22 juli

22 juli

Weer: zonnig, 25-30 graden 

Aantal gereden miles: 165

Vandaag vertrekken we uit Page richting de Grand Canyon. We willen op tijd rijden zodat we nog wat meer tijd zullen hebben voor de Grand Canyon aangezien we daar morgen alweer vertrekken. Het is niet zo'n lange reis, maar we zijn toch een paar uur onderweg. De landschappen gaan weer aan ons voorbij en het blijft indrukwekkend te weten dat je soms in de verste verte geen huizen ziet en dat er dus geen mensen wonen. Waar we wel steeds met borden voor worden gewaarschuwd is overstekend wild. Meestal herten en elanden. En dat dit geen overbodige waarschuwing is hebben we eerder al gezien. Op een dag lag er een bighorn sheep langs de kant van de weg met ook wat delen van een autobumper oid. Een aantal dagen later zagen we op een lengte van een paar kilometer wel drie herten dood langs de kant van de weg liggen. Gelukkig hebben wij daar geen problemen mee gehad. Uit ervaring van een jaar of tien geleden in Frankrijk weten we dat een aanrijding met een hert best heftig kan zijn. 

Zoals de meesten wel weten is de Grand Canyon een gigantische kloof in het land. Maar een voorstelling kun je er niet van maken. Als je een bezoek brengt aan de Grand Canyon moet je ook kiezen welke kant van de canyon je wilt gaan bekijken. Wij kozen voor de South Rim, dus de zuidkant. Al ver voor we in de buurt kwamen stonden er al borden voor North Rim en South Rim. 

Er gaat 1 weg langs de zuidrand van de Canyon. Daar aangekomen zagen we al snel een viewpoint zodat we rustig van het uitzocht konden genieten. Achteraf was dat nog helemaal de Grand Canyon niet maar het uitzicht en de diepte waren al indrukwekkend. We hebben daar de camper even neergezet en zijn richting de rand gaan wandelen. Op een gegeven moment wijst Wim op een bord waar een waarschuwing op staat voor slangen, spinnen, duizendpoten en andere rare enge beesten. Nadia ziet dat bord en stipt ook direct met lopen. Was een grappig gezicht. Uiteindelijk is ze toch met ons meegegaan. Na dit viewpoint zijn we weer verder gereden en kwamen we uiteindelijk in het park aan. Er staat bij elk nationaal park een huisje met een ranger er in waar we onze nationale parkenpas moeten laten zien en dan mogen we naar binnen. Er wordt ook altijd een krantje en een folder meegegeven met info over het park en wandelingen die er te doen zijn. 

Het eerste viewpoint in het park is Desert View en die bekijken we ook meteen. Foto's en beschrijvingen kunnen niet uitdrukken hoe groot de canyon is. Maar mooi is het zeker. Er staat een uitkijktoren op dit punt die in 1931 gebouwd is en dat maakt het uitzicht nog groter. 

Terug bij de camper lunchen we en besluiten we naar de camping te gaan. Onderweg zien we dat we echt dicht langs de rand rijden en zijn er nog mooie punten waar we even stilstaan. Hoe dichter we bij de camping komen hoe drukker het wordt. Het is een dorp op zich met zelfs een grote supermarkt, treinstation en wat al niet meer. Om eerlijk te zijn vinden Wim en ik dat een beetje jammer en vinden we dat het erg commercieel is gemaakt. 's Middags lopen we nog een stuk van een wandeling richting de bodem van de Canyon. Je kunt helemaal naar de bodem lopen en dan de dag erna weer terug naar boven. Het wordt ten strengste afgeraden om in 1 dag naar beneden en weer terug naar boven te lopen. Nu zijn we dat zeker niet van plan, we lopen naar beneden en na een tijd besluiten we dat we weer terug naar boven lopen. Dan blijkt opeens dat je wel  verder beneden bent gegaan dan verwacht. Maar uiteindelijk valt het erg mee en zijn we eind van de middag weer boven. We gaan weer terug naar de camping om eten te maken, David maakt een vuurtje voor de marsmellows en we gaan vroeg slapen. Morgen gaan we namelijk heel vroeg uit bed om de zonsopgang te bekijken.