Lake Havasu - 22 juli
Door R. Bergsma -
25-07-2012 07:12
Havasu Lake - 22 juli Vandaag weer vroeg uit de veren en om 7.45
uur vertrekken via de kaarsrechte Interstate Highway 40 West
op weg naar Havasu Lake. Al snel laten we de pijnbomen en
bergen achter ons en dalen rapide van 2200 naar (uiteindelijk) 220
mtr. De frisse berglucht is verdwenen en net als de temperatuur
stijgt de waterconsumptie per km. Onderweg stoppen we bij een
Amerikaanse "Autohof" om te tanken ( hier is benzine/boodschappen
e.d. alweer wat goedkoper dan in de toeristische Grand
Canyon; benzine kost gemiddeld $ 3,42 per gallon, dat is ca. € 0,72
per liter) en om onze magen te vullen. We bewonderen de lange rijen
keurig geparkeerde imponerende vrachtwagens die op het
immense terrein staan. Moeiteloos zonder ook maar één keer
extra te steken, wordt zo'n kolos achteruit ertussen ingeparkeerd
door een behendige chauffeur. We kopen zoete en hartige
bagels en zetten de reis voort. Vlakbij Lake Havasu City gaan
we weer boodschappen doen. We openen de camperdeur en moeten naar
adem happen door de warme bakovenlucht die in onze longen slaat.
Het is hier heerlijk om je inkopen te doen: in de supermarkt is het
aangenaam (tot frisjes) koel, bij de groente-afdeling zie je
slangetjes die water vernevelen over de groentes en zo nu en dan
hoor je het geluid van regen en onweer. Het bbq-vlees
uitzoeken bij de koelvitrines is daardoor ook geen straf. Bij
de in- en uitgang kun je een verkoelende iced coffee of ijskoude
frappuccino krijgen om je temperatuur te laten zakken.
Zoals heel veel hier zijn ook de uien mega-size: 1 ui weegt
ruim 600 gram; we kopen een zak briketten waar we 2 zomers
mee kunnen doen. Gelukkig is veel fruit en
groente ook los te krijgen, is de kwaliteit prima en de prijs
okee. Bij Lake Havasu City zien we het meer opduiken; een
mooi turquois-blauw vlak omringd door - waar je ook kijkt - droge,
kale rood-bruine heuvels. De campings hier zijn groot, kaal en
onaantrekkelijk. Wij zoeken bomen, want dan heb je schaduw en
dat is hier niet. We zien wel de eerste palmen, lange stammen met
een iewat zielig kroontje met groen palmenblad. We
rijden door langs het meer naar Cattail Cove State Park. Dit is,
aldus internet, een groen park met een kleine camping van 51
plaatsen direct aan het meer met zwemgedeelte. Even later
zien we inderdaad een groene oase opdoemen aan het meer. We rijden
de camping op en worden hartelijk begroet door de park-ranger.
Internet heeft niets teveel beloofd. We kunnen kiezen uit ca.
45 plekken; er zijn er maar 2 bezet en een aantal gereserveerd. We
pakken natuurlijk die met de grootste bomen. Dan hoppa zwemmen in
het meer. Het is net lauw badwater, maar altijd nog koeler
dan op het land met 113 Gr.F. ( 45,36 gr.C.). Volgens de
park-ranger is het vandaag een koele dag! Door de hitte en
ons lange verblijf aan het strandje, brandt de bbq pas tegen half
negen. Dat is een uur te laat of, het onweer met windstoten komt
een uur te vroeg. Halverwege verplaatsen we de boel naar
binnen de camper en "finishen" daar onze spareribs. Een 1/2 uur
later is het weer weer rustig en is er geen druppel regen gevallen.
De temperatuur is ook nauwelijks gedaald. We gaan aan onze
picknicktafel in het föhnwindje zitten en er ontstaat 1
cirkel tussen koelkast, waterflesjes en doorgevende handjes. Die
nacht slapen we voor het eerst minder; deels door de airco die op
automatisch staat en met een hard geluid aanspringt zo midden in de
nacht en ons doet wakker schrikken, en deels door de warmte die na
enkele minuten ontstaat als de airco vindt dat het koel genoeg is
en uitgaat. We besluiten de volgende ochtend door te rijden
richting kust.
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.