Rustdag!!!

Zondag rustdag. Althans, dat dachten we. In eerste instantie zouden we via de Tioga pass naar Yosemite park rijden. Na een gesprek met de campingreceptie echter besloten toch naar het zuiden te rijden zodat we de grote Sequoia’s konden bekijken. Onze plannen wisselen nogal eens…

Via highway 395 afgedaald naar het zuiden. Op de kaart hadden we een kortere doorsteek ontdekt zodat we niet alleen maar snelweg zouden hebben. De doorsteek was inderdaad korter, maar of hij ook sneller was vroegen we ons af. Alleen maar klimmen en dalen, totaal ongeveer 40 mijl. Anderhalf uur intensief sturen. Totaal hebben we vandaag toch weer 200 mijl weggereden.

Omstreeks 18.00 uur kwamen we aan bij Sequoia NP. De zuidingang. De dame bij de parktoegang raadde ons af langs deze ingang naar de bomen te rijden omdat de camper zo groot was. Ze adviseerde de westtoegang van het park te pakken, 2 uur verder rijden. Daar hadden we niet veel zin meer in en we besloten het park in te rijden en de eerste campground te pakken. Daar konden we (jawel) BBQ-en en de nacht doorbrengen. Dan kunnen we een nachtje slapen over het advies van de parkdame. Bij de Patiswha campground aangekomen kregen we van de ranger hetzelfde advies. Bart heeft het er niet op. De eerste nacht zonder hook up en alle andere voorzieningen.

De beren activiteit is momenteel laag. Ze zitten vooral boven in de bergen omdat ze jongen hebben en er daar nog voldoende voedsel is. Later in de zomer dalen ze af naar de campgrounds. Vorige week hebben ze echter wel een keer bezoek gehad van een beer. Hij stond ’s nachts op de beerlockers te rammelen. Het lijkt ons erg leuk om de jongen te zien, maar het is nu donker en stil en eigenlijk durven we al nier meer uit de camper. Volgens Noor zijn we een stel drama queens.

Zometeen een potje kaarten en dan vroeg naar bed. Kijken of we het aandurven met de camper verder te gaan naar de bomen….