Donderdag 17 mei

Donderdag 17 mei.

Niet zo vroeg op weg als gisteren. Maar deze keer dan toch echt via de Tiogapas.
Wat mooi allemaal.
We kunnen foto's maken wat we willen, maar dan heb je toch niet de indrukken zoals ze in het echt zijn.
Wat een prachtige route. Bocht na bocht uiteraard en zo mooi.
Vaak gestopt en zelfs een stuk berg beklommen, nou ja, steil naar boven gelopen.
Op het hoogste punt van de route, 2980 meter, onze lunch gemaakt, met uitzicht op een half bevroren meer en bergen rondom.
Tijdens een van de vele stops de Jeffrey Tree gezien. Een boom die groeit op graniet, met de wortels om de rotsblokken heen.

Vandaag was het een stuk kouder als de vorige dagen.
Op de camping, in Lee Iving, vlakbij Mono Lake, ook veel wind. De camper schudt er af en toe van heen en weer.
We blijven hier twee dagen omdat de camping beheerster ons vertelde dat min of meer om de hoek een grote ghost-town ligt, uit de tijd van de goudkoorts.
Inclusief een of ander mysterie. :-)
Ook bij het meer zijn mooie dingen te zien.
Daar trekken we een dagje voor uit.

We rijden geen grote afstanden nog, we hebben geen haast en genieten van de uitzichten en omgeving.

Tot morgen,

J&H

Not as early as yesterday, we continued our route via the Tioga pass.
Unbelievable so beautiful. It's very difficult to catch the impressions on pictures.
Corner after corner you see continuesly changing views.
We stopped often to enjoy all this amazing nature. Everage speed: 15MPH.
On the highest point of our route, 2980 m, we prepared our lunch with a view on a half frozen lake with mountains surrounding.

Today the temperature dropped dramatically. On the campsite, near Lee Iving there is also a lot of wind, falling from the mountains behind.

We stay here for 2 days and visit a nearby ghost-town, build during the gold rush. Including a mystery,  :-)

So far no long day trips. No hurry, we enjoy the views ans surroundings.

J&H