De natuurparken

Ben benieuwd of dit bericht wel bij jullie verschijnt. De eerste schijnt niet overgekomen te zijn.

Dag 6 - donderdag 24 april
Het blijkt dat zion uit twee gedeeltes bestaat. Wij zitten aan de kant waar je een 9 km scenic drive hebt in de kolob mountains. Nadat we rustig hebben ontbeten gaan we die eerst een half uurtje doen. Mooi! Toen naar de hoofdingang van zion, ongeveer 36 km verder op. Daar aangekomen blijkt het best druk. We nemen de shuttlebus het park in en stappen uit bij de wheeping rock. Dat blijkt maar vijf minuten lopen te zijn. Er komt hier water uit de rots. We willen eigenlijk wel de tocht naar the narrows doen. Maar deze blijkt 8 km heen te zijn en daar hebben we de tijd niet meer voor. We besluiten een wandeling naar de lower emerald pool te doen. Ook prachtig. Dan toch maar met de shuttlebus terug en door naar bryce. We gaan daarvoor door de tunnel die in shifts eenrichtingsverkeer doorlaat omdat deze te smal is voor tweerichtingsverkeer. De weg buiten het park is minstens zo mooi! 
Rond een uur of vijf waren we in bryce. Ondeweg het eten al klaargemaakt en gegeten. Natuurlijk even weer frisbieen
 We gaan rond half acht richting inspirationpoint m de zonsondergang om kwart over acht te zien. Helaas weer te laat! De zon is al onder als we komen maar het blijft een prachtig punt! Terug naar de camping waar we lekker een vuurtje gaan stoken en marshmellows roosteren. Tis weer rond het vriespunt dus weer een koude nacht.

Dag 7 - vrijdag 25 april
Rustig ontbijten en dan het park in. We hebben best wel last van de hoogte, we zitten hier op 2250 m hoogte en gaan vandaag naar 2700 m! Zwaar hoofd en snel buiten adem. Onderweg komen we allerlei herten tegen en we stoppen bij alle uitzichtpunten. Wat is dit toch een prachtig park! Alle rode zandsteenpilaren naast elkaar. Echt prachtig. De zon schijnt volop. Wel waait het af en toe echt. we maken heel veel foto's maar het is moeilijk vast te leggen hoe mooi dit is! We gaan de navajoloop lopen. Een tocht van twee kilometer tussen de hoodoos. Tis prachtig weer en tussen de rotsen heb je geen last van de wind. Manon loopt in een hemdje. We dalen tussen de rotsen 159 meter. Prachtig om tussen die rode pilaren te lopen. Aangekomen in het dal lopen we onder protest van mats nog een rondje. Hij zegt : een klikje hier! Een klikje daar! Hier een boom, daar een rots en ook dit kan weer van je bucketlist! Alles ziet er hier toch hetzelfde uit! Toen weer naar boven. Verbasingwekkend hoeveel ouderen je hier ziet. Het is best een pittige klim naar boven. Achteraf vond mats het gelukkig toch de moeite waard. Dan terug naar de camping. Het is helaas bewolkt dus de zonsondergang wordt het em niet. Mats en manon gaan lekker zwemmen in het hotel en har en lien gaan aan de koffie met gebak. Als de kids terugkomen bestellen die ook nog gebak. Manon krijt een kwart appeltaart en mats bronco buster brownie. Een mega stapel van twee brownies en vanilleijs ertussen en slagroom. Zelfs de amerikanen keken hun ogen uit bij deze caloriebom! Tis koud en het stormt bijna. We blijven dus maar binnen en nemen het hout mee naar de volgende camping. De voorspelling voor de nacht is een graadje vorst en sneeuwbuien voor morgen! We kunnen ons er niks bij voorstellen. Nog even kaarten en dan lekker naar bed.

Dag 8 - zaterdag 26 april
Vandaag koningsdag! Het heeft vannacht de hele nacht geregend en gewaaid. Het ziet er grauw uit. Blij dat we gisteren het park in geweest zijn. Met dit weer zie je niks. We gaan om half negen op weg naar page, ca. 248 km. het is niet te geloven, we rijden weg met regen en hagel en belanden na 10 km vol in de sneeuw voor minstens 80 km! Er rijdt zelfs een sneeuwschuiver hier! Het schiet lekker op. Na een dode vos op de weg en een geslipte auto is de weg weer redelijk begaanbaar.