Dag 12 en 13 Watervallen 2.0 en een fantastische rit

De maandag komt moeizaam tot start. Marian denkt een lichte wafel als ontbijt te bestellen maar hij wordt geserveerd met een kilo slagroom en een pond aardbeien uit blik. En ze voelde zich al niet zo lekker. Gelukkig gaat het snel beter als wij Wells Gray National Parc bezoeken. We dachten de watervallen wel een beetje gezien te hebben maar hier zij ze echt van een andere orde. Vooral de Helmcken Falls is bizar mooi. Het is weer een stralende dag dus mooi voor de foto's. Wel veel muggen maar daar hebben we minder last van dan de bus met Franse senioren. Daar hebben we sinds Peru een oogje op. Gelukkig schudden we ze snel af. Verder weinig toeristen in het park. Op de weg terug hobbelt er een beer langs de weg. Wij,zijn de enige auto in de omtrek dus we hebben de beer helemaal voor onszelf. Hij volgt ons om na een tijdje het bos in te gaan richting een wandelpad waar net een paar mensen aankomen. Wij zwaaien uit de auto maar ze zwaaien vriendelijk terug. We eten bij de Painted Turtle op een terras aan Dutch Lake. Het is weer 30 graden. Na het eten rijden wij het Park in om de sunset te zien vanaf een hoge berg. De weg blijkt een onverhard pad te zijn van 15 km en elke kilometer is slechter dan de vorige. Boven zijn we de enige en wij besluiten niet te wachten tot het donker is op een berg vol muggen en beren. Terug zien we in de schemering een beer midden op de weg lopen. Heel langzaam naderen we en uiteindelijk rent hij er vandoor. Geweldig om te zien. Het afpilsen op ons balkon wordt Ruw verstoord door de muggen dus we vluchten naar binnen.

Dinsdag de rit Clearwater Whistler. Een Belgische Wafelverkoper heeft ons geadviseerd om highway 24 te nemen dus dat doen we. En een goede keus. De hele route van 425 km is bizar mooi, ook geholpen door de strakblauwe lucht. In Marble Canyon pakken we de stoeltjes en een broodje bij Pavilion Lake. Het water is zo blauw, de lucht ook dus ik moet even zwemmen. Heerlijk. Vlak voor Whistler pakken we ook de Joffre Lakes trail mee. Drie bergmeren, elk meer weer een paarhonderd meter hoger dan de vorige. Het hoogste meer grenst aan de gletcher. Voor de hike staat 3,5 uur maar wij doen er een uur over. Uiteindelijk zijn wij acht uur in Whistler. Wel even wenne aan de drukte hier. Een uur op een pizza wachten zijn we niet meer gewend. Na de gebruiksaanwijzing van het uitklap bed te hebben gelezen kunnen we slapen. Als hij vannacht weer inklapt was dit mijn laatste bericht.

Binnenkort weer wat foto's maar het internet is hier niet zo snel als in Vietnam dus even afwachten.