heenreis
Door Familie ten Kate - 12-06-2010 18:19 Hallo allemaal,Om 8.15 uur vertrokken we per auto naar Schiphol. We hadden veel oponthoud tijdens de reis, omzettingen, enz voor we bij Schiphol waren. Dat was even stressen of we op tijd waren. 3 uur van te voren moesten we aanwezig zijn maar dat halen we niet. Gelukkig konden we de auto bij de vertrekhal neerzetten waar de auto werd opgehaald door Central Park. ideaal! Autsleutels afgeven en klaar.
Bij het incheken moet je boardingpas via een apparaat ontvangen. hiervoor ul je een aantal zaken in. Bij Marloes ging het niet helemaal goed en bij het inchecken stond dat de toegang tot USA geweigerd werd voor haar.
Uiteindelijk werd alles toch nog in orde gebracht en konen we door de douane. Shoppen in Schiphol was er niet meer bij want 2 uur van tevoren moesten we al bij de Gate zijn.
De controle bestond uit: eerst een geprekje over wat je van plan bent te gaan doen in de USA en bewijs daarvan tonen. Via paspoort wordt gecontroleerd of je ergens bij justitie bekend bent. Daarna bagagecheck. Bij mij (Mieke) ging, zoals gewoonlijk het apparaat af toen ik er door liep.
Uitgebreid gefouilleerd, het bleek dat het alarm afging door mijn schoenen! Ok schoenen uit en deze apart op de band .
Het personeel was heel vriendelijk en behulpzaam. We hebben ruim 1 uur in het vliegtuig moeten wahten oor het vliegtuig ook daadwerkelijk vertrok. Reden onbekend.
De vlucht via Delta Flight (KLM) was erg prettig. We kregen prima eten, je kon kiezen uit lasagna of gegrilde kip met aardappelpuree. Je kreeg rouwkost, een broodje, kaas en koekjes erbij. Regelmatig werd er water gebbracht. Later kregen we nog een kleine pizza geserveerd. We zaten ruim 8 uur in het vliegtuig, vlogen op 10.000 km hoogte. Iedere stoel had zijn eigen beeldschermpje waar je kon kiezen uit een spelletje, muziek, informatie over de lucht of een film kon kiezen.
Via een groter beelscherm zag je war het vliegtuig was, welk afstand er was afgelegd en welke tijd het was hier en in de stad Minneapolis.
Prima reis gehad. Aaangekomen in Minneapolis weren er vingerafdrukken gemaakt en een foto. Ook daar werd werd gevraagd wat je kwam doen in USA. Heels strng allemaal. Hier was het personeel zakelijk maar niet echt onvriendelijk.
Bij het afgeven vanhet groene formulier werden we even op de vingers getikt want we hadden onze voornamen niet voluit opgechreven. Toen we de bagage opnieuw hadden afgegeven voor onze doorvlucht naar Boise moesten we opnieuw door een detectiepoortje. Ai toen ging het af bij Marloes.
De man die Marloes fouilleerde was een wat knorrige oude man die niet gevoelig was voor de lieftallige smile van Marloes. Niets gvonden bij haar, dus werd ze in een glazen hokje in het midden van de ruimte geplaatst zonder uitleg. Ja, daar stonden we dan, ik liep naar de man toe maar hij weerde mij direct af met een breed armgebaar en zei alleen maar 3 x 'negative'. Okeeeee!?!
Na een poosje kwam een vrouw met een elektrische stok en ging minitieus oer Marloes heen. Eindelijk gevonden wat het was, het was haar gesp die vastgenaaid zat op haar kleding.
Snel door naar de volgende lucht want deze vlucht vertrok een half uur eerder naar Boise en onze vorige vlucht had een vertraging van 20 minuten.
Hier was er weinig controle, oude mensen, gehandicapten, vips mochten als eerste inchecken dan de rest. Het vliegtuig was veel kleiner, soberder.
Veel scholieren zaten er in, sommige mensen hadden een complete maaltijd meegenomen om te eten, sommigen hadden een laptop meegenomen want het internet bij lokale vluchten zijn gratis.
De vlucht duurde 2 1/2 uur. Inmiddels waren we wel helemaal gestoofd en gaar. het was voor ons al midden in de nacht terwijl hier de avond nog moest aanbreken.
Geland in Boise gebeld met het hotel om de shuttlebus te regelen. Een paar minuten zou dit duren. Na bijn een half uur nog maar eens gebeld. De chauffeur zou er al staan te wachten. Een paar meter verderop, 3 meter!, stond ook een man te wachten met een busje zonder opschrift met de naam van het hotel. hij wist dat hij 3 mensen moest ophalen maar er ging bij hem geen lampje branden toen hij ons zag staan met de koffers en sprak on niet aan.
Hij kwam echt ongeinteresseerd over, groette niet, zette de koffers erin nadat duidelijk was dat hij ons moest ophalen en sprak verder nauwelijks tegen ons. Ook goed, we wilden maar 1 ding incheken in het hotel en slapen.
Martijn gebeld dat wij inmiddels geland waren, Hij was net "ontvoerd" door vrienden voor een verassingsafscheidsparty. Hij reageerde enthousiast dat we er inmiddels waren.