Antelope Canyon en Lake Powell: tjezus wat mooi

De hele boel achter gesloten deurtjes proppen, handdoeken in de laden op het bestek anders word je gek van het rammel lawaai. De wegen zijn hier over het algemeen goed maar in de woestijn wil er hier en daar ook weleens een putje in het wegdek zitten en als de boel dan niet goed vast zit dan kan je je voorstellen wat er dan gebeurt in zo'n campertje. 

Vanmiddag om kwart over vier worden we bij Lower Antelope Canyon verwacht in Navajo country voor een tour door de canyon. Dus op weg met die kar. We rijden langs de South rim van de Canyon, hier en daar vangen we weer een glimp op. Zoals Finn zegt: dit uitzicht verveelt echt nooit. Bij Desert View Point stappen we nog een keer uit om nog een stuk van de canyon te zien met daarachter de woestijn. 

Dan stapt Maxima Verstappen in om de kar met inhoud naar het volgende punt te karren. Dat went eigenlijk best snel. Beetje groter dan normaal maar de automaat maakt het allemaal best simpel. We rijden door de woestijn en toch zie je daar regelmatig een trailer met een auto erbij staan. Hier wonen gewoon mensen maar wat doen ze daar? Natuurlijk zijn de afstanden hier niet te vergelijken met in Nederland maar in de the middle of nowhere is hier ook echt in the middle of nowhere!

Onderweg weer de meest prachtige uitzichten op een wat kleinere canyon, bergen zoals in Lucky Luke, en steenformatie zoals je in iedere western tegenkomt. 'Tjezus wat mooi'  komt zeer regelmatig voorbij. In Page willen we eerst wat eten voordat we naar Antelope Canyon gaan. Heb ik al verteld dat het nogal heet is hier? Het is heet. Gelukkig een pizza place met airco, pffff.. Ondertussen springt de tijd op onze telefoons steeds een uur verder en weer terug. Ja hoe laat is het nou? Kwart over vier is de tour.... De waiter legt uit dat we hier precies op de rand van de tijdzone zitten. Hij werd er zelf ook gek van en wist eigenlijk nooit precies hoe laat het was. Kunnen we ons iets bij voorstellen ;o)

Na te ver te zijn doorgereden en een spannende manoeuvre om om te keren zijn we op de goede plek aangekomen en kan de tour beginnen. Tjezus wat mooi! De Lower Antelope Canyon is merendeels onder de grond en we moeten op en af kleine stalen trappetjes, door kleine gangetjes maar er komt altijd zonlicht binnen wat het zo bijzonder maakt. Door de zonlicht op de lichtoranje wanden (Navajo sandstone) ontstaat er een prachtig effect. De canyon is ontstaan door erosie en door springvloeden. Dan stroomt er zoveel water samen met rotsen e.d. door de smalle gangen wat de wanden verder uitslijpt. Onbeschrijflijk mooi en wat hebben we een geluk met onze gids Lydell die onze camera's instelt en foto's voor ons maakt die we zelf nooit hadden kunnen maken. Dit gaat ons lang nablijven. 

Op weg naar de camping Wahweap aan Lake Powell, dit ligt in het natuurgebied Glen Canyon. Tjezus wat mooi, een meer met daaromheen hoge rotsgebergten. Camper neergezet, badpakken en zwembroeken aan en plonzen maar. Onweer op de achtergrond. Bofkonten zijn we.