet echt tegenhoudt.

Terug aangekomen in het hotel gingen de kinderen nog even zwemmen. Ik herinner me zelf hun terugkomst niet meer, want toen lag ik waarschijnlijk al uitgeteld te maffen.