Dag 18-do.10 sept. Williams naar Seligman.

We hebben vandaag 256km gereden.

Vanaf Williams 96 km in noordelijke richting de 64 om bij de Grand Canyon te komen. En dezelfde weg weer terug om weer op de route66 te komen. Het is een vlakke weg met links en rechts begroeiing van "tumbleweed" langs deze weg kwamen we langs FLINSTONE VILLAGE, leuk plaatsje met, ja alweer, een giftshop, mooie ruwe stenen en prachtige koperen kunstwerken. Een complete uitbeelding van vechtende cowboys met pistolen tegen Indianen te paard met pijl en boog of hakbijl. (Zie foto's)

Zo af en toe hebben we geen zin om de lunch of ontbijt in de restaurants te gebruiken omdat de Amerikanen toch wel bijzondere eetgewoonte's hebben. In de camper kochten we altijd brood, beleg, yoghurt, vers fruit en verse groenten bij de Walmart, dat is een MEGA grote supermarkt. Nu proberen we ook de gezonde lunch, lekker gezellig onderweg op de mooie picknickplaatsen te gebruiken. Maar we zijn vanaf Williams al op zoek naar de Walmart, en nu ook weer op weg naar de GrandCanyon, maar het is niet gelukt. Vanmorgen was er geen ontbijt bij  het Motel (soms wel en soms niet) dus we zijn met een lege maag in de auto gestapt. Vlak voordat we het National Park the Grand Canyon ingingen, Tusayan, zag ik een klein winkeltje met "food-Market", hier maar even naar binnen gewipt, 6 broodjes, 4 sinaasappels, pakje gesn. kaas, pakje gesn. kipfilet. Voor de prijs van $ 22,00, Als vergelijk, de dollar staat bijna gelijk aan onze Euro.

Voordat we aan de wandeling,  in het park begonnen, hebben we in de auto een broodje kaas gemaakt.  Spoelen met water was nog niet te doen, we kregen de smerige broodjes niet doorgeslikt. Dus voor 4 dollar broodjes in de Bin gegooid. Enfin, eigenlijk houd ik er niet van om tijdens de vakantie over geld te gaan zitten zei......, maar DIT wilde ik even kwijt.

In 2008 waren we hier ook al geweest, maar als we zo dicht in de buurt zijn  (Wat is nou 200km omrijden?) dan willen we het toch nog wel eens een keer zien. Ik heb weer genoten van deze natuurkracht. Zo enorme grote Canyon met zoveel verschillende kleuren is geweldig om te zien. Wij hadden gelukkig zon 🌞want de wolken geven zwarte vlekken op de Canyon en dat is niet mooi op de foto's. We hebben langs verschillende uitkijkpunten gewandeld en met de gratis shuttlebus weer terug naar de parkeerplaats gereden. Er zijn van die domme mensen, die over het hekje klimmen om op het uiterste puntje, een foto te laten maken. Ik heb zo'n sukkel gefotografeerd, oordelen jullie zelf maar of je het "stoer" vind of niet.

Op de terugweg zijn we weer bij FLINSTONE city gestopt, deze keer om lekker Fish and Chips te eten, (ook weer niet gezond😁) en foto's te maken bij Fred en Wilma Flinstone. Hier reden we om 14.00 uur weg terug naar Williams waar we de route66 weer oppakken. Iets wat ons in 2008 en in 2012 niet zo erg is opgevallen is, dat we door zoveel Indianenreservaten rijden, langs de weg zie je vaak wat caravans of vervallen huizen bij elkaar staan, met heel veel oude auto's en schroot op het terrein en daar wonen ze. Ze werken in