In de VS

In de VS.

Vrijdagmorgen om 5.00 uur reden we van huis. Samen met Paul, Baukje en Jesper.

Op Schiphol ontmoetten we de overige leden van de familie Visser. Paul en Rense moesten de auto nog parkeren en waren tegen kwart voor acht weer bij de incheckbalie.

Na het inchecken moesten zij al om half negen bij de gate zijn. We hebben ze daarheen gebracht en goede reis gewenst.

Daarna zijn wij nog even wat lectuur gaan halen en dronken een kop koffie.

Om 9.15 uur waren we bij de gate waar de veiligheidscontrole al was begonnen. Dat ging  deze keer erg ontspannen en vriendelijk. Dat hebben we ook wel eens anders meegemaakt. Het werd steeds drukker bij de slurf. Maar rond half 11 begonnen ze met het toelaten van passagiers. Dat ging groepsgewijs. Dus behoorlijk overzichtelijk.

Om11.10 reden we weg bij de gate. We stegen op vlakbij Schiphol, dus niet de polderbaan want dan moet je nog lang taxiën. Na een paar minuten zag je al het water en waren we op weg naar Amerika.

Na een voorspoedige vlucht landden we om 12.45 plaatselijke tijd. Het is daar 6 uur vroeger, dus 18.45 uur in Nederland.

Door de douane. Ook dat ging soepel. Eerst wat lang wachten omdat ze maar 1 man voor alle passagiers aan het werk hadden gezet. Maar als snel werden er meer hokjes bezet. Toen ging het allemaal vrij snel.

Wat jammer was, dat we in Boston regen hadden. We vlogen weg met schitterend weer. Maar daar was het echt troosteloos met flinke regenbuien.

Met de taxi naar het hotel. Dat lag op ruim 30 minuten van het vliegveld. We zijn daar na toe gegaan omdat vandaar  een transfer is naar de camper verhuurder.

Tot dan toe verliep alles soepel.

In het hotel bleek onze reservering niet geregeld te zijn. De receptionist was van goede wil want we hadden een voucher waaruit onze boeking bleek. En ook al betaald was.

Na enig zoeken was de reservering wel binnen, maar toen moest de kamer nog klaar gemaakt worden.

Al met al duurde dat wat lang. In het hotel was een bijeenkomst van modelbouwers. Er was een tentoonstelling van modeltreinen maar ook waren er workshops. Er liepen veel oudere Amerikanen rond. Wat ons opviel was dat de gemiddeld Amerikaan dik is en er niet zo modieus bijloopt. Veel lopen op sportschoenen. Ons stereotype beeld werd wel bevestigd. Na de koffers in de kamer gebracht te hebben, zijn we gaan fitnissen en daarna hebben we lekker in het zwembad gezwommen.  Terug in de kamer hadden we wel zin in wat eten, naar het restaurant naast het hotel. File bij de deur, er was een wachttijd van ongeveer 45 minuten.

Verder was er in de buurt geen eetgelegenheid. Maar we konden ook eten laten bezorgen, dus Peter een broodje met gehakt en ik een wrap.

Deze werd netjes bij de hotelkamer afgeleverd. Vervolgens werd het wel tijd om te gaan slapen.

Om kwart over 9 werden we nog gebeld door Nicolien, zij was benieuwd of we goed waren aangekomen.

Zaterdag ochtend 7 uur zijn we opgestaan, gegeten en om 9 uur werden we door Linda, de manager van Moturis opgehaald. Een echte Amerikaanse, erg overdreven doen en druk. Wat bleek, de camper die voor ons gereserveerd was had een ongeluk gehad. Dus er moest ergens anders een vandaan komen. Wachten dus, maar wij mochten in die tijd wel even boodschappen gaan halen. Maar de winkels zijn hier ruim gesorteerd en dan is het soms moeilijk kiezen. Maar het is gelukt. De camper was bij terugkeren klaar en wij konden hem installeren. 1 uur waren we klaar, rijden maar. Om half zeven waren we op de camping Hidden Valley. Vlak bij Albany NY. Eten maken en nog wat inruimen. Je hebt wat mee. Morgen gaan we richting de Niagara watervallen.