Dag 9: Lafayette, hart van Cajun

Vandaag op tijd opgestaan. Na een eenvoudig ontbijtje, wil ik het park bezoeken. Ons was al opgevallen dat er relatief veel muggen zaten: veel stilstaand water natuurlijk na die heftige regenbuien. Vandaag schijnt de zon en het is vochtig warm. Het vocht loopt vanzelf als zweet je lichaam uit. Even verderop staat een voertuig dat lijkt op een grote vuilniswagen maar blijkt ook een camper te zijn. De bewoners zijn een Frans stel van in de zestig en ze blijken zowat de halve wereld te hebben rondgereisd. Stickers van de landen die ze hebben bezocht versieren de zijkant van de camper. Ze vertelden ons dat ze al veertien jaar onderweg waren en dat dit hun tweede camper was waarmrree ze de laatste vijf jaar op pad waren op het amerikaanse continent. Ze waren gestart in Argentinië. Daarvoor hadden ze door zuid Europa gereisd, het midden oosten, Rusland en op gegeven moment zelfs Australië. Maar ook een deel van Afrika. De echte wereldreizigers dus.

We namen afscheid en liepen verder maar een cabin alwaar we een dame troffen die ons vertelde dat we inderdaad een wandeling konden maken maar dat ze last hadden van een muggenplaag na de regenbuien. We hadden ons al met deet ingespoten, maar bij nader inzien had Lia toch geen zin in een wandeling, dus ging ik alleen. Het viel wel mee met de muggen als je maar niet te lang stil stond. Later zag ik een jonge roofvogel op een tak redelijk vlakbij de camper, maar juist toen ik mijn fototoestel wilde pakken, vloog hij naar de top van een andere boom. Echter Lia en ik hebben een foto ervan in ons geheugen opgeslagen. Sommige ervaringen blijven een persoonlijke herinnering, zelfs in deze moderne tijd met fotograferende mobieltjes en social media.

In de namiddag reden we met de camper naar Lafayette. Na wat rondrijden kon ik de camper parkeren bij het station vlakbij downtown Lafayette. Het centrum bleek echter verlaten, de meeste winkels dicht en  de bars nog niet open. Op onze wandeling door het centrum sprak ik een jonge ingezetene aan die ons Don's Seafood and steaks aanprees als goed restaurant enn de Blue Moon als beste Cajun café, want Lafayette is tenslotte het hart van de Cajun. Aldus geschiedde, wat bijbels klinkt, maar in deze zuidelijke staten heerst een ware godsdienstwaanzin, met een baptisten kerk op bijna elke hoek. Het eten viel erg tegen, het was veel maar kwalitatief een onvoldoende. We blijven toch maar ons eigen eten klaar maken. Toen we aangaven dat we "finished" waren, keek de ober naar onze borden en vroeg of dat we het mee wilde nemen. Ik antwoordde beleefd:"Please take it away, I want to forget about it as quickly as possible."

Die avond verbleven we in de Blue Moon en het bleek een avond van Cajun Jamsession. De muziekanten leken leerlingen van de plaatselijke muziekschool, elk liedje klonk bijna zoals het vorige. Ik had mijn mondjarmonica bij en kon een aardig deuntje meespelen. Er werd ook leuk gedanst, dus werd het toch gezellig. Morgen verder naar het noorden richting Bayou country.