Woensdag 24 juli 2019

Vandaag even lekker uitslapen, met het geluid van de zee door onze dakraampjes. Heerlijk buiten genieten van een ontbijtje, met de zon en zicht op zee. Ook dit is Canada en vakantie. Daarna via een mooie weg op naar Lund. Geen enkele camper te bekennen, wat wij niet erg vinden. Een plekje gevonden om te parkeren ( betaald, maar voor Hollandse begrippen een schijntje). Het lijkt wel het einde van de wereld te zijn, het is dan wel een plaatsje wat het einde ( of de start) van HYW. 101 heeft. Zo mooi, een leuk haventje, waar het komen en gaan is van bootjes, een leuke bedrijvigheid. Niet druk verder. We kijken onze ogen uit naar een enorm jacht wat ligt aangemeerd. Als we staan te kijken komt de eigenaar aan die onze dochter een kijkje gunt op de boot! Nou dat laat ze zich geen twee keer zeggen, dus de benen over de railing en een kennismaking met de hond Cooper, en de twee stellen die de boot beheren, ze komen uit Seatlle. En zijn benieuwd waar wij vandaan komen. Na een praatje en wat foto's lopen we heerlijk langs de haven naar Nancy's Bakery, waar we twee heerlijke cinnamon bun hebben genomen, deze was nog warm en de heerlijke geur konden wij niet weerstaan.Met een heerlijke thee en koffie op een bankje op de patio met zicht op de haven en de zee, wat wil een mens nog meer! Nog even een rondje langs de haven, en daarna trakteerde we ons nog op een isje met lavendel, thijm en munt, wat een zaligheid!  Genietend van de zen stand, op een bankje vonden we het tijd om afscheid te nemen van Lund en terug te rijden naar Powel River. We hadden het idee gekregen om eens lekker aan het strand bij de campground te eten. Maar eenmaal aangekomen wisten we toch zeker dat wij nog een nachtje hadden geboekt op nr. 41,....maar daar stond al een ander camper busje? Niemand te bekennen, dus op naar de dame bij de offiche. Nee, zei Tracy, die mensen moeten staan op nr. 40, ze zou gaan bellen. Al wachtend, kwamen er twee dames aanlopen die geen haast leken te maken, laat staan het idee hadeen dat ze op een verkeerde plek waren geinstaleerd. Op een vriendelijke wij verzochten wij de dames een plek op de schuiven, waarbij ze ons 10 minuten vroegen om de boel op te pakken en te verkassen, misschien kon ik een mooie wandeling gaan maken kreeg ik te horen. Nou dat schoot iets verkeerd, een excusses was op zijn minst gepast, maar dat is er helaas niet meer gekomen. Afijn, wij hebben de maaltijd bereid voor aan het strand, stoeltjes mee, en met de ondergaande zon, zicht op zee, en een zeehond die wel heel nieuwschierig was, sloten wij deze heerlijk dag af, op naar morgen. Dan reizen we verder naar de ferry bij Saltery Bay naar Earls Cove, en rijden we via de Sunshine coast route naar Sechelt.