Antelope Canyon

Zaterdag 23 juni 2012

Vandaag wat later opgestaan.

Rond half elf (Utah-time) verlaten we Monument Valley. Vijf minuten later zijn we weer in Arizona en daar is het dus half tien.

Het moet nog maar eens gezegd worden, het is hier zo mooi dat dit zich niet in woorden of beelden laat samenvatten. Vandaag reizen we vanuit het woestijnachtige Monument Valley, met het kenmerkende rode zand, naar Grand Cayon North Rim. Op een gegeven moment reden we zelfs op een hoogte van 8000 ft. Het echte hoogtepunt van vandaag was echter Antelope Canyon.

We zijn er om 11.30 uur. Deze canyon is pas vijftien jaar geleden ontdekt. De eigenaresse van dit stuk grond zocht haar schapen, die schaduw en koelte hadden gevonden in de kloof die slechts 120 meter lang is en 20 meter diep. Snelstromend water heeft zo een sprookjeswereld gecreëerd in slechts enkele meters van elkaar gelegen zandstenen wanden. We melden ons aan voor de guided tour om 12.30 uur, ideaal voor het licht want hoe hoger de zon staat, hoe mooier de lichtinval.

Met een gids in een fourwheeldrive reden we door de woestijn naar deze betoverende canyon.  Dooprdat deze kloof zo smal is en de wanden mooi zijn uitgesleten door het water, is de lichtinval van de zon heel bijzonder. Nogmaals je moet het met eigen ogen zien, toch hebben we veel  foto’s gemaakt. De gids heette Celeste, een goedlachse nazaat van de Navajo Indianen. Ze nam de tijd en hielp soms met de foto’s.

Na de twee uur durende excursie reden we door het prachtige landschap naar de North Rim van de Grand Canyon. In dit nationale park kwamen we nog een kudde bizons tegen, wilde kalkoenen en een groepje reeën met grote oren: mule deers.

Vanaf de rustige camping maakten we tegen zonsondergang een mooie boswandeling langs de canyon naar een lodge. Daar aten we wat en konden we in het donker door telescopen kijken naar o.a. de kraters op de maan en Saturnus. We zagen beiden voor het eerst van ons leven hoe Saturnus er in werkelijkheid uitziet met zijn ring, dit dankzij een groepje astrologen uit Seattle die dit eens per jaar doen voor de toeristen. In het donker liepen we dezelfde anderhalve mijl over het bospad terug naar de camping. Af en toe zagen we een glimp van de door de maan beschenen Grand Canyon.